TLogo



تظاهراتهای وسیع مردم در کردستان عراق

مصاحبه با عثمان حاجی مارف دبیر اول حزب کمونیست کارگری کردستان

 

کمونیست هفتگی: موجی از اعتراض شهرهای کردستان عراق را گرفته است٬ تظاهراتها چندین هزار نفره در شهرهای سلیمانیه٬ سید صادق٬ دربندیخان٬ هلبجه٬ کفری٬ شاره زور و پیره مگرن٬ نشانه یک اعتراض عمومی مردم کردستان عراق است. کلا ماجرا چه است٬ اعتراض مردم به چه است و خواست و مطالبات آنها کدامند؟

عوسمان حاجي مارف:  اعتراضات مردم کردستان عراق به شکل تظاهراتهای بیش از ده هزار نفری خود را نشان میدهد  که اکثر شهرهای  کردستان عراق را فراگرفته و همچنان ادامه دارد. این اعتراضات مقاومت توده ای مردم است در برابر تصمیم پارلمان کوردستان برای "ممنوع کردن آزادی تظاهرات" و امضای این مصوبه توسط مسعود بارزانی.

بر کسی پوشیده نیست که حزب دمکرات کردستان عراق که مسعود بارزانی رهبر آن است ٬به مثابه یک حزب ناسیونالیستی – میلیشیایی در قدرت، در کشمکش و موقعیت سیاسی کردستان٬  به نیرویی بزرگ و قدرتمند تبدیل شده است. این حزب در چنین موقعیتی تلاش میکند با تحمیل هر چه بیشتر اختناق سیاسی علیه مردم و نیروهای سیاسی٬ از موقعیت خود حفاظت کند و به عنوان نیروی بلامنازع اعمال قدرت کند. در این راستا تلاش میکند فضای ترس و رعب را ایجاد و قوانین ضد آزادی را تحمیل کند. سرانجام این واقعیت و تلاش حزب دمکرات کردستان عراق برای اعمال قدرت خود  و قدمهایی که بر میدارد ، آینده ای ترسناک را برای سرنوشت مردم کردستان بهمراه دارد و این تبدیل به درک عمومی گشته است. به همین دلیل در برابر آن اعتراضات توده ای وسیع در شکل تظاهرات٬ علیه اعمال دیکتاتوری این حزب و علیه محدود کردن آزادی های سیاسی صورت گرفته است. مطالبه اصلی مردم  " لغو قانون ممنوعیت آزادی تظاهرات" است.

                       

کمونیست هفتگی: ارزیابی شما از این تحرکات چه است٬ جواب دولت منطقه ای کردستان چه است و این وضع به کجا میرسد؟

عوسمان حاجي مارف: اقدام برای ممنوع کردن تظاهرات و اعتراض که از حقوق مسلم و پایه ای توده های مردم است، قدم مهمی در محدود کردن آزادی سیاسی در جامعه و تحمیل خودشان است. جایگاه نارضایتی ها و اعتراضات مردم کردستان جهت لغو قانون " ممنوعیت آزادی تظاهرات" بخش مهمی از مبارزه سیاسی ما است. ما تلاش میکنیم که در صف مقدم این اعتراضات باشیم و برای پیروزی آن میکوشیم. اما اینکه جواب صاحبان قدرت در کردستان به این اعتراضات چیست و چه کاری را میتوانند انجام دهند، بستگی به عوامل زیادی دارد. مسلم است آنها برای اعمال قدرت خود٬ آزادیهای مردم را میگیرند. اینکه دو حزب حاکم در کردستان یعنی حزب دمکرات و اتحادیه میهنی بتوانند هماهنگ و با توافق علیه موج اعتراض بر حق مردم بایستند و آن را پس بزنند٬ کار ساده ای نیست. به نظر من در موقعیت سیاسی و بی ثبات کنونی در کردستان٬ در ضعف و نابسامانی در میان احزاب بورژوازی کرد و انشقاق میان آنها و اینکه دو حزب دمکرات و اتحادیه میهنی هر کدام در منطقه ای برای خود حاکم اند٬ همراه  بی ثباتی وضعیت کل عراق، و همزمان نارضایتی های وسیع طبقه کارگر و مردم علیه این وضع٬ اجرای این قانون برای آنها مشکل است. برای مثال بر مبنای قانون مصوب پارلمان  تظاهرات بدون مجوز جرم است و قابل مجازات، اما دیدیم که بخش عمده ای از مناطق کردستان بخصوص در مناطقی که تحت کنترل حزب دمکرات کردستان نیست، شاهد اعتراضات وسیع توده ای علیه این قانون بودیم بودن اینکه مجوزی در کار باشد٬ و این خود یعنی رسوا شدن این قانون. در عین حال گسترده شدن این اعتراضات توده های مردم میتواند سریعتر این قانون و هرگونه قانونی علیه آزادی های سیاسی  و خواستهای مردم را خنثی کند . گسترده کردن بمعنی بمیدان آمدن وسیع مردم ا ست برای دخالت درتعیین سرنوشت کردستان، برای جدایی کردستان و ایجاد یک  دولت مستقل.

