|
فاتح شیخ "شورش نان" در تونس رئیس جمهور را فراری داد
بعد از ظهر امروز جمعه ٢٤ دی (١٤ ژانویه) پس از چهار هفته اعتراضات گسترده علیه گرانی و بیکاری، رئیس جمهور تونس زین العابدین بن علی ، ناچار به فرار شد. آخرین ضربه را امروز کارگران پایتخت و مناطق اطراف، با یک اعتصاب دوساعته یکپارچه به دولت بن علی وارد آوردند. اعتصاب سمبلیک کارگران پایتخت تونس به فراخوان "اتحادیه سراسری کار" تنها اتحادیه کارگری مجاز آن کشور برگزار شد و هدف از آن به زانو در آوردن دولت و استعفای بن علی بود. این تحرکات گسترده هفدهم دسامبر با فوران خشم توده های کارگر و زحمتکش در اعتراض به مرگ جوان ٢٦ ساله بیکاری در شهر سیدی ابوزید شروع شد که پس از اتمام دانشگاه با فروش سبزیجات زندگی اش را تامین میکرد و در اعتراض به حمله پلیس به بساط دستفروشی اش خود را آتش زده بود. اعتراضات علیه بیکاری و فلاکت و گرانی در تونس که به "شورش نان" معروف شد، سریعا به شهرهای دیگر گسترش یافت و هفته پیش به شهر "تونس" پایتخت این کشور کشیده شد. طی این اعتراضات دهها نفر از تظاهر کنندگان توسط نیروهای سرکوبگر دولتی کشته شده اند. روز گذشته رئیس جمهور بن علی برای خواباندن اعتراضات عمومی در تلویزیون ظاهر شد و وعده داد که تغییرات سیاسی معینی را در جهت کاهش خفقان و سانسور انجام میدهد، دولت بخشی از مایحتاج زندگی را ارزان میکند و به نیروهای دولتی دستور داده است از تیراندازی "ناموجه" به تظاهر کنندگان خودداری کنند. همچنین وعده داد که برای دور آتی انتخابات در ٢٠١٤کاندید نخواهد شد! او از سال ١٩٨٧ تا امروز بیش از ٢٣سال رئیس جمهور تونس بود. تونس مستعمره فرانسه در سال ١٩٥٦ استقلال یافت. حبیب بورقیبه اولین رئیس جمهور آن کشور تا ١٩٨٧رئیس دولت بود و بن علی دومین رئیس جمهور آن کشور از زمان استقلال تا امروز است. وعده های دیروز بن علی اعتراضات را فرو ننشاند. تظاهرات تمام شب ادامه یافت و امروز هم با اعتصاب کارگران و تجمع هزاران نفر در برابر وزارت کشور اوج جدیدی گرفت. سرانجام ساعت پنج بعد از ظهر به وقت محلی رئیس جمهور ناگزیر استعفا داد و تونس را با هواپیما بسوی مالت و سپس پاریس ترک کرد. دولتهای مالت و فرانسه از قبول او خودداری کردند و مقصد بعدی احتمالی بن علی کشور عربستان سعودی است. با استعفای بن علی، نخست وزیر او محمد غنوشی اختیارات ریاست جمهوری را بدست گرفته و احزاب اپوزیسیون را به مذاکره در روز شنبه برای تشکیل دولت "وحدت ملی" دعوت کرده است. اما اعتراضات و تجمعات گسترده ادامه دارد و سرنوشت دولت موقت غنوشی و دولت "وحدت ملی" پیشنهادی او ناروشن است. تونس یک کشور سرمایه داری نیمه صنعتی نیمه توریستی با بیش از ده میلیون جمعیت و با طبقه کارگر نسبتا پرجمعیتی است. حضور اجتماعی کارگران در اعتراضات چهار هفته اخیر تونس گسترده بوده و بویژه با اعتصاب امروز نقش مهمی در تحولات سیاسی آن کشور داشته است. اما از نظر سیاسی هیچیک از احزاب اپوزیسیون ازجمله جریان چپ موسوم به "حزب کارگران کمونیست تونس"، منافع طبقه کارگر را نمایندگی نمیکنند. تحولات روزها و هفته های آتی نشان خواهد داد که نبردهای سیاسی و طبقاتی آتی در فضای ملتهب و پرجنب و جوش تونس در چه اشکالی پیش خواهند رفت. شورش گرسنگان، اعتراض برحق توده های به جان آمده کارگر و زحمتکش کشورهای سرمایه داری است. در سالهای اخیر شاهد موارد بسیاری از این شورشها در جوامع بورژوائی از پیشرفته و ثروتمند تا عقبمانده و فقیر بوده ایم. بنا به تجربه همه این شورشها و تحولات سیاسی پیامدشان، مادام که طبقه کارگر فاقد تحزب کمونیستی خود است، به رغم هر میزان فداکاری و قهرمانی، جنگ و گریز خیابانی و حتی اعتصابی نظیر آنچه امروز در پایتخت تونس بر پا کرد، تضمینی نخواهد بود كه به اهداف خود برسد. حاصل قهرمانیها و جانفشانیهایش میتواند وجه معامله و وجه مصالحه جناحهای مختلف بورژوائی شود. همه جناحهای بورژوازی همچنانکه در کشیدن سود از گرده کارگران دارای منافع مشترکند، در مصادره فداکاریها و مبارزات طبقه کارگری که فاقد صف مستقل و حزب کمونیستی خود است هم، به راحتی با هم کنار میآیند. تحزب کمونیستی ابزار حیاتی طبقه کارگر برای سازماندهی مبارزه هر روزه او، و از آن حیاتی تر برای کسب قدرت سیاسی و پیروزی انقلاب کارگری خودش است.
|
