دفاع از فعالین و رهبران کارگری امرهمه کارگران جمال کمانگر
حساسیت کارگران حمل و نقل بریتانیا در قبال اخراج" آروین توماس" و "ایمون لینچ" از رانندگان قطار این اتحادیه ستودنی است. کارفرما که" لندن آندرگراند" و تحت کنترل شهردار محافظ کار لندن است با پاپوش دوزی آنها را از کار برکنار کرده است که گویا این دو راننده امنیت محل کار را رعایت نکرده اند. این در حالی است این دو کارگر به دلیل فعالیتهای اتحادیه ای از کار اخراج شده اند. .آر ام تی(اتحادیه حمل و نقل ) یکی از قدرتمندترین اتحادیه های کارگری بریتانیاست که توسط "باب کرو " رهبری میشود و رادیکالیسم این اتحادیه کارگری زبانزد همه است. اقدام به موقع و پافشاری رهبری اتحادیه و اعضای آن در بازگرداندن این دو کارگر به سرکار میرود به یک بحران برای شهردار محافظ کار و دولتش تبدیل شود. این دو کارگر به دادگاه شکایت کرده اند که روز ٥ مه ٢٠١١ "تریبونال کارگران" به نفع "آروین توماس" رای داد که ایشان بخاطر فعالیتهای اتحادیه ای از کار اخراج شده است و ادعای کارفرما مبنی بر عدم رعایت امنیت کار بی اساس است. آر ام تی خواهان بازگرداندن این دو کارگر به سر کار است و جالب است کارفرما حاضر نیست تا این لحظه آنها را سر کار بر گرداند. اتحادیه در جواب این دهن کجی کارفرما و در دفاع از این دو کارگر اخراجی بزرگترین اعتصاب را برای چند هفته متوالی فراخوان داده است. در صورت عدم پذیرش خواست اتحادیه اعتصاب از روز ١٦ مه شروع و تا ٢٠ مه ادامه خواهد داشت و از ماه آینده یعنی ١٣ ژوئن تا ١٧ ژوئن رانندگان قطار زیرزمینی لندن سر کار نخواهند رفت و بدینوسیله نه تنها حمایت خود را از کارگران اخراجی اعلام میدارند بلکه خواهان بازگشت فوری آنها به سر کار هستند. دولت محافظکار انگلیس تلاش میکند که از طریق گذراندن قوانینی ضد کارگری در لندن کارگران را از اعتصاب منع کند. در دوره تاچر برای حاشیه ای کردن اتحادیه ها اعتصاب را به رای دادن اکثریت کارگران برای اعتصاب منوط کردند. اما امروز تلاش میکنند که کلا اعتصاب کارگران حمل ونقل را به بهانه اینکه اعتصاب در لندن زندگی میلیونها نفر دیگر را تحت تاثیر قرار میدهد ممنوع و یا قوانینی برای آن تصویب کنند که به معنی ممنوعیت است. این اقدام اتحادیه حمل و نقل در دفاع از کارگران اخراجی مهم و شایسته بیشترین حمایت است . کارفرما و دولت با پاپوش دوزی آنها را اخراج کرده است. اگر در این امر موفق شود این سر آغاز پروسه ای خواهد بود که رهبران اتحادیه ها و فعالینش را به سکوت و تمکین وا دارد. مهمترین درس این مبارزه آر ام تی اتحاد و دفاع از فعالین و رهبران کارگری در مقابل تهدیدات دولت و کارفرما است. تعداد زیادی از فعالین کارگری در ایران به جرم فعالیت کارگری سالهاست در زندان هستند منصور اسالو نمونه بارز آنهاست.
زنده باد اتحاد و همبستگی کارگران!
|