|
نگذارید ارتش شما را فریب دهد فاطمه رمضان ترجمه: بهرنگ زندی کمونیست: فاطمه رمضان از رهبران با نفود کارگری و از شخصیتهای رادیکال و شناخته شده جنبش کارگری است. او عضو هیئت اجرایی فدارسیون اتحادیه های مستقل کارگری مصر است و یکی از محبوبترین شخصیتهای مبارز در میان زنان مصر است. این مطلب در تاریخ ٢٦ ژوئیه و پس از حمایت سه اتحادیه کارگری از فراخوان ارتش به تظاهرات نوشته شده است. خواندن نامه فاطمه رمضان را به خوانندگان کمونیست توصیه میکنیم. رفقا! کارگران مصر در حال مبارزه برای احقاق حق خود و یک مصر بهتر هستند. رویای آزادی و عدالت اجتماعی کارگران مصر، رویای کار آنهم زمانی که دزدان به نام صاحبان سرمایه کارخانه ها را می بندند و میلیاردها به جیب می زنند. رویای کارگران مصر برای دستمزد عادلانه، تحت قوانین حاکمیتی که فقط به افزایش سرمایه گذاری به قیمت کار کارگر، حق کارگران و حتی جان آن ها، است. رویای کارگران مصر یک زندگی بهتر برای فرزندانشان است. رویای دارو زمانی که بیمارند ولی آن را پیدا نمی کنند. رویای چهار دیواری که سرپناهی برایشان باشد . قبل از ٢٥ ژانویه شما خواهان حقوق خود بودید، و اعتراضات و اعتصاباتتان برای همان مطالبات پاسخ داده نشدهئس از سقوز مبارک ادامه داشت. هم اخوان المسلمین و هم ارتش با گروه های راست، چپ و میانه مذاکره و گفت و گو کردند، اما در تمامی این مذاکرات حتی یک بار مطالبات و حقوق شما به مخیله شان عبور نکرده است. تمام آن چیزی که در ذهن این ها می گذرد این است که چگونه جرقه هائی را که شما در دوران سیاهی روشن کردید خاموش کنند، حتی اگر این جرقه در انزوا از یکدیگر تماما سوخته شود. آیا ارتش با سرکوب قهرآمیزش به اعتصابات شما در سوئز، قاهره، فایوم و تمام مصر پایان نداد؟ آیا ارتش بسیاری از شما را در دستگیر نکرد و به جرم تلاش برای حق تشکل، حق اعتصاب و تظاهرات مسالمت آمیز به دادگاه های نظامی نکشاند؟ آیا آن ها مصرانه تلاش نکردند این حقوق مسلم را جنایی اعلام کنند و با تصویب قوانینی تظاهرات مسالمت آمیز، اعتصابات و تحصن را برای همه مردم مصر ممنوع کنند؟ پس از آن اخوان المسلمین و مرسی آمدند، کسانی که سیاست مبارک را ادامه داده و به اخراج و به دستگیری و سرکوب قهرآمیز تظاهراتها ادامه دادند. این مرسی بود که، از طریق وزارت کشور و کابینه خود، سگ های پلیس را برای سرکوب کارگران کارخانه سیمان تیتان در اسکندریه فرستاد. همان افسران و پلیس و ارتشی که امروز برروی شانه های تان ایستاده اند قاتل اند. قاتل جوانان صادق مصر. آن ها اسلحه قدرت حاکمه اند، علیه همه ما! و همیشه هم باقی خواهند ماند مگر این که این نهادها تماما پاکسازی شوند. امروز جنایات برنامه ریزی شده توسط رهبران اخوان المسلمین علیه مردم مصر، روزانه باعث کشته شدن مردم بی گناهی شده که پلیس و ارتش در مواجه با آنان دست به خشونت و جنایت زد. اما اجازه بدهید که به خاطر آوریم که پلیس و ارتش چه زمانی در مسئله دخالت کردند؟ آن ها مدت ها پس از درگیری ها وارد عمل شدند، تقریبا زمانی که این کشمکش داشت به روزهای پایان خودش نزدیک می شد و پس از این که خون های زیادی ریخته شد. از خودتان بپرسید، چرا آن ها قبل از شروع جنایت اخوان المسلمین علیه مردم مصر جلوگیری نکردند؟ از خودتان بپرسید، چه کسانی به ادامه درگیری ها و خونریزی ها علاقه مندند؟ هم اخوان المسلمین و هم ارتش هر دو در این مسئله ذینفع اند. فقرا فقط به عنوان گوشت دم توپ درگیری بین قدرت ها استفاده می شوند. فقرای مصر، کارگران و دهقانان سوخت لازم برای کشمکش ها و جنگ های داخلی اند. مگر در جیزا و مکتام فرزندان بیگناه دربان قربانی نشدند؟ امروز از ما خواسته شده که به خیابان بیاییم و به السیسی اجازه کشتار بیشتری را بدهیم، و ما هر سه فدراسیون اتحادیه های کارگری را متفق القول میبینیم: فدراسیون اتحادیه های کارگری دولت مصر، کنگره دموکراتیک کارگر مصر، فدراسیون اتحادیه های مستقل کارگری مصر(که من عضو کمیته اجرایی آن هستم). من با اعضای کمیته اجرایی فدراسیون اتحادیه های مستقل کارگری مصر بحث کردم تا آنها رامتقاعد کنم بیانیه ای در دعوت از اعضایشان و مردم مصر برای شرکت در اعتراض روز جمعه به دعوت السیسی و از تائید هم جبهه بودن ارتش و پلیس، که در بیانیه ارتش آمده بود، خودداری کنند. من در اقلیت بودم و توانستم ٤ رای دیگر را در مقابل ٩ رای بدست بیاورم و صدور بیانیه تصویب شد. بدین ترتیب هر سه اتحادیه کارگری کارگران را به شرکت در تظاهرات خیابانی به بهانه مبارزه با تروریزم فراخوان دادند. ما با خطر اینکه از چاه به چاله بیفتیم روبرو هستیم. اخوان المسلمین باید برای جنایت های مرتکب شده اش پاسخگو و تحت پیگرد قانونی قرار گیرد، همانطور که افسران ارتش و پلیس و مردان رژیم مبارک باید برای جنایت هایشان پاسخگو باشند و تحت پیگرد قرار گیرند. فریب نخورید و جای یک دیکتاتوری مذهبی را به یک دیکتاتوری تظامی ندهید. کارگران مصر! نسبت به خواسته های تان روشن و آگاه باشید. شما کار را برای خودتان و فرزندانتان می خواهید. شما پرداخت عادلانه دستمزد را می خواهید، قوانینی که از حق شما در مقابل قوانین سرمایه داران و تجار دوران مبارک که آن را برای حفظ منافع خود و علیه شما طراحی کردند، دفاع کند. شما دولتی را میخواهید که طرحی واقعی برای توسعه، از جمله باز کردن کارخانه های جدید برای جذب نیروی کار در حال رشد، دارد. شما آزادی می خواهید، آزادی از همه نوع، آزادی سازماندهی، آزادی اعتصاب، شما کشوری را می خواهید که در آن بتوانید به عنوان شهروند آزاد بدون ترور و قتل زندگی کنید. شما باید تشخیص دهید چه چیزی بین شما و خواسته هایتان ایستاده است. فریب نخورید و به آن ها اجازه ندهید شما را به جنگی که به شما بی ارتباط است بکشانند. به کسانی که از شما می خواهند به بهانه مبارزه با تروریسم از مطالبات و خواسته هایتان دست بردارید، گوش نکنید.
|
