قطع فوری جنگ ارتجاعی در سوریه !
تحولات خونبار و فاجعه آمیز سوریه، مقدم بر هر چیز و هر کس، دامن طبقه کارگر این کشور و مردم محروم و زحمتکش سوریه را گرفته است. ریشه این جنگ نه در سوریه است و نه در خاورمیانه. ریشه این جنگ در تقابل قطب های اقتصادی – نظامی جهانی، در تقابل قدرت های امپریالیستی جهان، و در پرتو آن سهم خواهی قدرت های منطقه، است. میلیون ها شهروند سوریه در منگنه یک جنگ و تقابل ارتجاعی بین بورژوازی حاکم و اپوزیسیون ضد انقلابی تحت نام " شورای انقلاب سوریه" و "ارتش آزاد"، گرفتار شده اند. خانه های مردم بر سرشان خراب شده است، صدها هزار نفر بی خانمان و آواره و زخمی و یا کشته شده اند، و شیرازه مدنی جامعه درحال از هم گسستن است. مدتها است که افسار انواع و اقسام دستجات انتقامجو مسلح قومی و مذهبی که هریک حمایت بی دریغ یکی از نیروهای ارتجاعی منطقه ای و جهانی را با خود دارند، رها شده است. جنگ ارتجاعی در سوریه، مهمتر از همه به میدان تقابل دول امپریالیستی و حاکمان مرتجع کشورهای عربی تبدیل شده است. عروج مجدد میلیتاریسم دولت روسیه، رقابت و تقابل آن با میلیتاریسم امپریالیستهای غربی و در راس آن امریکا، به جنگ در سوریه ابعاد جهانی است. بر این بستر است که دولتهای ترکیه، عربستان سعودی، واسراییل از طرفی و جمهوری اسلامی ایران و حزب الله لبنان از طرف دیگر، در این جنگ ارتجاعی نقش ایفاد میکنند و هریک بدنبال منافع و سهم خود هستند. در یک کلام جنگ ارتجاعی در سوریه به نقطه تلاقی و تقابل امپریالیستی و دول مرتجع و منافع بورژوازی حاکم به ریاست بشار اسد و اپوزیسیون بغایت ارتجاعی و ضد انقلابی و دارو دسته های باند سیاهی و مذهبی ، تبدیل گشته است. سناریوی سیاه در سوریه تداوم سناریو و تجارب سیاه جنگهای امپریالیستی و ارتجاعی از جمله در لیبی است. مخاطرات و مضرات این جنگ، علاوه بر فاجعه انسانی و تخریب زیربنای جامعه و زندگی و معیشت وامنیت میلیونها زن و مرد و جوان و کودک در سوریه، همچنین تاریک کردن افق انقلاب و اعتراض طبقه کارگرعلیه بورژوازی واستثمار و ستم و تبعیض و نابرابری و برای آزادی و برابری است. امپریالیست ها تا کنون، در منحرف کردن سمت و سوی انقلابی و ساکت کردن مردم و ایجاد این تصویر ضدانقلابی پیروزاند. آنها با تکرار ایجاد سناریوی فاجعه بار در سوریه، می خواهند کارگران و زحمتکشان کشورهای دیگر را از وسوسه دست بردن به انقلاب پشیمان کنند! تا بجای افق اعتراض و انقلاب سازمانیافته ی کارگران، سکوت مرگباری را بر جوامع بشری تحمیل کنند. اما تحولات کنونی در ترکیه نشان می دهد که خواست آزادی و برابری و امید به پیروزی با اتکا به اعتراضات توده ای، اعتصابات کارگری و افق باز گشتن اختیار و اراده به انسان، هنوز در جوامع بشری، همچنان زنده و در صحنه است. حزب حکمتیست بعنوان راه چاره فوری، بر راه حل های سیاسی و غیر نظامی و پایان دادن به رقابت های بورژوا - امپریالیستی و پایان دادن به جنگ داخلی دولت ارتجاعی بشار اسد و اپوزیسیون مرتجع و تحمیل شده به مردم سوریه، تاکید می کئد. این جنگ، صرفنظر از اینکه ضد انقلابیون حاکم و اپوزیسیون در چه توازن قوایی در مقابل همدیگر قرار دارند، نه تنها ربطی به منافع طبقه کارگر و مردم سوریه ندارد، که مستقیما در مقابل آن است. این جنگ باید فورا خاتمه یابد. طبقه کارگر و مردم آزادیخواه سوریه لازم است که در راستای منافع کشوری و جهانی خود، مبشر دفاع از امنیت و مدنیت، مدافع جلوگیری از پاشیدن شدن شیرازه جامعه و جلوگیری از تداوم سناریو سیاه و خواهان قطع فوری جنگ باشد. این خواست طبقه کارگر بین المللی و بشریت آزادیخواه در سراسر جهان است. این حداقل شرایطی است که در دل آن مردم محروم سوریه، مستقل از جریانات ارتجاعی و باند سیاهی اپوزیسیون، قادر خواهند بود که بر متن آن تکلیف خود را با بورژوازی حاکم و دولتش تعیین کند. این حداقل شرایطی است که در بطن آن، طبقه کارگر در سوریه میتواند برای ایجاد اتحاد میان خود و سایر بخش های طبقه کارگر در سایر کشورهای خاورمیانه و در جهان، قدم پیش بگذارد. همچنین ما تاکید می کنیم که تجربه تلخ و دردناک سوریه، می بایست خودآگاهی طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران را بالا برده و جز به صف مستقل طبقه کارگر، کمونیسم طبقه کارگر و پتانسیل آزادیخواهی و برابری طلبانه در جامعه، به هیچ سناریو و سیاست بورژوایی در داخل و خارج ایران، تکیه نکنند.
حزب کمونیست کارگری حکمتیست ۶ ژوئن ۲۰۱۳
|