|
باز هم دستمزدها!
مصطفی اسدپور
در پاسخ به انتقادهای مربوط به دستمزدهای مصوب سال 1394 وزیر کار مدعی شدند که "برای اولین بار پس از انقلاب دستمزدها بالاتر از رقم تورم تعیین شده است". تولید یاوه و حرف صد تا یک غاز در مورد طبقه کارگر، بارزترین مشخصه جمهوری اسلامی است. اینرا چه دوست و چه دشمن رژیم نمیتوانند منکر گردند. از مقامات اعلاء تا هر امام جمعه، از هر پارچه فروش بازار تا دانشجوی اولین درس دانشگاه دست چندم اقتصاد شهرستان فلان، با کمال میل درمسابقه اظهار فضل در مورد نرخ تولید و بارآوری کار و اشتغال شرکت میجویند. دست بر قضا همگی بر لزوم کار بیشتر و توقع کمتر کارگر توافق کامل را نشان میدهند! در همان مملکت، در وفور بی پایان آزادی بیان بر علیه طبقه کارگر، اگر بر بقیه فرجی نیست، علی القاعده باید بتوان روی اضهارات وزیر کار دولت مکث کرد. بلاخره در آن جامعه کارگران هم حق دارند از خطوط آینده در انتظارشان مطلع گردند. بخصوص که آقای ربیعی، وزیر کار از سوابق دروغگویی و فریب کاریهای دولت قبلی بارها ابراز انتقاد و تاسف هم داشته اند. برای روشن تر شدن مساله باید فراموش کنیم که وزیر کار چند هفته قبل تر دستمزد اعلام شده سال گذشته را (طبعا بدلیل تلاشهای فردی خود ایشان) بسیار بالاتر از سطح تورم اعلام شده، نامیده بودند. وزیر بیمه های اجتماعی هم افزایش دستمزد 25 درصدی سال گذشته در مقابل تورم 8 درصدی، یک رکورد بزرگ نامیده اند. باید فراموش کنیم که ایشان با رئیس دولتشان با پلاتفرم "آزادی تشکلهای مستقل کارگری" سر کار آمدند؛ و تابحال بجز تداوم دستگیری کارگران مبارز هیچ تغییری رخ نداده است. باید فراموش کنیم که ایشان مدعی مخالفت با کار قراردادی بوده و هستند؛ و در طی دو ساله وزارت ایشان مشمولین کارهای قراردادی به سقف 98 درصد رسیده است. نه تنها این، بلکه ایشان میتوانند در مبارزه با قراردادهای سفید سرفراز باشند چرا که راهکارهای اقتصادی مصوب وزارتخانه ایشان با قراردادههای شفاهی، لزوم هر گونه حفاظ قانونی و "کاغذ بازی" در بکارگیری کارگر توسط کارفرمایان را منتفی ساخته است. باید فراموش کنیم که بارها، جایی که لازم تشخیص داده شده خود ایشان بازگو کننده فاصله عظیم خط فقر و دستمزد پایه و لزوم دو و سه شغله بودن کارگران صنعتی جهت تامین زندگی، بوده اند. باید فراموش کنیم ایشان اولین وزیر کار بعد از انقلاب هستند که قانون بیکاری و قانون کار آماده اجرا در کشو میز خود داشت. در عین حال این دوره را حتی در همان محدوده ناچیز قانون مدنظر، بی حقوقترین دوره حیات طبقه کارگر در ایران باید نام گذاشت.... وزیر محترم کار آنقدر از سلامت عقل برخوردار است که فرق میان تورم دستکاری شده بانک مرکزی و تورم کف خیابانها را متوجه باشد. ایشان متوجه هستند حقوق ماهانه خیل عظیم ماموران اطلاعات، جیره و مواجب دستگاه مذهبی، نمایندگان مجلس و اعضای هیئت دولت از اینگونه منت های "بالاتر از نرخ تورم" معاف است. شاید باید از ایشان سپاسگزاری کرد که چگونه نتیجه کار سی و اندی سال از حکومت خود را روی میز میگذارد: یک تعرض بدون توقف به طبقه کارگر تا انتهای تباهی و فقر و فرودستی تا امروز تازه دستمزد او برای اولین بار یکی دو درصد بالاتر از سطح تورم اعلام شده بانک ملی قرار بگیرد! میشود پرسید ادامه مسیر چگونه خواهد بود؟ تکلیف زندگی کارکران و مشخصا دستمزدها چیست؟ آیا "بهشت موعودی" مبنی بر دستمزد معادل تامین زندگی یک خانواده کارکری در افق کار و سیاستهای این رژیم پیداست؟ جواب این سوالها تا آنجا که به دولت و طبقه سرمایه دار مربوط باشد کاملا روشن است. بعد از سی سال دسیسه و توطئه و پس از یک سرکوب خشن و خونین به سختی میتوان باور کرد که کسی در ماموریت طبقاتی این حکومت هنوز تردید بخود راه بدهد. اظهار نظر وزیر کار تنها یک دهن کجی به خواستها و مطالبات بر حق میلیونها کارگر است و نه چیز دیگر. در یک ارجاع ساده به حکم "کودکستانی" تجربه زندگی و نه حتی الزاما ارجاع به تجربه مبارزه طبقاتی، پاسخ وزیر کار تنها یک تف است. نه بخاطر دروغگویی و سفسطه و بازی با کلمات. این شغل شریف اینهاست. برای همین حقوق میگیرند. شغل اینها سر دواندن کارگر و وقت خریدن برای استثمار سرمایه است و پشتوانه شان را واحد ضربت و شکنجه گران زندان اوین میسازند. برای طبقه کارگر، اما، زندگی واقعی و نیازها و توقعات یک زندگی قابل قبول، تنها راه ممکن و فوری متحد شدن و شکل دادن به مبارزات متحد در کارخانه ها و محلات است. برای صفوف مبارزه کارگری شاید مجال زیادی برای مرور مصوبات دولت در زمینه دستمزدها و یا وقت زیادی برای خواندن خرده فرمایشات وزیر کار باقی نمیماند. از آن مهمتر اینکه در جمع اعتراضات کارگری، جایی که هدف آن آرام کردن کارگران اعتصابی است، زبان چاپلوسانه و "من خودم یک کارگر بوده ام" این وزرا تماشایی است. اینهم جزو وظایف ایشان است و برایش حقوق دریافت میکند! کارگران اعتصابی معادن بافق روایت متفاوتی از رو در رویی نه با فقط وزیر کار بلکه با رئیس جمهور و کل دولت و مجلس در مذاکرات مستقیم سال گذشته خود، به یادگار گذاشته اند.
۳۰ آپریل ۲۰۱۵
|
