نامه سرگشاده به اعضای کمیته مرکزی
بهرام مدرسی

رفقا
همه ما مستقل از اینکه کجا ایستاده‌ایم نگران آینده حزب هستیم. امروز در پرتو اختلافاتی که در حزب بوجود آمده اند، همه احزاب ضد کمونیستی که از ابتدای تاسیس حزب حکمتیست، حزب ما را مانعی در مقابل خود میدیدند دست به قلم برده و یکبار دیگر به این بهانه باری از حملات ضد کمونیستی خود علیه سیاست‌های حزب و شخص کورش مدرسی را آغاز کرده اند. اینکه چه سیاستی موجب دلخوشی این صف شده است موضوع بحث من نیست. فکر میکنم روشن باشد که من سیاستا کجا ایستاده ام. این هم اینجا مورد بحث من نیست.

تلاشهای احزاب، شخصیتها و اعضا و دوستداران حزب برای خارج کردن حزب از این بحران متأسفانه با دیوار مقاومت غیر معقول رفقای هیات دایم روبرو شده است. مقاومتی که برای خود رفقای هیات دایم هم دیگر قابل دفاع نیست. هیات دایم در دل چنین فضایی فراخوان پلنوم داده است. این پلنوم نمیتواند سیاست‌های مورد اختلاف و پلاتفرم رفقای هیات دایم را در دستور داشته باشد، چرا که این دیگر به کل حزب و جنبش ما مربوط شده است. پلنوم محل تصمیم گیری در رابطه با سیاست‌های اصلی حزب نیست. جای آن کنگره است. روشن است که پلنوم محل تصمیم گیری درباره شکایات متعدد طرفین از یکدیگر هم نمیتواند باشد. سؤال این است که پس ضرورت برگزاری این پلنوم برای هیات دایم چیست؟

ظاهراً تنها دستور پلنوم سازماندهی کنگره ۵ خواهد بود، چیزی که ما در پلنوم قبل درباره آن تصمیم گرفته ایم. اما حتی اگر قبول کنیم که باید یکبار دیگر در این باره مجدداً تصمیم گرفته شود، آنوقت سؤال این است که چرا؟ اختلافی درباره زمان کنگره، محل آن، علنی یا مخفی بودن آن هم نیست. قبول کنید که بنابراین منافع زمینی تر و واقعی تری رفقای هیات دایم را مجاب کرده است. آنچه که برای هیات دایم مهم است ترکیب نمایندگان کنگره است. تعداد آرای کمیته های حزبی در این کنگره است که باید تکلیفشان معلوم شود.

حزب ما ۴ کمیته اصلی دارد. کمیته کردستان، کمیته خارج، کمیته سازمانده و کمیته تبلیغات. کمیته سازمانده از طرف رفقای هیات دایم منحل اعلام شده است. خودشان کمیته ای کاغذی را به این نام و با مسولیت فرمانده گارد آزادی اعلام کرده اند. کمیته خارج عملاً دو شقه شده است، کمیته تبلیغات برای رفقای هیات دایم موجودیت خارجی ندارد. تنها کمیته ای که ظاهراً دست نخورده است کمیته کردستان است.

سؤال اول این است که هیات دایم و پلنوم مطلوبشان به این صورت مسله چگونه برخورد میکنند؟ سؤال دوم این است تعداد آرای هر کمیته با چه میزانی تعیین میشود؟ سؤال سوم این است که تکلیف آرای این کمیته ها چه میشود؟ آرای کمیته سازمانده به این کمیته یا به فرماندهی گارد آزادی که از نظر این رفقا کمیته سازمانده شان است تعلق خواهد داشت؟ کمیته تبلیغات حزب صاحب آرای خود خواهد بود یا جمع هیات دبیران که رسما بعنوان کمیته تبلیغات مطلوب خود کارشان را شروع کرده اند؟ میبیند که جواب هرسوال خود میتواند مبنای بهم خورد یک پلنوم باشد.

سؤال من از شما این است که شما چرا در این پلنوم‌ شرکت میکنید؟ آیا جواب روشنی برای سؤالات بالا دارید؟ با طرح روشنی به پلنوم میروید؟ اگر نه، طرح رفقای هیات دایم رأی خواهد آورد: پلنوم کمیته سازمانده کاغذی این رفقا را به رسمیت میشناسد، پلنوم از دو بخش تشکیلات خارج یکی را به رسمیت میشاند، پلنوم تعدد آرای کمیته کاغذی را هم نصف میکند و غیره. خواست انسانی کمک به حفظ حزب از طرف شما متأسفانه اینجا قربانی تعداد آرای موافیق هیات دایم میشود. سؤال من این است که چرا در این سناریو شرکت میکنید؟ نفع آن به حزبی که نگران وحدتش هستیم چیست؟

رفقا
در این پلنوم شرکت نکنید! این پلنوم با سناریوی رفقای هیات دایم، حزب را به کشتارگاه میبرد. بر برگزاری فوری کنگره تأکید کنید. منصفانه ترین راه برگزاری این کنگره فراخوان آن با حضور نمایندگان کنگره ۴ است. این نه جناحی است و نه بار همه زخم هایی را که هر دوطرف طی این مدت تحمل کرده‌ایم را با خود دارد. این همانقدردر مورد من صادق است که درمورد رفقا رحمان یا فاتح. کنگره ۵ با نمایندگان منتخب کنگره ۴ بار اوضاع فعلی حزب را برخود ندارد و امکان میدهد که در فضایی بهتر در مورد سیاست‌های حزب تصمیم گرفته شود

دستتان را میفشارم
رفیقتان
بهرام مدرسی
ژانویه ۲۰۱۲