جمهوریخواهان ملی: "انتخابات آزاد" و سازمان ملل
رحمان حسین زاده تم "انتخابات آزاد"محور مشترک کمپین مهندسی افکاردر جامعه توسط جناحهای عمده پوزیسیون و اپوزیسیون بورژوایی در پروسه بساط "انتخابات" مجلس شورای اسلامی است. خامنه ای و احمدی نژاد با پررویی تمام مدعی اند، سناریوهای "انتخاباتی "در جمهوری اسلامی "آزادترین" نوع انتخاباتند. اصلاح طلبان و جنبش سبزیها و امثال خاتمی و رفسنجانی از زمانی در این ادعا تردید کرده اند که به حکم "آزادترین" نوع انتخابات مورد نظر خامنه ای به بیرون قدرت حاکمه پرت شده اند. اکنون یادشان افتاده است که شرایط "انتخابات آزاد" در جمهوری اسلامی باید فراهم گردد. تامین فضای "انتخابات آزاد" تنها دغدغه پوزیسیون دولتی و غیر دولتی جمهوری اسلامی نیست، بخش عمده اپوزیسیون بورژوایی هم در این شارلاتانیسم سیاسی شریکند. به دنبال خاتمی و رفسنجانی و اصلاح طلبان و جنبش سبزیها، که هر کدام راه حل و شرایط "انتخابات آزاد" مورد نظرشان را اعلام کرده اند، جناحهای مختلفی از این اپوزیسیون در همسویی انتقادی و با اندک تمایزاتی پشت سر پرچم سیاسی "انتخابات آزاد " باب طبع رفسنجانی و خاتمی و شورای سبز امید صف کشیده اند. از میان اینها جناحی از جریان جمهوریخواهی ظاهرا در موضعی "رادیکالتر" از بقیه خواستار "انتخابات آزاد زیر نظر سازمان ملل " شده است. بساط "انتخابات" : فصل مشترک پوزیسیون و اپوزیسیون بورژوایی همسویی و همگامی جناحهای جمهوری اسلامی و اپوزیسیون بورژوایی در بساط " انتخابات" اتفاقی، سهوی و ناآگاهانه نیست. کاملا آگاهانه و منطبق با منافع سیاسی اقتصادی زمینی جناحهای مختلف بورژوازی ایران است. بورژوازی ایران در حال حاضر به دلایل متعدد و قابل فهمی (که در فرصت دیگری باید به آن پرداخت) گزینه مناسبتر از جمهوری اسلامی را برای حفظ ارکان سرمایه داری و تداوم حاکمیت استثمارگرانه آن در ایران ندارد. این واقعیت اولین فصل مشترک کل جناحهای بورژوایی درون و بیرون جمهوری اسلامی، پوزیسیون و اپوزیسیون علیرغم شکافها و جدالهای واقعی آنها است. لذا همه در حفظ نظام و به رسمیت شناختن ترتیبات سیاسی و از جمله پروژه "انتخابات " آن ذینفعند. به همین دلیل آن بساط تحمیلی و ضد مردمی و از قبل معماری شده توسط بیت رهبری و شورای نگهبان توسط جناحهای مختلف بورژوازی در درون و بیرون نظام به نام "انتخابات" فرض گرفته میشود و در چارچوب آن سهم خود را میطلبند. مطرح شدن شرط و شروطها تحت عنوان "انتخابات سالم، رقابتی، مشارکت مشروط و انتخابات آزاد" همگی پرچمهای متفاوت این سهم خواهیها و جدالهای درونی بورژوازی و فضا سازی در خدمت تحمیل بساط ارتجاعی "انتخابات " بر جامعه و مردم است. جمهوریخواهان و انتخابات آزاد زیر نظر سازمان ملل طرح "انتخابات آزاد زیر نظر سازمان ملل" که توسط مهرداد درویش پور از چهره های جمهوریخواهان ملی ارائه شده از همین جنس است. به یاری طلبیدن سازمان ملل صرفنظر از اینکه در این مورد قطعا غیر عملی و خاصیتی جز عوامفریبی و توهم پراکنی ندارد، دم خروس پایه های مشترک این طرح را با پروژه "انتخابات آزاد" خاتمی و رفسنجانی و "مشارکت مشروط " شورای هماهنگی سبز امید را پرده پوشی نمیکند. این طرحهای متفاوت همگی بر مفروض گرفتن مشروعیت جمهوری اسلامی و انتخابات آن، حفظ نظام و گسترش توهم امکانپذیری "انتخابات آزاد" در چارچوب جمهوری اسلامی استوار است. این طرح ارتجاعی است، چون نقطه مقابل حرکت اگاهانه و آزادیخواهانه کارگران و مردمی است که در سه دهه گذشته این واقعیت را تجربه کرده اند که هر مورد بساط "انتخابات" و کشاندن مردم به پای صندوق رای به قول خامنه ای "رفراندمی" برای جمهوری اسلامی و اهرمی در راستای تداوم حاکمیت بورژوا اسلامی و تداوم انقیاد طبقه کارگر و مردم بوده است. جمهوریخواهان و مهرداد درویش پور متوهم نیستند و واقفند طرح "نظارت سازمان ملل" با و جود حاکمیت جمهوری اسلامی بی پایه و اساس است. اما درست همانند هر نیروی عوامفریب بورژوا حول آن توهم پراکنی میکنند. قراراست پرچم دروغین "نظارت سازمان ملل" توجیه کننده سیاست راست و ارتجاعیشان به نفع پروسه "انتخابات" جمهوری اسلامی باشد. صف خود آگاه طبقه کارگر و مردم آزادیخواه این ترفند بورژوایی را هم همانند شگردهای ضد مردمی خاتمی و رفسنجانی و جنبش سبز و خامنه ای و احمدی نژاد باید خنثی کند. نقطه مقابل مانوورهای اپوزیسیون بورژوایی، کارگران و مردم به وضوح میدانند، آنچه در جمهوری اسلامی تحت نام "انتخابات" اتفاق می افتد،در ضدیت با حقوق و منافع اولیه آنها است. بساط "انتخابات" و ترفندهای هیئت حاکمه و جناحهای آن و اپوزیسیون بورژوایی را در این عرصه باید نقد و طرد و ناکام کرد. ***
|