|
گزارشی از
شب همبستگی با کارگران ایران در پاریس
تورج اصلانی
١٦ مارس ٢٠١٢
به دعوت پنج سندیکای کارگران در فرانسه:
CFDT,CGT,FSU,SOLIDAIRES,UNSA
گرد هم آیی ساده اما با شکوه و پر محتوایی در پاریس برگزار شد. سخنرانان اصلی و
دعوت شده به این نشست محمود صالحی و بهروز خباز بودند. دفاع از حقوق کارگران و
آزادیهای سندیکایی در ایران و حق ایجاد تشکیلات های کارگری، حق تظاهرات و حق
اعتصاب و مسائل مبرم جنبش کارگری٬ موضوع بحث سخنرانان مهمان و چند تن از
مسئولین این سندیکا ها بود. آنجا اینجا می آید گزارشی کوتاه از این مراسم است.
امیدوارم مباحثات این نشست مهم بطور کامل منتشر شود و همه و خصوصا فعالین
کارگری در جریان آن قرار بگیرند.
محمود صالحی و بهروز خباز هر کدام جنبه هائی از شرایط و و ضعیت طبقه کارگر و
معضلاتی که نظام سرمایه داری پیشاوریشان قرار داده است را اشاره کردند. فرصتی
بود تا سخنرانان بتوانند صدای طبقه کارگر و رهبران و فعالین آن را به هم طبقه
های هایشان در فرانسه و دیگر کشورها برسانند. بعد از سفر اسالو به خارج کشور و
سخنرانی و گرد هم آیی هایش در کشورهای مختلف چنان شرایطی فراهم نشده بود تا از
رهبران و سازماندهندگان کارگران بتوانند در چنین نشست هایی حضور داشته باشند.
برای رهبران و فعالین کارگری در ایران زندان و محرومیت از زندگی فلاکت بار
کنونی پاسخ جمهوری اسلامی است که به آنها به این شکل تحمیل میکنند و انگار این
نکته محمود صالحی که در ابتدای سخنانش تاکید کرد که مرز ها ی ساخته سیستم های
سرمایه داری هم مانع همبستگی ما نمیتوانند باشند ، مصداق همین دشورای و به جان
خریدن سختی های بعدی اش هم هست که برای رهبران کارگری در ایران وجود دارد.
اهمیت چنین نشست هایی چه به همت و تلاش فعالین دلسوز این عرصه و چه تلاش تشکل
های کارگری در کشورهای مختلف برای کمک به مبارزه طبقه کارگر و رهبران آن و
ایجاد ارتباط و اتصال مستقیم با جنبش کارگری در کشورهای دیگر٬ بسیار حائز اهمیت
است.
محمود صالحی همچون همیشه با جسارت و رادیکالیسم شناخته شده اش به نقد نظام
سرمایه داری در ایران و دنیا پرداخت. از اینکه در ایران تجمع برای کارگران منع
میشود، از اینکه سرکوب میشوند، از اینکه با همه نیرو تلاش میکنند تفرقه بین
کارگران را منظما تولید کنند و او و دیگر فعالین و رهبران کارگری را از دفاع و
تلاش برای اتحاد کارگران منع میکنند٬ سخن گفت و اشاره کرد که در یکی از
محاکماتم به من میگفتند دفاع از کارگران خاتون آباد به تو چه مربوط!؟ منهم جواب
دادم مگر قوانین قضایی ایران در شهر محل زندگی من سقز، با خاتون آباد فرق
دارد!؟ محمود صالحی ادامه داد که در کارخانه های ما که زنان در کنار مردان کار
میکنند جداسازی نیست! زن و مرد در کنار هم باید کار کنند٬ در آنجا باید سود
برای سرمایه تولید شود! ادامه داد که حضار محترم! در کشور ما برای رضا شهابی که
٢٢ ماه است در زندان است و بلاتکلیف است همچنان حکم "بازداشت موقت" را داده
اند! میدانید در کشور ما برای مجرم و جنایتکاران بازداشت موقت این چنینی صادر
میکنند؟ من قبلا هم گفته ام که فعال ضد سرمایه در کشور ما تبدیل به "جاسوس"
امپریالیست آمریکا میشود!
محمود صالحی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد که در ایران دو نوع گرایش در
میان کارگران برای ایجاد تشکل های کارگری وجود دارد٬ یکی گرایش متعلق به دولتی
ها و سازمانهای دولتی و سازمان جهانی کار و ... است و اساسنامه اش از وزارت کار
صادر میشود و ملی و محلی است، و گرایش دیگر خواست و مطالبه اش خواست و مطالبه
طبقه کارگر جهانی است و کشوری، منطقه ای و شهرستانی هم نیست و در کشور ما هر کس
این گرایش را دارد اگر محارب نشود همیشه در زندان است.
