|
در حاشیه فیلم چ مثل چمران ثریا شهابی
این داستان شرایطی است که در آن چ مثل چمران ساخته شده است! این فیلم ها و این تاریخ نگاری ها را باید آرشیو کرد. باید تاریخ شفاهی و نوشتاری و تصویری هالوکاست اسلامی که هنوز حکومت اش پابرجا استُ را مدون کرد. و برای روزی که این فاشیسم هم سرنگون شود خود را آماده کرد.
بی تردید روز سرنگونی جمهوری اسلامی ایران در مورد داستان کشتارهای دهه شصت در مورد نسل کشی انقلاب فرهنگیُ در مورد آنچه که این ها در آشویتس های اسلامی اوین و قزن حصار و زندان عادل آباد و مشهد و تبریز و مهاباد و سنندج و اصفهان و کرمان و گیلان و دهها و دهها زندان و شکنجه گاهها کردندُ دهها و هها کتاب نوشته خواهد شد و دهها و دهها فیلم و نمایشنامه و شکاهکار هنری خلق خواهد شد.
با سرنگونی جمهوری اسلامی ایرانُ در مورد نسل انقلابی که نه تنها تسلیم فاشیسم نوظهور اسلامی ایران نشد که مقاومتی وسیع و سراسری در سراسر ایران براه انداخت و قریب ده سال مسلحانه و غیر مسلحانه برای جلوگیری از قدرت گیری فاشیسم نوظهور جنگیدندُ بی تردید دهها و دهها قطعه موسیقیُ و سنفونی ساخته خواهد شد. و در گرامی داشت یاد جانباختگان و قربانیان فاشیسم اسلامی ایرانُ نه تنها در ایران که در جهانُ شاهکار های تاریخیُ ادبیُ و هنری تولید خواهد شد.
چ مثل چمران به ماندگاری فاشیسم در قدرت زنده است و به آن متکی است. با رفتن آن هنرمندان و تولید کنندگان آن بی تردید خواهند گفت که : سیستم مقصر بود و ما مامور بودیم و معذرو!
۲۱ اکتبر ۲۰۱۴
|
