زنده باد کمون!

زنده باد اتحاديۀ انترناسيونال کارگری!

پيام انگلس به کارگران فرانسه به مناسبت پانزدهمين سالروز کمون پاريس

امشب کارگران تمام جهان به اتفاق شما سالروز درخشان ترين و غم انگيزترين مرحلۀ تکامل پرولتاريا را جشن می گيرند. در سال ١٨٧١ طبقۀ کارگر برای اولين بار در تاريخ خود، دريک پايتخت بزرگ، قدرت سياسی را در دست گرفت. اما متأسفانه همه چيز همچون رؤيايی به پايان رسيد! کمون پاريس از يکسو به وسيلۀ جيره خواران امپراتوری سابق فرانسه و از سوی ديگر به وسيلۀ پروسی ها در تنگنا قرار گرفت و به سرعت آنچنان در سيل بی مانندی از خون خفه شد که هرگز فراموش نخواهد شد. ارتجاع پيروز ديگر مرزی نمی شناخت و به نظر میرسيد که سوسياليسم در خون غرقه شده و پرولتاريا برای ابد به بردگی محکوم شده است. پانزده  سال از اين شکست گذشته است. در اين فاصله در تمام کشورها، قدرتی که در خدمت اربابان زمين و پول قرار دارد، از هيچ اقدامی فروگذار نکرده است تا مگر آخرين حرکت عصيانی کارگران را نيز فلج نمايد و دستاوردشان چه بوده است؟

به اطراف خود نگاه کنيد. سوسياليسم انقلابی کارگران – پرحيات تر از هر زمان ديگر امروز قدرتی شده است که در همه جا قدرتهای حاکم در مقابل آن به لرزه افتاده اند، خواه راديکالهای فرانسه و خواه بيسمارک، خواه سلطانهای بورس آمريکا و خواه تزار روسيه البته اين تمام قضيه نيست! ما به نقطه ای رسيده ايم که همۀ دشمنان ما، به هر اقدامی هم که دست بزنند باز برخلاف تمايل خودشان به نفع ما کار کرده اند. آنها تصور می کردند که می توانند انترناسيونال را نابود نمايند، اما امروز انترناسيونال اتحاديۀ پرولتارياست و برادری کارگران انقلابی کشورهای مختلف هزار بار محکم تر و پردامنه تر از دوران قبل از کمون است. انترناسيونال به معنی واقعی کلمه ديگر نيازی به تشکيلات ندارد و به وسيلۀ همکاری خودبخودی و مشتاقانۀ کارگران اروپا و آمريکا برجای مانده و نيرومندتر میشود.

در آلمان، بيسمارک همۀ وسايل و حتی رذيلانه ترين وسيله را بکار برده است تا جنبش کارگری را درهم بکوبد. نتيجۀ آن: قبل از کمون با چهار نمايندۀ سوسيال دمکرات (در مجلس آلمان) سرو کار داشت ولی پيگردهای او اين اثر را داشتند که اکنون ١٥ نفر (نمايندۀ سوسيال دمکرات) انتخاب شده اند، و پرولتاريای آلمان، صدر اعظم بزرگ را به باد مسخره گرفته است، زيرا حتی اگر قرار بود جايزه ای به او (به بيسمارک) بدهند، نمی توانست بهتر از اين برای انقلاب تبليغ کند.

در فرانسه ليست انتخاباتی را به شما تحميل کرده اند. يعنی يک انتخابات بورژوائی به تمام معنی که خودشان اختراع کرده اند تا مطمئن باشند که صرفاً وکلای دادگستری، روزنامه نگاران و ساير ماجراجويان سياسی و بلندگويان سرمايه انتخاب می شوند. و اين سيستم انتخاباتی چه چيز را عايد قلمرو بورژوازی کرده است؟ پارلمان فرانسه در دامن خود يک حزب سوسياليستی کارگری را پرورده است که صرفاً ظهور آن در صحنه کافی بوده است تا موجب بروز گيجی و آشفتگی در صفوف تمام احزاب بورژوائی گردد.

بنابراين ما در چنين مقطعی قرار داريم که هر رويدادی به نفع ما تمام می شود و خشن ترين اقدامات برای ممانعت از پيشروی پرولتاريا، فقط رژۀ پيروزی ما را تسريع خواهد کرد. دشمن مبارزه می کند و محکوم به آنست که به نفع ما مبارزه کند و اين کار را آنقدر خوب و کامل انجام داده است که امروز در ١٨ مارس ١٨٨٦ ، از سينۀ هزاران کارگر – از پرولتاريای معادن کاليفرنيا و اطراف آويرون (رودخانه ای در فرانسه) گرفته تا کارگران تبعيدی معادن سيبری – اين فرياد برمی خيزد:

زنده باد کمون!

زنده باد اتحاديۀ انترناسيونال کارگری!

فردریش انگلس

١٥ مارس ١٨٨٦