تلاش برای تسری محفلیسم به دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان

اسد گلچینی

دفتر سیاسی و هئات مشترک دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان مورد حملات آشکار رفقای هیات دائم و برخی از اعضای دفتر سیاسی قرار گرفته است. قبلا و به طور رسمی هیات دائم ماتریال و زمینه های لازم برای این چنین فضایی را آماده کرده بود. هر دو بار که پیشنهادات رفقای هیات دو حزب عراق برای تشکیل هیات مشترک و تدارک کنگره و ... ارائه شد رفقای هیات دائم جواب رد دادند. این رفقا تلاش کردند هر دو بار بن بست محفل خود را به کل حزب و به این پیشنهادات سازنده برای حزب تسری بدهند و با استقبال روبرو نشد. رفقای هیات دو حزب معلوم شد که زیر بار شرط و شروط بی منطق هیات دائم که متاسفانه هر چه زمان میگذرد بیشتر در اوهام خود غرق میشوند، نرفته و این موجب ناخشنودی و برآشفته شدن این رفقا را فراهم کرده است تا جایی که در تلاش برای دست یافتن به سراب های دیگر و این بار در حزب عراق و کردستان برای یافتن راهی در ساکت کردن این دو حزب بر آمده اند. چنین حملاتی به هیاتی که قضاوتش برای یک طرف ناخوشایند است چیزی غیر از این نمیتواند باشد. هیات دائم و این رفقایی که پیشرو این حملات اند تصور میکنند با عملیات "تکثیر شما ل علی ها" در میان رفقای عراق و کردستان راهی خواهند یافت تا سوت و کارتهای زرد و قرمز داور را که مرتبا فول های هیات دبیران را گوشزد میکند بگیرند! هیچ چیز ساده تر و سطحی تر از این نیست که رفقای هیات های دو حزب عراق و کردستان را در منگنه گذاشت که به نفع یک طرف و انهم هیات دائم قضاوت کند. این نحوه برخورد ظاهرا قاطعانه و در واقع تو خالی و دیپلمات مابانه در گذشته هم که بمنظور فشار برای تغییر موضع استفاده شده است سابقه دارد.

همه ما آگاه هستییم که این دو حزب و بویژه سطح بالایی از رهبری و کادرهای دو حزب به مسایل ما نا اشنا نیستند. در یکسال گذشته بار بسیار سنگینی از وضعیت در رهبری حزب حکمتیست را بر دوش کشیده اند و بعضا مسئولیت حفظ حزب از متلاشی شدن را گرفته اند . ما در برابر تلاشهایشان سر تعظیم فرود اورده ایم. در پلنوم 21 اگر فراموش نشده باشد همه بر این مساله اذعان کردیم. پلنوم 21 دو دستاورد مهم داشت یکی دخالت کل کمیته مرکزی در حفاظت از حزب و سیاستهایش و دیگری نقش پیشتازانه و دخالتگرانه دو حزب عراق و کردستان در حفظ حزب و دفاع از خط ، رهبری و سیاستهای تاکنونیش. چرا اکنون این رفقا عینک های ناباوری به دخالتگری و قضاوت رفقای عراق و کردستان بر چشم زده اند؟ جواب این است که به نفع هیات دائم حرف نمیزنند!! این رفقا ناخشنود از این هستند که منفعت حزب بر منفعت محفل مقدم است. رفقای هیات دائم از این ناخشنوند و آزرده خاطرند که دیگران نمیتوانند اوهامی که انها در مورد خود و حزب به آن دچار شده اند را بپذیرند. این اوهام را در هر بخش تشکیلات که توانسته باشند تسری داده اند و رفقای نه چندان کمی هم هستند که خود را شریک با آنها می دانند اما از اینکه دو حزب عراق و کردستان به این نمی پیوندند مستوجب این همه غضب شده اند.

فعلا احزاب عراق میتوانند استفاده کنند ما در راهیم!
علیرغم وضعیتی که حزب حکمتیست به آن دچار شده است، یک واقعیت بسیار مهم برای همه قابل مشاهده است و آنهم پابند شدن به موازین و مقررات حزبی است. خوشبختانه و تا هم اکنون فکر میکنم دیگر هیچ گاه در میان ما و در میان دو حزب عراق و کردستان بروز پدیده مشابهی نمیتواند دیده شود.نمیتوان کمیته و ارگانی داشت که بر خلاف مقررات مصوب و مشترک برای همه حزب اقدام کند. هیچ رهبری قیم مابی نمیتواند خود سر و مخفیانه بدور از چشم مهمترین ارگانهایی که منشا انتخاب این رهبری و سیاستهایش بوده است اعلام کند که ریل حزب را تغییر میدهد و در حزب دگرگونیهای اساسی ایجاد میکند. هیچ کسی نمیتواند "فتوا" بدهد و دستور جمع کردن نشریه کمیته ای را بدهد که منتشر کرده است، ایتدا باید رفت و ارگان رهبری را متقاعد کرد که نظر و رای خود را صادر کند، هیچ ارگان رهبری نمیتواند مانند هیات دائم ما برود و مخرج مشترک اعضایش را و سیاستهای مورد توافق آنها را "کات و پیس" کند و به عنوان سیاستهای حزب اعلام کند. احزاب ما تا هم اکنون این چنین دستاورد بزرگی را بدست آورده اند. این دستاورد برای حزب حکمتیست بسیار گران تمام شده است اما این واقعیت را نمیتوان ندید که برای اینده حزب حکمتیست و حال دو حزب کمونیست کارگری عراق و کردستان این تثبیت شده است. موازین سازمانی ما باید از این ببعد این دستاورد مهم را در کار حزبی و فعالیت مشترک تثبیت کند که هر گاه رهبری حزب به چنین رفتاری دست زد بقیه رهبران و مسئولین حزب ناچار از نمایندگی کل حزب باید باشند و تا رساندن آن به کنگره اش و مرجع تصمیم گیری آنرا حفظ کنند. این دیگر به خوداگاهی این احزاب و جنبش ما تبدیل شده است.

