فواد عبداللهی

فتح شده و ثبت شده؛

حکمتیست این شماره به انعکاس اعلام همبستگی سراسری و دفاع جانانه مردم اقصی نقاط دنیا از مقاومت توده ای در کوبانی علیه ارتجاع محلی و بین المللی اختصاص دارد. مقاومت در کوبانی امروز متور محرکه تعرض به سیاهی و تباهی حاکم بر سرنوشت میلیون ها انسان در خاورمیانه است. اسطوره ای که منطقه و جهان را به اقدام و عمل فرا می خواند. عملی که خواه ناخواه با شرکت در یک نبرد و همبستگی سراسری و بین المللی، حتی در صورت قلع و قمع آن، اما باز پیروز میدان است. کوبانی در تاریخ این دوره، سنتی از مبارزه توده ای و اراده عمل انقلابی علیه ارتجاع و توحش در منطقه بر جایی گذاشت که قابل دور زدن و درو کردن نیست: فتح شده و ثبت شده؛  

جهان، از لندن تا تهران و استانبول، از برلین تا پاریس و آرژانتین بیش از یکهفته است که میخروشد؛ اعتراضی که بر بستر نفرت عمیق از داعش و حامیان بین المللی اش از واشنگتن تا ریاض و آنکارا شکل گرفته است. توطئه ها و برنامه های بورژوازی غرب،  ناتو و در راس آن دولت امریکا علیه بشریت رو شده است. داعش را اینها پرورده کردند و امروز تنها نیرویی که در منطقه رسالت به چالش کشیدن آن را بدوش می کشد مقاومت مسلحانه زنان و مردان کوبانی است. مقاومتی که موج حمایت بی دریغ بشریت آزادیخواه در سراسر جهان را تکیه گاه خود کرده است. نقش بر آب کردن پروژه ”ائتلاف علیه داعش“ و بن بست سیاست امریکا زیر مماشات دولت ترکیه، تنها یکی از اهداف این حرکت سراسری پرشور است.

دولت فاشیست ترکیه، رسما نه تنها با داعش جنگی ندارد بلکه علنا خواهان بنا کردن حائلی در مرز ترکیه و سوریه است که بتواند راه حمله به رژیم اسد را بر تل خاکستر مقاومت توده ای در کوبانی هموار کند. و در این میان، چه نیرویی بهتر از داعش! بی خود نیست که دولت اردوغان پیشقراول کمک های مالی و لجستیکی خود به این نیروی سیاه علیه مقاومت در کوبانی است. 

در حالی که تانک های ترکیه نظاره گر خونسرد نفوذ مهاجمان داعشی به کوبانی هستند، نیروهای امنیتی این کشور مردمی را که خواهان دفاع از کوبانی هستند به گلوله می بندند و می کشند.  

تمام نیروهای ارتجاع جهانی و منطقه ای، همه دول فخیمه بورژوایی خواهان عدم دخالت توده ای مردم در میدان جنگ علیه داعش اند. قرار است مردم بی گناه و بی دفاع خاورمیانه و در راس آن کوبانی، طعمه رقابت و گسترش میدان حریق دول امپریالیست از آمریکا و غرب تا روسیه و چین و متحدین منطقه ای آنها شوند.  

بارزانی پسر که در یک بده بستان ”تاریخی“ با داعش، شنگال را با کرکوک طاق زده بود و قرار بود سرکرده پیروز آرزوهای ”کورد“ برای ”استقلال“ باشد، نه فقط این بالماسکه را به کناری گذاشت بلکه همچون خلف خود ناتانیاهو، جهت فشار بیشتر به کوبانی در رکاب سیاست های ناتو و عربستان و ترکیه، حدود و ثغور رفت و آمد به کردستان سوریه را با بولدوزر بست و در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام کرد که: ”متاسفانه جنگنده های هوایی نداریم تا از کوبانی دفاع کنیم“! 

اگر دول غربی با افه های دمکرات مابانه خود اعتراضات وسیع مردم در خیابانهای اروپا را تحمل کردند و آنرا بگردن دولت ترکیه و داعش انداختند در ایران اما پشت اداهای جمهوری اسلامی در مبارزه با تروریسم میتوان هراس و دلهره از گسترش اعتراض به داعشی ها در کوبانی به داعشی های حاکم را مشاهده کرد. سرکوب تظاهرات مردم مریوان در دفاع از مقاومت کوبانی علیه داعش، دستگیری گسترده بیش از ٣٠ تن از فعالین چپ در تهران به جرم دفاع از کوبانی و ضدیت با داعش و همچنین پادگانی کردن شهرهای کردستان بدنبال اعتصاب عمومی در حمایت و اعلام همبستگی با حماسه مقاومت در کوبانی، گوشه هایی از نگرانی جمهوری اسلامی است.  

مردم ایران با علاقه تمام به این رویدادها نگاه میکنند، داعش وطنی رفتنى است، جمهورى خوشخیم رویایى خوش خیالانه بیش نیست. مردم از دل این کشمکشها، نابودى کل ارتجاع در منطقه و بسته شدن پرونده رژیم اسلامى این داعش خودی را جستجو میکنند.  

اکنون دوستان و دشمنان کوبانی معلوم و معرفه اند. تظاهرات و اعتصاب و تجمعات مردم جهان اخطار بزرگی به همه مرتجعین بین المللی و منطقه ای و محلی از جمله سلفی های کردستان ایران است. روز گوشمالی دادن اینها هم نزدیک است. کوبانی امید به آینده ای روشن، امن و آزاد و برابر و انسانی را زنده کرده است.