|
دوره دولت "اعتدال" و حفاظت از فعالیت کمونیستی اسد گلچینی با سر کار امدن دولت "اعتدال" روحانی در میان مخالفین اسم و رسم دار هم کم نبودند که خود را بهر دلیل و استدلالی قربانی کردند. برخی ها هم غش کردند و برخی دیگر تصمیم به لبیک گویی برای دولت نو پای روحانی گرفتند. حفظ امنیت در فعالیت هم بی تاثیر از این وضعیت نیست و با شروع این دوره بند های امنیت در حفظ فعالیت کمونیستها ی سازمانده هم شل شده است. این مساله بشدت هشدار دهنده است. نه روحانی معتدل است و نه نظام جمهوری اسلامی و دستگاه اطلاعات آنها تردیدی در کار تا کنونی اش در مقابله با مخالفینش دارد. حفظ امنیت خود در فعالیت و حفظ امنیت دیگر رفقا در فعالیت تردید بردار نیست. چنانچه دولت روحانی در هر زمینه ای معتدل باشد به حوزه فعالیت سازمانیافته و متشکل کمونیستها و کارگران که برسد مانند سلف خود بشدت افراطی است. خطر اصلی برای نظام و دولت همیشه امر تشکل و سازمانیابی است و چنانچه کمونیستها سنت ایجاد سازمان های کارگری و کمونیستی را داشته باشند که باید اینطور باشند، آژیر ها بشدت به صدا در میایند. به جرات میتوان گفت هیچ تهدیدی بین المللی و کشوری از این تهدید مهمتر و حساستر برای بورژوازی نیست. سازمان های کمونیستی و تشکل های کارگری هست و نیست نظام سرمایه داری و قوانین و سنت و فرهنگشان را زیر و رو میکنند. بورژازی ایران و حاکمیتش تردیدی در مقابله همه جانبه با کمونیستها هیچگاه نداشته است. روحانی و دولت اعتدالش تافته جدا بافته ای نیست و این باور "معتدل" را لطفا فراموش کنید! کشتار کارگران خاتون اباد در دروه اصلاحات را به خاطر بیاورید! شل کردن بند های امنیت شل شدن بندهای امنیت در برقراری ارتباط "مستقیم" و "آسانتر" در مناسبات سیاسی و ارتباطات حزبی خود را نشان داده است. این را ممکن است خیلی از رفقا در تجربه همین دوره خود احساس کرده باشند. این شل شدن بندهای امنیتی به نسبت ارتباط با خارج کشور و برعکس و یا در داخل و در میان فعالین دیده میشود. از سر بی تجربگی باشد و یا توهم به اینکه اعتدال دولت جدید شامل این عرصه هم میشود هر دو بشدت برای فعالیت های این رفقا ایجاد مانع خواهد کرد. فیس بوک استفاده از فیس بوک همچون همیشه و خصوصا در این دوره نقش مهمی را در این رفتار امنیتی سهل انگارانه به فعالیت خود و دیگران داشته است. فیس بوک نه تنها ابزاری برای انقلاب نبوده و نیست! نه تنها ابزاری برای ارتباط تشکیلاتی و قول و قرارهای حزبی و تشکیلاتی نیست، بلکه بشدت برای فعالین داخل کشور از لحاظ امنیتی و دادن اطلاعات بسیار به پلیس سیاسی مضر است. در همین مدت چند ماهه هر رفیقی با مشاهده به برخورد خود به مساله امنیت میتواند این نکات را متوجه بشود. یک معضل جدی در مساله ارتباط از طریق فیس بوک وصل ارتباط فعالین حرفه ای و حزبی در خارج کشور با فعالین سیاسی مختلف در داخل است. این مساله متاسفانه و در بسیاری مواقع با اسامی واقعی طرفین صورت میگیرد و این مساله بشدت برای فعال داخل کشور موجب دردسر خواهد بود و در اینده قطعا مشکل ساز خواهد شد. معضل دیگر رفتار ما در خارج کشور به فعالین سیاسی داخل در این رابطه است که باز هم میتواند مخرب باشد. سهل انگاری و در نظر نگرفتن موقعیت های حساس امنیتی در ایران فعالین خارج کشور را به ردو بدل کردن های روزانه عادی و بعضا سیاسی با آنها کرده و به این معضلات افزوده میشود. این در حالی است که یک فعال سیاسی و بویژه یک سازمانده کمونیست که مشغول ساختن روابط محکم و سازماندهی مبارزات کارگری و کمونیستی است امکان دست یابی پلیس به هر اندازه فعالیت و مشغله و ارتباطات وی را تلاش میکند مسدود کند و در بطن بسیار طبیعی و عادی قرار بدهد.حضور سیاسی و نه اجتماعی، حضور تشکیلاتی و حزبی (برای هر گرایش و هر حزبی) در فیس بوک و به عنوان اسم و رسم واقعی یک اشتباه مهلک است و باید جلوی این را گرفت. فیس بوک و خاصیتش برای همه ما در حیطه سیاست صرفا اطلاع رسانی است و به این عنوان باید از آن استفاده کرد و این را میتوان با هر اسم مستعار و هر رسم مستعاری بدون اینکه قادر به رد یابی شما در کسب اطلاعات لازم باشند دنبال کرد. به همین اعتبار استفاده مستقیم از شبکه تلفنی و انترنتی که تامین کننده آن کاملا برای پلیس سیاسی قابل کنترل است یک اشتباه مهلک دیگر است که در فعالیت های این مدت دیده شده است. ارتباط سیاسی و عمومی و یا اساس اطلاعات گیری از شبکه انترنت و دیگر ابزارها صرفا میتواند