رضا شهابی به‌جای منزل به زندان اوین منتقل شد!

رضا شهابی به جای منزل به زندان منتقل شد٬ تیتر اطلاعیه شماره ٢١ کمیته دفاع از رضا شهابی است. جهت اطلاع خوانندگان نشریه کمونیست هفتگی از موقعیت حساس رضا شهابی متن اطلاعیه این کمیته را این موضع اختصاص دارد را عینا در اینجا می آوریم:
"رضا شهابی کارگر زندانی، عضو هیئت‌مدیره و مسئول مالی سندیکای کارگران شرکت واحد در حالی‌که معالجه‌اش ناتمام ماند، به زندان اوین منتقل شد.
انتقال رضا شهابی به زندان اوین در حالی انجام شد که پزشکان متخصص بر لزوم استراحت مطلق در منزل به مدت حداقل ٣ ماه و به جهت آماده شدن رضا برای عمل جراحی تأکید داشتند.
شهابی که نیاز مبرم به عمل جراحی دارد، بار قبل که به اتاق عمل برده شد به دلیل عدم آمادگی وضعیت جسمانی برای یک ساعت مورد بررسی تیم پزشکی عمل جراحی قرار گرفت و در نهایت با تشخیص این که آمادگی عمل را ندارد به بخش بازگردانده شد.
مقامات قضایی-امنیتی به جای تسریع در روند معاینه‌ی رضا توسط پزشکی قانونی برای تأیید مرخصی پزشکی و اعزام او به منزل، مقامات بیمارستان را تحت فشار گذاشتند که هر چه زوتر شهابی را ترخیص کنند!
قابل ذکر است که نامه‌ی اعلام نظریه‌ی پزشکی قانونی برای استراحت مطلق بعد از ارسال به قاضی پرونده، هنوز به پزشکی قانونی ارسال نشده است.
شهابی در حالی به زندان برده شد که از نظر جسمانی در شرایط وخیم و بسیار خطرناکی به سر می‌برد و مطابق آخرین بررسی‌ها علاوه بر دیسک گردن، دیسک کمر نیز دارد."
آنچه از نظر گذشت٬ موقعیت حساس و خطرناک رضا شهابی و جواب جمهوری اسلامی به خواست و نظر پزشکان معالج او از زبان کمیته دفاع از رضا شهابی بود.
رضا شهابی و ماجرای معالجه او٬ و همه محنت و مشقاتی که متحمل شد٬ بخشی از "عدالت" بورژوازی در کشوری مثل ایران در حق طبقه کارگر٬ به عنوان مرکز و منشا سود سرمایه این جامعه است. این توحش نه بدلیل بدخیمی حاکمان جمهوری اسلامی٬ بلکه بدلیل نیاز بورژوازی ایران به زنجیر کردن طبقه کارگر و به قناعت کشاندن آن٬ و تمکین به بردگی مزدى است. این اتفاق و هزاران ماجرای به مراتب وحشیانه تر علیه کارگر و کمونیست آن جامعه٬ ٣٣ سال جنایت و توحش حاکم٬ ابزار حاکمیت طبقه ای است که باید تولید کنندگان سود و سرمایه خود را٬ به ادامه بردگی مجبور کند. سرمایه در ایران میتواند نیاز خود را از طریق انواع مدلهای حاکمیت خود٬ از نوع اسلامی٬ دمکرات و لیبرال و ملی و.. پیش ببرد٬ اما دشمنی با طبقه کارگر و اعمال بردگی به هر قیمت٬ محور مشترک قانون همه آنها است. و به همین دلیل دمکرات ترین حکومت بورژوائی در این جامعه٬ در مقابل طبقه کارگر جز بردگی و توحش و جنایت کاری نخواهد کرد.