کردستان عراق٬ آخر کردایتی خالد حاج محمدی ٣ مارس ٢٠١١
امروز دامنه تحرکات انقلابی مصر و تونس و سایر کشورهای خاورمیانه به کل عراق و به کردستان عراق کشیده شده است. اکنون چند هفته است شهرهای کردستان عراق از سلیمانیه٬ سید سادق٬ هلبجه٬ کلار٬ کفری٬ رانیه و.. شاهد اعتراضات وسیع مردم به دولت خودمختار کردستان(هه ریم) و در دفاع از آزادی و رفاه و آسایش است. نگاهی به این اتفاقات و صف بندی نیروهای سیاسی در دل جدالی که میان حکومت خودمختار کردستان و کارگران و مردم ستمدیده کردستان عراق شکل گرفته است٬ برای طبقه کارگر آموزنده است. در این چند هفته دهها هزار نفر در شهرهای مختلف با مطالبات آزادی٬ آب و برق و کار و بیمه بیکاری٬ علیه فساد مالی و ... به میدان آمده اند. دولت خودمختار کردستان در مقابل به سرکوب خونین مردم پرداخته است. تا کنون٬ صدها نفر بر اثر یورش وحشیانه نیروهای مسلح دولت خودمختار کردستان (احزاب اتحادیه میهنی و حزب دمکرات کردستان) زخمی شده اند٬ تعدادی کشته و صدها نفر نیز دستگیر و روانه زندان شده اند. هفته گذشته در میان تجمع مردم معترض در سلیمانیه بمب صوتی منفجر کردند. در این مدت لشگرکشی برای سرکوب معترضین٬ ربودن رهبران و فعالین و نمایندگان مردم٬ تهدید آزادیخواهان٬ کمونیستها و فعالین حزب کمونیست کارگری کردستان به دستگیری و زندانی کردن، اعلام حکومت نظامی و راه انداختن نیروهای ویژه برای مقابله با مردم ٬ تنها گوشه هائی از اقدامات حکومت خودمختار کردستان بوده است. آنچه امروز شاهدیم٬ ریختن دیوار بلند توهمات به "کردایتی"٬ به حکومت "خودی" و دولت "ملی" و روشن شدن این حقیقت است که همه اینها توهمی است برای فریب طبقه کارگر و کور کردن چشم آن به حقیقت طبقاتی بودن دنیای امروز. توده های وسیعی که بخش زیادی از آنها زمانی امیدوار بودند که قدرتگیری احزاب ناسیونالیستی کرد٬ درجه ای از رفاه و آسایش و امنیت را برایشان ببار آورد٬ امروز شاهد کشتار خود توسط احزاب "خودی" و دولت "کردی" هستند. امروز و بعد از بیست سال حاکمیت احزاب جنبش ناسیونالیسم کرد بر کردستان عراق٬ شاهدیم که ارتش "خودی"٬ رهبران و فرماندهان٬ پارلمان و روشنفکران دولت "خودی" تفنگ بدست٬ بی رحمانه دست بر ماشه گذاشته اند و برای ساکت کردن اعتراض برحق آنها سنگر بسته اند و دست به کشتار آنها میزنند. امروز و در دل این اتفاقات٬ شاهد قساوت و بی رحمی این صف علیه کارگران٬ زنان٬ جوانان و توده انقلابی مردم کردستان عراق هستیم. آنهائی که در قامت قاتل و شکنجه گر و آدم ربا علیه مردم ایستاده اند٬ نه صدام حسین و نیروهای دولت بعث٬ نه مزدوران مسلح دولتهای ترکیه و ایران و سوریه٬ که حکومت بورژوازی کرد است. و این حقیقت کل دیوار توهم به حکومت "خودی" و دولت "خودی" و کارنوال خودفریبی٬ قوم پرستی و ملت سازی و ملت پرستی با همه تاریخ ناسیونالیسم و وطن پرستی و ریاکاری ناسیونالیسم کرد را پائین میریزد. اکنون در صف ارتش٬ نیروهای مسلح٬ پیشمرگان کرد٬ مراکز اطلاعاتی و امنیتی٬ پارلمان کردستان عراق و دولت خودمختار(هه ریم)٬ شاخه های مختلف ناسیونالیسم کرد از ایران تا سوریه و .. صف بسته اند. دهها حزب و گروه در عراق و کردستان ایران و سوریه در این جدال در دفاع از نیروهای مسلح و دولت خودمختار به صف دولت خودمختار پیوسته اند. همه "حقوق بشریهای" کرد٬ صف روشنفکران جنبش کردایتی٬ دمکراسی طلبان کرد٬ مدعیان "آزاد منشی" مردم کردستان٬ و حتی جریاناتی که در جنبش کردایتی خود را "چپ" مینامند٬ در دفاع از حکومت خودمختار٬ علیه کارگران و مردم ستمدیده کردستان٬ لباس رزم پوشیده اند. احزاب دمکرات کردستان ایران با شاخه های مختلف آن٬ شاخه های از کومه له و دهها گروه قومی و ناسیونالیستی