تعرض خونین ارتش مصر محکوم است!

 

سرکوب خونین تظاهراتها و اجتماعات اعتراضی در مصر، که توسط ارتش مصر صورت گرفته و ادامه دارد، صدها نفر را به خاک و خون کشانده است و خطر گسترش آن جامعه مصر را تهدید میکند.

این سرکوبها، که از طرف میدیای رسمی دول دست راستی در جهان عنوان ریاکارانه  "درگیری میان موافقین و مخالفینمرسی " گرفته است، یک جنایت رسمی سیاسی و یک تعرض آشکار خونین به ابتدایی ترین آزادیهای بدست آمده در انقلاب مصر و پس از سرنگونی مبارک  است. ابعاد جنایت ارتش مصر و دولت موقت آن به اندازه ای است که حتی صدای بخشی از هئیت های حاکمه دول آمریکا و اروپایی را هم در آورده است.

این تعرض، این کشتارها بی هیچ قید و شرطی باید محکوم شود.

ارتش مصر به نام دفاع از انقلاب، قانون "وضعیت اضطراری" را دوباره حاکم کرده  است. و به بهانه  دفاع از آزادی و ضدیت با اسلام سیاسی و اخوان المسلمین، سانسور و دستگیری های وسیعی را به راه انداخته است. روسای اخوان المسلمین را در دستگیر و زندانی کرده اند، و همزمان از آنها برای شرکت در مذاکره بر سر آینده مصر دعوت میکنند و مشغول چانه زنی هستند.

تمام قوانین و مقررات "وضعیت اضطراری" که به راحتی میتواند به حکومت نظامی کشیده شود، باید فورا لغو شود. همه زندانیان سیاسی در مصر، از جمله مرسی، باید فورا آزاد شوند. آزادی بی قید و شرط سیاسی، آزادی بیان و تشکل و اجتماعات باید فوری برقرار و تضمین شود.

با به میدان آمدن ارتش، بعنوان "کاتالیزور" حل تخاصم اکثریت مردم مصر با اخوان المسلیمن، و بعنوان نیرویی در مقابل پیشرویهای جنبش ناسیونال اسلامی در مصر، روندی ضدانقلابی، مخرب و ارتجاعی به انقلاب مصر تحمیل شده است.

ارتش مصر، این نیروی ضدانقلاب امپریالیستی، با به زیر کشیدن مرسی "به نیابت" از جانب دهها میلیون معترض به ارتجاع اسلامی اخوان المسلیمن، بعنوان قدرت اصلی حاکم، بر مسند قدرت در مصر نشست.

دخالت ارتش مصر در سیر سرنگونی مرسی، جنبش های اعتراضی پیشرو، جنبش طبقه کارگر، جنبش زنان و جنبش آزادیهای سیاسی را به حاشیه راند.

حزب حکمتیست از ابتدا، و پیش از رخ دادن فاجعه، این سناریوی ضدانقلابی را هشدار داد و تلاش کرد که با آگاه گری در صفوف جنبش کمونیستی و آزایخواهی ایران و مصر، در مقابل آن سدی ببندد.

این سد متاسفانه بسته نشد و ارتش مصر امروز بنام منافع اکثریت مردم، بنام منافع جنبش زنان و بنام منافع طبقه کارگر، ارتجاعی ترین سناریو تحولات سیاسی در مصر را در حال اجرا دارد. سکوت در مقابل این جنایات آماده کردن زمینه برای سرکوب های آتی و قربانی گرفتن از هر اعتراض علیه ارتش مصر است.

طبقه کارگر، جنبش سکولاریستی، جنبش حق زنان و جنبش کمونیستی در مصر، برای جلوگیری از شکست کامل انقلاب و برای جلوگیری از خطر  جنگ داخلی باید در مقابل این نیروی جدید ضدانقلابی به میدان بیایند.  با تاکید بر مطالبات انقلابی و آزادیخواهانه خود،  و با دفاع از دستآوردهای تاکنونی انقلاب خود، متحد و متشکل شوند. جنایات ارتش را بی قید و شرط محکوم کنند و برای پیشروی و دخالت در مسئله قدرت سیاسی در مصر خود را آماده کنند.

 

حزب کمونیست کارگری  حکمتیست

hekmatist.com

 ٣٠ ژوئیه ۲۰۱۳