بخش دیگری از سخنان محمود صالحی نقد رادیکال و کارگری از تشکل های موجود فعالین
کارگری در خود ایران بود. محمود اشاره کرد که کمیته های کارگری و بعضی از
تشکلهای فعلی، کارگری نیستند، کمیته ها قرار بود به تشکل های محل کار کمک کنند
نه خود جای آنها را بگیرند. وقتی بحث از جنبش کارگری و تشکل کارگری است٬ تشکیل
اتحادیه از جمع فعالین درست نمیشود، بلکه از جمع سندیکاهای محل کار تشکیل
میشود. اینها تشکل و اتحادیه کارگری نیستند، اینها تشکل کارگری نیستند، فعالین
کارگری باید کمک کنند که تشکیلات ها در محل های کار ایجاد شود.
بخش دیگری از سخنان صالحی خطاب به مسئولین سندیکا و سندیکاهای فرانسه بود که با
همان صراحت و رادیکالیسمش به انتقاد از آنها پرداخت و گفت که چرا در اینجا
بسیاری از کارگران را نیاوردید تا با ما و شرایط طبقه کارگر در ایران بیشتر
آشنا بشوند؟ و در انتقادی که به نظر نمیرسید کسی در این نشست انتظار شنیدنش را
داشته باشد گفت٬ شما مدتی قبل ٣ میلیون کارگر را برای حفاظت از حقوق بازنشستگی
شان به خیابانها آوردید، سوال من این است که چرا بدون اینکه به خواستهایشان
برسند٬ بدون اینکه دستاورد کوچکی را کسب کنید٬ این نیروی عظیم را به خانه
برگرداندید؟ او در ادامه به بوروکراتیسم حاکم بر اتحادیه های اروپا و فرانسه و
به فاصله زیادی که راس این تشکلها با بدنه دارند انتقاد کرد.
و بالاخره خطاب به جوانانی که از کشور خارج میشوند گفت که من میفهمم که چرا نسل
بعد از دهه ٦٠ ناچار به ترک ایران شد ولی شما چرا؟
بهروز خباز در سخنانش به یکی از مهمترین گره گاه های طبقه کارگر پرداخت و مساله
سازمانیابی کارگران در مبارزاتشان را مورد بحث قرار داد. اشاره به مبارزات سه
دهه گذشته و بویژه در زمینه سازمانیابی و تجمع های اول ماه مه و اعتصابات سال
٨٤ شرکت و احد و... اشاره کرد. بهروز خباز گفت علیرغم همه هزینه هایی که تا هم
اکنون در جنبش کارگری داده ایم٬ این جنبش و رهبرانش بر علیه نظام سرمایه داری
در ایران هستند. بهروز خباز اشاره کرد که در جنبش کارگری رو به رشد در ایران که
در محور آنها کمیته های کارگری قرار دارند٬ قابلیت توده ای شدن بیشتر را دارند
و برغم تحرکاتی که گرایش امکانگرا در جنبش کارگری دارند٬ جنبش کارگری بشدت ضد
سرمایه داری است و با تمام ظرفیت هایی که دارد در خاورمیانه بی نظیر است.
بهروز خباز در پیام خود به سندیکاهای فرانسه اشاره کرد که شرکت های فرانسوی پژو
و رنو در ایران از طریق شرکت های پیمانکار در استثمار و بی حقوق نگاه داشتن
کارگران بشدت سهیمند و این توقع کارگران ایران از شماست که با مبارزه خود با
این شرکتها و شرایطی که در خودروسازیهای ایران و بیکاری مضاعفی که ایجاد کرده
اند٬ مقابله کنید.
میزبانان و برگزار کنندگان این نشست با پذیرایی گرم ادامه گفتگو ها را تا
ساعاتی بعد موجب شدند.
کتاب ارشمند "من مرگ را سرودی کردم" که در باره زندگی و مبارزه محمود صالحی است
در سالن به فروش میرسید و خریداران آنرا به محمود صالحی میدادند تا برایشان
امضا کند. این کتاب را بهرام رحمانی تهیه و منتشر کرده است. در معرفی کتاب این
گفته درخشان محمود صالحی برجسته شده است که میگوید: " من به همه فعالین کارگری
اطمینان میدهم که مبارزه ما ادامه خواهد یافت. اگر فرجام خواهی ما نتیجه نداد و
ما به زندان افتادیم، آنگاه بر اساس شرایط مبارزه خود را ادامه خواهیم داد.
زندان هم محل مبارزه است. از آنجا نیز میشود صدای خود را به بیرون رساند. آنها
که این احکام را علیه ما صادر کرده اند٬ فکر میکنند ما عقب می نشینیم. این
خیالی خام است. در روز اول ماه مه ٨٣ ما را بازداشت کردند تا مراسم روز جهانی
مان را نگیریم، اما ما در همان بازداشتگاه با نوای الهام بخش سرود انترناسیونال
روز طبقاتی و جهانی خود را گرامی داشتیم، در این مورد نیز همین کار را خواهیم
کرد".
|