"امتداد یک خط و یک جنبش"

سخنرانی اختتامیه خالد حاج محمدی در کنگره ششم حزب حکمتیست

رفقای عزیز خاتمه کنگره است و من به عنوان اختتامیه کنگره ششم حزب حکمتیست٬ چند نکته را میگویم. اگر این دو روز ناظری منصف در کنگره شرکت داشت و شاهد مباحثات و جدلهای و تاکیدات کنگره بود٬ قضاوتی که٬ از بحثهای اوضاع سیاسی ایران٬ تا مباحثات بر سر جنبش کارگری٬ تحزب کمونیستی طبقه کارگر و قرارهایی که مورد بحث قرار گرفت٬ میتوانست بکند این بود که٬ خط عمومی کنگره و مباحثات آن تاکید بر مسائل و معضلات اصلی کمونیسم در ایران و هر فعال کمونیستی در جامعه ایران بود.

نگاهی به مباحث٬ قرار و قطعنامه های در دستور کنگره به خوبی نشان میدهد که ٩٥ درصد مباحثات این کنگره٬ پرداختن به مهمترین مسائل سیاست در جامعه ایران بود٬ و نه مسائل تشکیلاتی و درونی٬ بلکه مهمترین مسائل سیاسی جامعه ایران مورد بحث و مناقشه در کنگره بود.

کل مباحثات کنگره جهتی روشن داشت و آن تاکید بر اینکه٬ در این فضا کدام سیاست٬ کدام جهت٬ کدام راه٬ جنبش ما را تقویت میکند و آنرا نمایندگی میکند. همه اظهار نظرها چه موافق و چه مخالف در مورد قرار و قطعنامه های کنگره و حتی مباحثاتی که در مورد گزارش رهبری حزب به کنگره صورت گرفت٬ بیان یک تلاش صمیمانه بود برای گذاشتن راهی پیش پای کمونیستهای ایران و حزب حکمتیست به صورتی که بتواند جنبش خودش را تقویت کند. تلاشی جدی و صمیمانه برای اینکه به جامعه٬ به طبقه کارگر و کمونیستهای ایران اعلام کند که این حزب٬ این کنگره و نمایندگانش و تلاش آنها٬ بخشی از تلاش آگاهانه کارگر کمونیست در ایران، برای شکل دادن و قرار دادن افق کمونیستی و کارگری خودش در مقابل جامعه، است.

به نظر من اگر تلاشهای این دوره حزب حکمتیست و مباحثات این کنگره و نمایندگانش را هر کس نگاه کند٬ خواهد دید که در این کنگره هیچ مبالغه ای صورت نگرفت٬ و کنگره تلاش کرد روی زمین واقعی٬ هم موقعیت حزب حکمتیست٬ هم کمونیستها و طبقه کارگر را در این دو روز به روشنی نگاه کند٬ موانع پیشروی طبقه کارگر را در مقابل خودش قرار بدهد٬ جایگاه حزب حکمتیست و نقشی که این حزب میتواند در کنار همه کمونیستهای طبقه کارگر داشته باشد را روشن کرده و بیان کند و تلاش کند کل حزب حکمتیست را به این جهت سوق دهد.

در این کنگره هیچ کدام از نمایندگان کنگره ادعایی نکردند که ما عجیب بزرگ هستیم٬ یا ما عجیب کارهای خارق العاده ای کرده ایم و یا برعکس اینکه ما کاری نمیتوانیم بکنیم. بلکه همه سعی کردند واقعبینانه و مسئولانه بگویند این حزب معین در این شرایط مشخص٬ چه تلاشی و چه نقشه معینی را میتواند در مقابل خود قرار دهد٬ که با پیشبرد این نقشه٬ حزب حکمتیست بتواند همراه همه کمونیستهای طبقه کارگر٬ جنبش خود را٬ جنبش اعتراضی طبقه کارگر را کمک کنند که قدمی رو به جلو بردارد. مباحثاتی که به روشنی موانع و مشکلات این راه را توضیح داد، و به مشکلات واقعی بر سر راه این حزب و جنبش ما اشاره کرد و با چشمان باز گفت٬ راه بسیار سربالایی است.

همه به روشنی گفتیم راه ما راهی سخت است٬ و آنچه امکان پیروزی را میدهد یک روشنبینی مارکسیستی و کمونیستی و عطف توجه جدی به معضلات واقعی طبقه ات و جنبش ات در آن جامعه است. و تلاش جدی برای وصل شدن و یک کاسه شدن تلاش ما با همه کمونیستها طبقه کارگر در جامعه ایران برای رهایی، است. همزمان کنگره نقشه این حزب را به عنوان نقشه عمومی کمونیسم در ایران و به عنوان تلاش بخشی از کمونیستهای طبقه کارگر مورد بررسی قرار داد.

