|
انتخابات ریاست جمهوری ایران میعادگاه گروگانگیرها شش ماه به انتخابات ریاست جمهوری ایران مانده است و جبهه وسیعی، ملی و بین المللی، خود را برای آن آماده میکنند. بلوکبندی های جدید در درون و بیرون حاکمیت اساساً حول دو جبهه اصلی در مقابل هم صف آرایی کرده اند. جبهه بیت رهبری و سپاه پاسداران، که حمایت ارتجاع اسلامی در سراسر جهان را همراه خود دارد، در مقابل فشار داخلی و خارجی برای مذاکره با غرب بر سر مسئله اتمی مقاومت میکند، و دیگری صف طرفداران "اصلاحات"، مذاکره با غرب با پرچم مشترک و مضحک "انتخابات آزاد"، است. صف بیت رهبری و سپاه که میدانند هر نوع عقب نشینی جدی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، برای جمهوری اسلامی، بازی با سرنوشت خود، بازی با آتش است. و دیگری صفی که ادامه وضع موجود را برای حفظ و ادامه حاکمیت بورژوازی در ایران ممکن نمی داند و راه نجات را در کوتاه کردن دست بیت امام و دستگاه مذهبی و سهیم کردن بخشهای وسیتعری از بورژوازی در قدرت سیاسی میداند. و حاضر است ریسک "بازی با سرنوشت جمهوری اسلامی" را، حتی به قیمت از هم پاشیدن شیرازه جامعه، بپذیرد! جدال دائم بورژوازی بر سر آینده ایران امروز ابعادی وسیعتر و خطرناکتری گرفته، و بازیگران مهمی در سطح ملی و بین‌المللی پیدا کرده است. از اوباما و شخصت های ملی – مذهبی، تا احمدی نژاد و رفسنجانی و سران جنبش سبز، از خامنه ای و سپاه، تا انواع "دگراندیشان" اسلامی و "سکولار"، "توده ای" و "اکثریتی" و رضا پهلوی، همه در این یا آن طرف این جدال، قرار گرفته اند. به این دو جبهه، انواع جریانات ارتجاعی اسلامی و امپریالیستی، درون حاکمیتی و در اپوزیسیون، پیوسته اند. اپوزیسیونی که در این جدال، در رکاب ارتجاع حاکم یا ارتجاع امپریالیستی، در یکی از این دو جبهه، با شعارهای "انتخابات آزاد" و "مذاکره اتمی آری یا نه"، سنگر گرفته است. تحریم اقتصادی، یارانه ها، اصلاحیه قانون کار، "انتخابات آزاد"، "نقض حقوق بشر"، مذاکره با آمریکا، تهدیدات نظامی و ... مانند همیشه تماماً به مواد خوراکی برای تقویت این یا آن جبهه، در میدان جدال انتخابات تبدیل شده است. مشتی گانگستر ملی و بین المللی، آزادی، سلامت، رفاه، مسکن، غذا و زندگی مردم ایران را به گرو گرفته اند، دست به ماشه همه چیز را وجه معامله بقا خود و نظامشان، در میدان انتخابات رئیس جمهور کرده اند. این میدان، برد و باخت هر طرف در آن، جدالی علیه جامعه، علیه اکثریت مردم محروم، علیه طبقه کارگر است. این انتخابات، میدان جدال گانگسترها و گروگانگیرهای ملی و بین المللی است. بخش اعظم مردم ایران، زنان، جوانان و طبقه کارگر ایران، نه تنها در برگزاری آن کمترین منفعتی ندارند، که تماما علیه آنها است. طبقه کارگر، مردم محروم در ایران، کمونیست ها، به فقر، محرومیت، اختناق، زن ستیزی، آپارتاید جنسی و جهنمی که کل ارتجاع، داخلی و بین المللی، بر زندگی ما حاکم کرده است، اعتراض دارد. این اعتراض از کانال جنگ جناح های جمهوری اسلامی و حامیان داخلی و بین‌المللی آن حل و فصل نمیشود. اینرا تجربه دو دهه اخیر نشان داده است. این جدال ها، از زمان بنی صدر تا جنبش سبز، سی سال است که به عمر ارتجاع در ایران افزوده است. باید کسانی که مردم، طبقه کارگر، زنان و جوانان را بار دیگر به آینده این جنگ و جدال خوشبین نگاه میدارند، و آنها را دعوت به شرکت در جنگ گانگسترها میکنند، افشا کرد و توهم پراکنی و عوامفریبی آنها، را خنثی کرد. جنگ ما، جنگ انسانیت، آزادی و رفاه علیه کلیت نظم حاکم، جمهوری اسلامی، حاکمیت سرمایه، و حامیان بین المللی آن است. هیچ انتخاباتی با حاکمیت جمهوری اسلامی آزاد نبوده و نیست.
کارگران، مردم آزادیخواه! باید از این فرصت و از جنگ در صفوف دشمن استفاده کرد و در هر محله، دانشگاه و کارخانه جمع شد، اعلام کرد که حکومت سرمایه داران حکومت ما نیست! باید امروز که به بهانه انتخابات بحث بر سر آینده جامعه باز شده و از بیت رهبری، سپاه، احمدی نژاد تا اوباما و نیروهای سیاسی بر سر‌آن بحث میکنند، اعلام کرد که نه "انتخابات آزاد" و نه "غیر آزاد" با حاکمیت رژیم اسلامی، نه حسنه کردن رابطه با امریکا و نه برد و باخت یکی از دو بلوک ارتجاع در آن، مسئله ما است. کل جمهوری اسلامی و مضحکه انتخاباتش پوچ است! اعلام کرد این انتخابات ما نیست، این انتخاب میان نمایندگان سرمایه و ارتجاع است، برای ادامه حیات خود و تحمیل چند دهه دیگر فقر و فلاکت و استبداد و بی حقوقی بر زندگی ما! باید هر کارخانه و هر محله کارگری را به دژ کارگران، به سنگر آگاهی، تشکل و قدرت طبقه کارگر تبدیل کرد و صف آزادی و برابری، صف انقلاب کارگری، در مقابل صف ارتجاع را تقویت کرد! انتخابات ما بعد از مرگ جمهوری اسلامی و کوتاه شدن دست ارتجاع بین المللی از زندگی مردم در ایران است. طبقه کارگر و کمونیست ها درجدال گروگانگیر ها، شرکت نمی کنند! آنها در هر لحظه برای آزادی و برابری و انقلاب کارگری، متشکل و قدرتمند در میدان جدال با دشمنان بومی و بین المللی شان، صف می بندند.
زنده باد آزادی، زنده باد برابری حزب کمونیست کارگری حکمتیست hekmatist.com ۱۷ ژانویه ۲۰۱۳
|
