باب کرو درگذشت!

اسد گلچینی

باب کرو(Bob Crow) رهبر اتحادیه کارگران راه اهن، ترانسپورت و حمل و نقل دریایی (RMT ) بریتانیا در ١١ مارس ٢٠١٤ و در سن ٥٢ سالگی  بر اثر سکته قلبی در گذشت. اندوه فراوانی طبقه کارگر انگلستان و بریتانیا را در بر گرفت. یک رهبر جسور و آگاه کارگران از میان ما رفت. باب کرو دقیقا در همین ابعاد معرف همگان بود. باب کرو بخاطر موقعیتش در میان کارگران راه آهن و ترانسپورت و بخاطر تصمیم و اراده اش، وزن و اعتبار مهمی در میان دشمنان طبقه کارگر داشت. باب کرو یک کمونیست و سوسیالیست بود. اینطور شهرت پیدا کرده بود. بورژوازی و خبرنگار و مقاله بنویس اجیر و سربزیر، مارکسیست بودن باب کرو را بعنوان نقطه ضعف وی به خوانندگان میفروختند. به این دلیل باب کرو رهبر کارگران بود و در صف مقدم همه پیچ و خم های تمام مبارزات شان حضور داشت. باب کرو از نسل اسکارگیل بود و همرزم وی. به قول خودش هنگامی کارگران در نبردند او نمیتواند وقتی که در مرخصی هم هست زیر درخت بنشیند و کتاب مارکس بخواند. در همه دوران های بسیار دشوار٧ و ٨ سال گذشته بحران اقتصادی که طبقه کارگر هزینه زندگیش مرتبا بالا میرفت، رهبری باب کرو بر اتحادیه افزایش دستمزد هر ساله را منظما تضمین میکرد. باب کرو آنطور که خود توصیف میکرد، "رهبر و کاپیتانی است  که مجری تصمیمات اعضایش است". باب میدانست که راه حل کارگران در ابعادی گسترده تر و حداقل در سطح اروپا شانس پیشروی و عقب زدن طبقه سرمایه دار به تعرض بیشتر به طبقه کارگر را دارد و  به این خاطر خود را برای عضویت در مجلس اروپا آماده میکرد.

باب به همه این دلایل بسیار زود از حزب کارگر بریتانیا کناره گیری کرد.هنگامی که وی به «ار ام تی» رفت،  این اتحادیه  ٥٧ هزار نفر عضو داشت، امروز و اساسا به یمن این رهبر شایسته و آگاه طبقه کارگر، اعضای این اتحادیه ٨٠ هزار نفر است!

بهنگام مرگ تاچر باب کرو گفت که : یک قطره اشک برای او نمیتواند بریزد، تاچر خدمات بهداشت عمومی NHS و صنعت را در این کشور داغان کرد، او میتواند جهنم را هم خراب کند!

طبقه کارگر در ایران و همه کشورها برای داشتن یک جنبش کارگری قدرتمند و گرفتن حقوق حقه اش از سرمایه داران و نظام شان، نیازمند باب کروها و سازمان های متحد و متشکل خود در قلب جامعه است.

ما به همه کارگران ، خانواده و یاران باب کرو تسلیت میگوییم و در غم از دست دادن بهترین یارشان شریکیم.

یاد باب برای همیشه در قلب همرزمان و رهبران و سازماندهندگان طبقه کارگر زنده است.