اگر تاریخ ٨ ماهه این حزب٬ از انشقاقی که تحمیل شد تا الان را نگاه کنید٬ همچنانکه در گزارش به کنگره هم اشاره کردم٬ مطلقا بحث این نیست که همه چیز آماده است و ما خیلی بزرگ شدیم٬ اشاره کردم که معضلات واقعی و جدی بر سر راه داریم. دنیای بیرون اصلاً به نفع ما و طبقه کارگر نیست، اما یک چیز مایه سربلندی این حزب و نشانه مصمم بودن صفوف آن است. در دنیایی که نه تنها راست جامعه٬ بلکه آنهایی که به خود میگویند کمونیست و به نام "مدافع" طبقه کارگر و "سوسیالیست" حرف میزنند٬ زیر سایه ناتو و امپریالیستها و افقهای آنها خزیده اند٬ و تلاش میکنند از استیصالی که تحریمهای اقتصادی به جامعه تحمیل میکند ٬ از فشاری که به طبقه کارگر و مردم ستمدیده وارد شده است٬ انقلابشان را استخراج کنند! حزب حکمتیست در این دنیا و در همین هشت ماه تلاش کرد٬ همه این افقها را به عنوان افقهای بورژوایی و همه تصویرهایی از این قبیل را٬ که به نام مردم ایران و طبقه کارگر ایران٬ و به نام خوشبختی و بهبودی زندگی آنان تبلیغ میشود٬ نقد کند. تلاش کردیم در این دنیا دریچه ای را بازکنیم که بشریت در این جامعه٬ که طبقه کارگر و جنبش ما بتواند به گذشته قابل افتخار خودش وصل بماند٬ که افق کمونیستی خودش را ببیند. حزب حکمتیست در این دوره و در همین کنگره ششم تلاش کرد که اتصال ما و جنبش ما را به گذشته خود٬ به تاریخ خود از اتحاد مبارزان کمونیست تا حزب کمونیست کارگری دوره منصور حکمت و تا حزب حکمتیست را به هم متصل نگهدارد. و تلاش کردیم روشن کنیم که با همه اینها و با وجود این اتصال و پیوستگی٬ هنوز چه معضلات و موانعی را در مقابل خود داریم. چه سوالات جدی و مهمی هنوز در مقابل ما است و باید به آن جواب دهیم. آنچه مایه افتخار برای این حزب است٬ این اتصال است و آمادگی صفوف این حزب٬ اعتماد بنفس و مصمم بودن ما اعضا و کادرهای این حزب٬ چه آن بخش که در این کنگره حضور داریم و چه آنهایی که نیستند٬ چه آن بخش که در خارج کشور هستیم و چه بخش بزرگتر و عظیم تر این حزب که در ایران است٬ برای جوابگویی به سوالات و مسائل مهمی است که در این دوره در مقابل ما٬ در مقابل جنبش ما و کمونیسم ما موجود است.

به عنوان آخرین نکته و به عنوان پیام این کنگره به همه کارگران و کمونیستها٬ همه اعضا و فعالین حزب حکمتیست را دعوت میکنم که ٬ در این تلاش مارکسیستی و صمیمانه برای متصل کردن این رگه فکری مارکسیستی به پایه اجتماعیش٬ به طبقه اش و به جنبش اعتراضی طبقه کارگر سهیم شوید. با هم تلاش کنیم این پروسه را پیش ببریم ٬ انقلاب کارگری در جامعه ایران مقدور و شدنی است اما موانع جدی آن و رفع آن در گرو٬ اتحاد طبقه کارگر٬ در گرو روشنبینی مارکسیستی کمونیستهای طبقه کارگر و در گرو اتحاد کارگران کمونیست و تحزب یافتگی این بخش است. تلاشی که حزب حکمتیست در چند سال گذشته به سهم خود در دستور خود گذاشته و برای آن کوشیده است. من همه شما را٬ همه اعضا و فعالین حزب حکمتیست را به پیوستن به این تلاش و به دخالت فعالانه و با اعتماد به نفس در این مسیر دعوت میکنم.

لازم است یادآور شوم که ما در این راه تنها نیستیم٬ کمونیست های مهمی در جامعه ایران هستند که بدلیل فضای امنیتی امروز در سطح جامعه شناخته شده نیستند. کارگران کمونیستی که در نفت٬ ذوب آهن٬ ایران خودرو و در مراکز مهم صنعتی ایران هستند و همین مشغله ها٬ همین معضلات و مشکلات را در مقابل خود دارند٬ همین سوالات را در مقابل خود دارند و میکوشند به آنها جواب بدهند. مهم نیست این رفقا با حزب حکمتیست چه رابطه ای دارند یا ندارند٬ ما یک جنبشیم و یک تلاش مشترک را پیش میبریم. باید سعی کنیم کل توان و انرژی خود را یک کاسه کنیم و در جهت کمک به امر انقلاب کارگری و رفع موانع آن به کار ببریم. موفق باشید.