"باید متحد شویم"
در حاشیه سخنان خامنه ای
خالد حاج محمدی
٣١ اوت ٢٠١١

خامنه ای روز چهارشنبه دهم شهریور در سخنرانی دانشگاه تهران خود به مناسبت "عید فطر"٬ همه را به اتحاد و همدلی به عنوان نیازهای امروز کشور دعوت کرد. تم اصلی بحث خامنه ای انتخابات و شرایط حساس منطقه ای٬ و ابراز نگرانی از افزایش انشقاق و دسته بندیها در جریان انتخابات و اهمیت اتحاد و همدلی بود.

پیام خامنه ای در حقیقت تلاش برای ایفای نقش همیشگی خود و توجیه همه جناحهای جمهوری اسلامی به خدشه دار نشدن آن در دل اختلافات حفظ وحدت حل نظام بود. اختلافات واقعی میان جناحهای جمهوری اسلامی بر سر راه حلهای مختلف هر کدام در جواب به نیازهای سرمایه و نقش و سهم هر جناح از قدرت و پول و ثروت آن جامعه٬ در دل جدال انتخابات شدت یافته است. تلاش برای ایفای سهم بیشتر این جناحها در مجلس آتی و افزایش امکان دخالت هر جناح در آینده٬ و تلاش هر جناح برای بسیج نیرو٬ بسیاری از اختلافات قدیم و جدید را بر جسته کرده است و همین خامنه ای را وادار کرده است تا به عنوان شخص اول مملکت هم به نیروهای افسار گسیخته طرفدار خود و هم به بقیه هشدار دهد. نگرانی از لطمه خوردن اقتدار جمهوری اسلامی در دل این جدالها و شل شدن بند استبداد و افزایش امید در میان میلیونها انسان منزجر از جمهوری اسلامی٬ یک امر واقعی است. همین واقعیت است که انتخابات را به چالشی در مقابل جمهوری اسلامی تبدیل کرده است. از طرفی تلاش دارند ضمن پیشبرد اختلافات خود و جدال بر سر راه حلهای هر جناح و گرم نگه داشتن صحنه انتخابات و تبدیل آن به امر مردم و کشاندن توده هرچه بیشتری از آنان پای صندوق رای٬ در عین حال مانع شکستن قدرت اقتدار کلیت جمهوری اسلامی در نزد مردمی شوند که آرزوی رفتنش را دارند.

تحولات مهم در دنیای عرب٬ انقلاب مصر و تونس و تحرکات وسیع در منطقه هم برای جمهوری اسلامی و هم برای کل نیروهای سیاسی ایران٬ پیامدهائی را داشته است٬ امیدها و نومیدیهائی را ایجاد کرده است که از چشم هیچ کدام پوشیده نیست. تا جائی که به موقعیت جمهوری اسلامی برگردد٬ بر خلاف پروپاگاندای خامنه ای و ماشین تبلیغاتی بورژوازی ایران٬ سیر این تحولات هیچ پیام و آینده مثبتی را در مقابل جمهوری اسلامی قرار نداده است. و اتفاقا جمهوری اسلامی با آگاهی از این حقیقت٬ هوشیارانه تلاش میکند٬ دامنه تاثیرات آن بر مردم ایران را بکاهند.

اپوزیسیون جمهوری اسلامی از راست و چپ٬ انتخابات را دوره حساسی از حیات سیاسی ایران اعلام میکنند. در این صف نیز هر کس در فکر یارگیری برای جنبش خویش است. بخش عمده این اپوزیسیون در اوایل امیدوار بودند که٬ در دل تحولات انقلابی مصر و تونس٬ فرجه ای در ایران ایجاد شود تا درخت انقلاب سبز بورژوازی لیبرال بار دیگر میوه دهد. و امروز در دل انتخابات و خصوصا با اوج گیری اختلافات در بالا به آن دل بسته اند امروز با رفتن قذافی و بالا رفتن پرچم پیروزی از جانب ناتو و ...٬ بار دیگر امیدواری این اپوزیسیون به دخالت ناتو در ایران و جنگ و بمباران امید بسته است تا در سایه آن درخت انقلاب مخملی و نارنجی آنها به ثمر بنشیند. چه بهتر از اینکه با چنین دخالتی میدان هر نوع تحول انقلابی هم سد خواهد شد و جناحهای بورژوازی٬ ناسیونالیستهای پرو غرب با چپ و راست٬ مزاحمت کارگر و مردم حق طلب را هم از دوش خود بر خواهند داشت.

اما همه این جبهه بلااستثنا٬ پوزیسیون و اپوزیسیون٬ تلاش میکنند فاکتوری را از صحنه سیاسی حذف کنند و آنهم طبقه کارگر ایران است. طبقه کارگر ایران در تحلیل و نقشه و برنامه های همه٬ از خامنه ای تا کل جنبش سبز و بریده های آن٬ تا جناحهای تازه شکل گرفته٬ ناسیونالیستها٬ لیبرالها٬ چپ سبز و ..٬ تنها به عنوان سرباز جنگ آنها در نظر گرفته شده است.

اما انتخابات جمهوری اسلامی به هر سرانجامی برسد٬ هر جناحی پیروز یا مغلوب شود٬ یک حقیقت عیان است و آن هم اینکه هیچ تحولی انقلابی بدون نقش آگاهانه و سازمانیافته طبقه کارگر ایران٬ به وقوع نخواهد پیوست. انتخابات و جدل ها و فضائی که حول آن باز شده است٬ جمع شدنها و سخنرانیها و یارگیریها٬ تا جائی که به کمونیستها برگردد٬ باید به عنوان فرجه ای برای متحد کردن و آگاه کردن صف خود٬ صف طبقه کارگر از آن استفاده کرد. اگر فضا ملتهب است٬ اگر جناحهای مختلف با هم در جدال اند٬ اگر فضای شهر و دانشگاه و مدرسه را آنها به انتخابات خود اختصاص داده اند٬ ما نیز از این فضا باید برای تقویت جنبش خود٬ آگاهتر کردن صف خود٬ و متحد کردن صف طبقه کارگر استفاده کنیم. کمونیستها٬ سوسیالیستهای طبقه کارگر نیز در همین دوره انتخابات و جنگ و جدال در بالا٬ باید از همه امکانات و فرصت ها برای جمع شدن کارگران٬ متحد شدن آنها و آگاه کردن استفاده کنند.

امروز دنیا بیش از هر زمان٬ پرده شرم و حیا را کنار گذاشته است٬ امروز فاشیستی ترین آرزوها از زبان طرفداران حقوق بشری دیروز٬ دمکراسی خواهان دیروز٬ سوسیال دمکراتهای دیروز٬ چپهای بورژوائی دیروز به زبان می آید. حتی تبدیل ایران به عراق بمباران شده٬ با خاک یکسان شده آرزوی بخشی از این صف شده است. دنیا بی پرده است٬ عمق وقاحت٬ عمق شرارت و توحش از هر زمانی در تاریخ بشر عیانتر شده است. این دوره دوره ریختن توهمات طبقه کارگر به همه٬ به همه یاران و دلسوزان دروغین خود٬ به همه جناحهای دمکرات و معتدل و دگراندیش و.. دیروز است. امروز میتوان به خوبی دریافت که طبقه کارگر تنها صف خود صف طبقاتی خود٬ صف کمونیستی خود را باید بچسبد و متحد شود.