طاق زدن به سبک دولت اقلیم کردستان

فواد عبداللهی

رویدادهای اخیر در کردستان عراق، قتل عام و آوارگی مردم شنگال در برابر هجوم وحشیانه داعش، عمق تبانی ناسیونالیسم کرد با این نیروی سیاه را به نمایش گذاشت. اگر ناسیونالیسم کرد قرار است حیات یابد، داعش باید فعال بماند. اگر سران این جنبش که تا دیروز در کریدورهای وزارت خارجه آمریکا، ایران، عراق و ترکیه، پلاس و جوک سر زبان ها بودند،  از قرار معلوم امروز باید از نو تطهیر شوند.

اگر علاوی و طارق‌الهاشمی و طریقه نقشبندیه، در تبانی با داعشی‌ها برای اشغال برخی شهرها و روستاهای عراق دست داشتند، یك ”داعش كردی - اقلیمی“ هم در تبانی با ”داعش عربی“، مردم را گوشت دم توپ ”مصلحت ملت کرد“ کرد. ”مصلحتی“ که قرار بود تحت نام ”مقاومت“، شنگال را با کرکوک طاق زند. ”مصلحتی“ که مردم را به امید کمک آمریکا و اروپا و ایران و ترکیه خوش بین، و در انتظار فاجعه نگه داشته است.

این آن موقعیتی است که احزاب و جریانات ناسیونالیست کرد در ایران را ذوق زده کرده و بخود جسارت می دهند جای ”مردم کردستان“ نشسته و مستقل از اینکه چه می گویند و چکار می کنند صاحب مادرزاد مبارزه ”ملت“ و صاحب عزادار مصائب آنها محسوب شوند. بیش از دو دهه هماهنگی منطقه ای، افزایش تنش و تفرقه قومی، تلاش برای تحمیل واگرایی سیاسی، و نهایتا استحکام بخشیدن به دولت اقلیم از طریق بی حقوقی و سرکوب عریان مردم زحمتکش جامعه کردستان بکمک دستگاه امنیتی ”آسایش“ در کنار چپاول گمرکات، و ساخت و پاخت با دول همسایه، از جمله کارکردهای مشکوک در این منطقه است.

واقعیت این است که این ”پیشرفت“ ناسیونالیسم کرد، محصول پادویی در بارگاه پنتاگون و چانه زنی با دول مرتجع منطقه است. اینها ابزار توجیه لشکرکشی آمریکا و ناتو به عراق بوده اند. جریانی که از قول یک ملت محروم و بر متن تباهی جامعه عراق، هر روز در صفحه تلویزیونها حمایت خود را از میلیتاریسم غرب ابراز کرده؛ با آن همساز و هم جهت شده و به مصیبت ملت دیگری لبخند زده است.  اینها تاریخا ابزار ایجاد شکاف قومی اند؛ شکافی که بجرم تلاش برای پر کردن آن کمونیست های زیادی جان خودشان را گذاشته اند. حمایت از کاخ سفید و در اردوی آمریکا قرار گرفتن، آن افتخاری است که این جنبش و سران اش به آن می بالند و لکه ننگی است که یک کمونیست بدامن اینها می بیند. شرم آور است که اینبار، بر متن بدبختی مردم می خواهند به نان و نوایی برسند. شنگال را دو دستی تحویل داعش دادند، نظاره گر قتل عام مردم بی دفاع در شنگال ماندند و بعد از آنکه گند مسأله درآمد داعیه مبارزه با داعش را، آنهم زیر سایه عمو سام دارند.

تردیدی نیست که سرنوشت امروز کردستان عراق بر حال و هوای کردستان ایران هم تاثیر گذار است. اما برای نیرویی که امروز میخواهد برای آزادی و برابری بجنگد، پاک کردن تولیدات پنتاگون و در راس آن داعش حیاتی است؛ سازمان دادن مقاومت نظامی مردمی، امروز تنها راه مقابله با طرح های ارتجاعی برای آینده عراق و خاورمیانه است. سازمان دادن این مقاومت و  جنگ اما کاری است که تنها از یک نیروی کمونیستی، مترقی و سوسیالیستی ساخته است.