با اطمینان امنیتی صورت بگیرد و هر گونه سهل انگاری دیر و یا زود دامن ما را باز هم خواهد گرفت. استفاده از شبکه انترنت و تلفن در داخل و در داخل با خارج کشور چنانچه صد در صد بر امنیت آن کنترل ندارید اشتباه است. این باور خنده دار نیست اگر گفته شود که یک تشکیلات رزمنده و روشن بین کمونیستی که باید به همان اندازه در برابر مساله امنیت هم رزمنده و روشن باشد برای تامین ارتباطات خود و حفظ و گسترش رابطه حزبی با رفقای خود در داخل و حتی خارج کشور باید به سیستم ارتباط گیری قدیمی و روابط انسانی بجای استفاده از انترنت و تلفن و سکایپ و دیگر ابزارهای ارتباطی توسل کند و یا بازگشت کند! بدون تردید شما هم شنیده و یا خوانده اید که روابط مسئولین دولتی در سطح بین المللی چه در داخل و چه با خارج از خودشان تابع نظمی بسیار پیچیده است فقط به این دلیل که از دسترس شنود دیگران در امان باشد و یا شاید خوانده باشید که امروزه حتی شبکه ارتباطی القاعده و سازمان انها اساسا از طریق ارتباطات شخصی و بدور از انترنت و تلفن صورت میگیرد. کارگران کمونیست و فعالین کمونیست در ساختن ارتباطات سازمانی خود نیازمند هشیاری بسیار بالایی در زمینه امنیت و حفظ این ارتباطات خود هستند و هر دوره باید مروری بر خطرات امنیتی که آنها را تهدید میکند داشته باشند. چگونه میتوان بر امنیت فعالیت خود کنترل داشت برخی از رفقا شکایت دارند که فعالین و کادرهای قدیمی جنبش و حزب در خارج کشور، امنیت ما را به خطر میاندازند. استدلال میشود که با شماره تلفن های شخصی با ما تماس گرفته میشود.از سکایپ و فیس بوک به ما پیام داده میشود و برخی از اسناد مربوط به ما را برای "سرگرمی" انترنتی و فیس بوکی خودشان نا اگاهانه و یا از سر سبک و روش سیاسی فعالیتی که دارند افشا میکنند. در این مورد باید گفت که مساله بسیار جدی است. یک سنت جاافتاده بویژه در برخی مناطق مانند کردستان هست که برای یک فعال سازمانی که معمولا مرکز سازمانش هم در خارج کشور است همیشه مشکل افرین بوده است.در این سبک و روش فعالیتی فعال سازمانی در داخل کشور همیشه سرباز صفر است و همیشه مهمان سازمان و به ندرت صاحب خانه میشود و تصمیم گیرنده. منشا این نارضایتی های بالا هم کماکان همین است. در این سبک و روش فعالیت، داشتن ارتباط روزانه و منظم برای هر کاری! ضروری است. در چنین سیستمی فرماندهان و مسئولین در همه چیز رهنمود هایشان را آماده دارند. این رابطه بشدت امنیت را در معرض خطر قرار میدهد. پس مشکل در اساس کار و فعالیت و سبک کار است. ابتدا کسی مقصر نیست. اما در پاسخ به این نارضایتی از وضعیتی که هست باید گفت که مساله برعکس است و برای دست اندرکاران هر نوع فعالیتی باید گفت که این شما هستید که مسئول امنیت در فعالیت خودتان هستید و نه هیچ کس دیگری. هیچ کس بهتر از شما نمیتواند بر وضعیت فعالیتی خود و رفقایتان احاطه داشته باشد و بداند که کجا درست و کجا اشتباه میکنید. حزب و تشکیلات شما در خارج مسئولیتی ندارد و معمولا هم از دانش و تجربه شما جلو نیستند. شما مسئول حفظ امنیت خود هستنید و چنانچه ایراد و اشتباهی در کار هست و هر کس بهر دلیلی در کار شما خطرات امنیتی ایجاد میکند خود شما هستید که مسئولید. خود شما مسئولیت دارید که در فعالیتی که آگاهانه انجام میدهد سوراخ های احتمالی بروز خطر را مسدود کنید. کسی که مسئول حفظ امنیت شما و فعالیت شما باشد خود شما هستید نه کسی و فعال و دوست و رفیق حزبی یا غیر حزبی شما که در خارج کشور زندگی و فعالیت میکند. مسئول کنترل بر روابط و مسایل و خطرات امنیتی خود شما خودتان هستید. این شما هستید که تصمیم میگیرید وارد روابط با این خطرات از خارج و از طریق دوستان بشوید. کسانی و حتی رفیق هم جنبشی و هم حزبی شما از خارج کشور بنا به زندگی و عادات و نبود خفقان و حساسیت های امنیتی بسیاری اوقات در باغ حفظ امنیت ممکن است نباشد که معمولا نیست و این حساسیت به امر حفظ اطلاعات و حفظ امنیت فعالیت خود و دیگران را بسیار بیشتر میکند و در نهایت مسئول مستقیم اداره و کنترل امنیت خود شما هستید . این مساله چنانچه برای هر رفیق و جمعی قطعیت پیدا کند معضل به درجه زیادی حل شده است. ثبات دادن به کار سازمانی با سبک کاری درست، برای فعالیت و سازماندهی کمونیستی و کارگری همواره مقابله ای حرفه ای و جدی با پلیسی سیاسی میطلبد، این برای یک کمونیست که یک عنصر بشدت اجتماعی و ماندگار و مسئول در محل کار و زندگی خود میباشد حیاتی است.
|