شکست بعد از شکست، فرصت ها از دست رفت، احزاب عراق مقصر نیستند
واقعیت این است که پلان های هیات دبیران یکی بعد از دیگری به بن بست خورده است. زمانی اعضا کمیته مرکزی از طرف دبیرش فراخوانده شدند تا به پلنوم فوق العاده بیایند، نیامدند و دبیر کمیته مرکزی را نثار سخنان بی مایه ای کردند. دو بار پیشنهاد هیات مشترک و نشست مشترک برای تدارک کنگره را رد کردند و فرصت ها را یکی بعد از دیگری از دست دادند و براستی منفعت محفلی هیات دائم بیشتر نمایان شد. این رفقا نمیتوانند قبول کنند که نماینده تمام و کمال عقبگرد به حزب شدند. عقب گردی که بیش از یک سال بود در حال تکوین بود و با تشکیل این هیات و رسیدن به "اکثریت" که آرزوی آن بر دل نشسته بود،به نقطه انفجار رسید. این رفقا راه پس و پیش ندارند و بجای مستددل کردن سیاستهای مندرج در پلاتفرشمان دارند انرا به این عنوان که اینها همان سیاستهای حزب است که در دوران های مختلف وجود داشته و انها فقط آنرا "کات و پیس" کرده اند شانه خالی میکنند. امروز یا فردا شما خوب است و درست است و مهم است از این سیاستهایی که آنرا خواستید به سیاست حزب تبدیل کنید دفاع کنید. هر جا هم که قابل دفاع نبود واقعا مورد انتقاد همه و شما هم قرار بگیرد و کنار گذاشته شود. کنگره حزب میتواند قبل از پرداختن به این مساله این دستاورد را برای جنبش ما و حزبهایش برسمیت بشناسد یا رد کند. به همین دلیل مهم است همه حزب به کنگره برویم. به همین دلیل مهم است منفعتی که هیات دائم آنرا به منفعت نصف کمیته مرکزی و بخشی از کادرهای حزب تبدیل کرده است از طرف این رفقا کنار گذاشته شود. میتوان برای روشن کردن همه این مسایل که واقعا فقط با کنگره جوابگو است رفت و کنگره را کنگره همه حزب کرد و چه بهتر که این کار از طریق پیشنهادات حزب عراق و کردستان عملی شود. سازماندادن پلنوم که بوسیله هیات دائمی که خود مانند دیگر بخشهای رهبری مشمول رسیدگی به عملکردش میباشد نه درست و نه در صلاحیت آن و نه راه حل سالم عبور دادن حزب و یا بخش هر چه بیشتری از آن به کنگره است . پلنوم راه حل وضعیت کنونی حزب نیست. این انتخاب در برابر همه ما قرار گرفته است. چنین کنگره ای و نه پلنومی که دو شقه بودن حزب را تثبیت میکند راه حل همه ما است. این انتخاب در برابر بسیاری از رفقایی که پلنوم را راه حل میدانند قرار دارد. لازم است، مهم است و بسیار هیجان انگیز خواهد بود که همه ما با هم به کنگره برویم و همه با هم این پیروزی را جشن بگیریم. در چنین صورتی رفقای عراق و کردستان را هم همراه خود خواهیم داشت. همه ما صاحب این خواهیم بود که حزب را سالم و بدون خسارت بزرگی به صاحبش که کنگره است تحویل دهیم.

احزاب کمونیست کارگری عراق و کردستان تقصیری ندارند و راه حل را نه در حمله به انها بلکه در شکست ها و اوهامی که هیات دبیران به آن دچار است باید جستجو کرد. همه ما و وبویژه عملا بسیاری از ما برای خشت خشت احزاب کمونیست کارگری عراق و کردستان فعالیت کرده ایم، نباید اجازه داد سهل انگارانه محفلیسم و تغییر ریل ها، بدون اینکه خود را ملزم به گرفتن اجازه و عبور از مراجع مهم حزبی بداند، به احزاب عراق و کردستان تسری پیدا کند، این باید ممنوع اعلام شود.
12 ژانویه 2012