به دفاع از حکومت پرداخته اند. این اتفاقات این حقیقت را که جامعه طبقاتی است٬ و احزاب و جریانات مختلف منافع طبقاتی خود را دنبال میکنند٬ که "دولت خودی" و "خودمختاری" و "کردایتی" و.. اسم رمز سهم خواهی بورژوازی کرد از ثروت جامعه است و دولت کردی علیه طبقه کارگر به همان دشمنی متکی است که همه دولتهای بورژوایی٬ عیان میکند. در این جدال کومه له(شاخه حزب کمونیست ایران)٬ در مقابل یورش به مردم کردستان عراق٬ به روال همیشه پرچم سفید در دست٬ سکوت پیشه کرده است. اینجا کردستان عراق است٬ حکومت "کردها" به چالش کشیده شده است٬ حکومت "خودی" است٬ اینجا مصر و تونس و الجزیره و لیبی و ... نیست که کومه له در دفاع از مردم معترض بیانیه و اطلاعیه صادر کند. اینجا "مصلحت" ایجاب میکند٬ بر این اتفاقات چشم بست٬ نادیده گرفت٬ وظایف انترناسیونالیستی و کمونیستی در مقابل مخاطراتی که جنبش کردایتی را به چالش کشیده است٬ برای این جریان٬ پشیزی نمی ارزد. اما برای کارگر و توده ستمدیده٬ برای طبقه کارگر در ایران و کارگران در کردستان٬ این موضع آموزنده است. اینجا یک بار دیگر و برای هزارمین بار پرچم "قرمزکمونیسم" حزب کمونیست ایران و کومه له٬ زمانی که جنبش ناسیونالیسم کرد از جانب کارگران و توده ستمدیده به چالش کشیده میشود٬ رنگ میبازد. اینجا دیگر هزار مصلحت و هزار توجیه پشتوانه سکوت و چشم بستن کومه له بر کشتار مردم کردستان عراق میشود. اما در ورای توجیهات کومه له٬ کارگر و مردم آزادیخواه جایگاه واقعی این جریان را و نزدیکی و هم جنبشی آن با ناسیونالیسم کرد را می بینند. این حقایق برای طبقه کارگر در عراق و ایران٬ باید یک بار دیگر این حکم مارکسیستی را آموخته باشد٬ که ناسیونالیسم یک ایدئولوژی بورژوائی و علیه اتحاد و همسرنوشتی و خودآگاهی طبقاتی کارگران است. ناسیونالیسم ایدئولوژی بورژوائی است که به نام منفعت عموم مردم از یک "ملت" و برای فریب طبقه کارگر و گرفتن سهم خود از ثروت و قدرت به میدان می آید. این حقایق بار دیگر اثبات میکند٬ که پرچم سفید کومه له هر چه باشد و با هر توجیهی باشد٬ عملا درخاک پاشیدن به چشم کارگر و مردم انقلابی در حقایق جامعه طبقاتی٬ در ضدیت بورژوازی کرد با طبقه کارگر سهیم است. این حقایق یک بار دیگر یادآوری میکند که طبقه کارگر میهن ندارد٬ طبقه کارگر برای بهبود زندگی خود٬ برای تامین زندگی انسانی خود٬ برای رفاه و آسایش و آزادی٬ تنها باید به نیروی آگاه و متحد و سازمانیافته خود متکی باشد. درسهای تحولات این دوره در خاورمیانه٬ اتفاقات کردستان عراق و جایگاه احزاب و جریانات مختلف٬ باید به آموزه طبقه کارگر تبدیل شود٬ باید توهمات در صفوف این طبقه را بریزد و این بخش مهمی از ایجاد آمادگی این طبقه برای ایجاد صف مستقل و طبقاتی خود در این جدال است. اگر امروز صف طویلی از احزاب و جریانات مختلف ناسیونالیستی در دفاع از بورژوازی کرد در کردستان عراق و علیه توده های انقلابی مردم صف بسته اند٬ میلیونها انسان شریف و آزاده در جبهه مقابل چشم امید به تحرکات و اعتراضات کردستان عراق دوخته اند. از نگاه مردم در ایران و عراق و سوریه و .. ٬ اتفاقات کردستان عراق٬ بخشی از جنبشی است که در خاورمیانه یک بیک حکومت های خود کامه را به زانو درمی آورد و حرمت و کرامت و اعتماد به نفس را به مردم میدهد. اگر قبل از فرار حسنی مبارک٬ جلال طالبانی٬ رئیس جمهور عراق٬ برای او آرزوی موفقیت میکند٬ اگر احزاب و جریانات مختلف ناسیونالیستی کرد٬ آرزوی موفقیت حکومت خودمختار و در واقع آرزوی شکست مردم انقلابی را دارند٬ صدها میلیون کارگر و انسان ستمدیده در سراسر جهان٬ در کنار کارگران و مردم آزادیخواه کردستان٬ در کنار مردم تونس و مصر و.. قرار دارند.
|