 

کمونیست هفتگی: اکنون نزدیک به ٢٠ سال است که کنترول شهرهای کردستان دست احزاب بورژوائی در است. اوایل ناسیونالیسم کرد تبلیغات زیادی در دفاع از حکومت "کردها" میکرد و توهمات زیادی حول قدرتگیری احزاب بورژوایی کرد٬ نه تنها در کردستان عراق٬ بلکه در کردستان ایران را هم دامن زدند. این تحرکات و اعتراضات قبلی و تا کنونی از تحولاتی جدی در کردستان عراق میگویند٬ نظر شما چه است و آینده این وضع را چگونه ارزیابی میکنید؟

عثمان حاجی مارف: تسلط احزاب میلیشیایی کرد و تحمیل خود بر شهرهای کردستان عراق و نقش سیاسی آنها تاثیر جدی ای در بی ثباتی سیاسی در کردستان بازی کرده است. اینها هرگونه ادعایی در باره "دولت کردی" کرده باشند، نتوانسته اند سیاستهای خود را از  چهارچوب سیاستها و منافع آمریکا و بند و بستهای آنها با دول منطقه جدا کنند٬ بلکه همیشه در خدمت آنها بوده اند. جدا از این که خصلت ناسیونالیست کرد تلاش برای ایجاد دولت کردی است،اما واقعیت بی اعتباری نیروهای سیاسی جنبش کردایتی در ایران و عراق وترکیه ... دولت کردی همیشه  در یایه تبدیل به یک توهم و فریب دادن مردم گردیده است. بجای دولت کردی به کمترین خواست برای منافع احزابشان همیشه آماده سازش با دولت مرکزی بوده اند و در نادیده گرفتن مردم در دخالت سیاسی و تعیین سرنوشت خود و کنار زدن و حاشیه ای کردن آنها نقش اساسی بازی کرده اند و جان هزاران نفر را قربانی بند و بستهای سیاسی خود کرده اند. تازه دولت کردی اسم رمز سهم خواهی بورژوازی کرد از قدرت است نه حل مشکلات و فقر و محرومیت و امنیت و آسایش کارگر و مردم محروم.

خصوصا امروز احزاب بورژوازی کرد آشکارا با سرنوشت مردم کردستان معامله میکنند و کردستان را در یک بن بست سیاسی و بی آینده نگهداشته اند. نابسامانی وضعیت سیاسی کردستان بسیار فراتر از قانونی مانند ممنوع کردن تظاهرات است. و به همان شیوه نارضایتی مردم نیز بسیار فراتر از اعتراض به این قانون است. مسئله قدرت بیست ساله این احزاب  بورژوا - ناسیونالیست است که آینده و زندگی کارگران و مردم را در بی افقی و ناروشنی اسیر کرده اند. باید اعتراضات کارگران و مردم را جهت فشار بر احزاب کردی برای مسئولیت پذیری و روشن کردن آینده کردستان و بیرون آوردن آن از این گرداب سیاسی وسیعا سازمان داد. قدم اول تلاش برای جدایی کردستان و تشکیل یک دولت غیر قومی و سکولار است که حداقل تکلیف این بخش از جامعه روشن شود٬ و الا آینده کردستان در سایه حاکمیت این احزاب و بند وبستهای سیاسی آنها بسیار پرمخاطره و حتی فاجعه بار خواهد بود.

 

کمونیست هفتگی:حزب کمونیست کارگری كوردستان٬ کجای این تحرکات و تحولات قرار گرفته است و پیام شما به عنوان دبیر اول این حزب٬ برای طبقه کارگر ایران و مردم چه است؟

عثمان حاجی مارف: حزب ما همیشه درصف مقدم اعتراض علیه هرگونه قانون و مصوبه ای که علیه آزادی های سیاسی و منافع کارگران و مردم بوده، ایستاده است. در برابر قانون "ممنوعیت آزادی تظاهرات" در صف مقدم این اعتراضات حضور داشته ایم و در بخش عمده ای از نارضایتی های مردم، با و جود فشار و ممنوعیتی که برای فعالیت سیاسی ما وجود داشته است، توانسته ایم حضور خود را تحمیل کنیم. ما توانسته ایم در برابر ناسیونالیسم کرد و احزاب صاحب قدرت در کشمکش سیاسی  بر سر آینده  مردم کردستان، منفعت طبقه کارگر را نمایندگی کنیم و در برابر نادیده گرفتن آن بایستیم. توده های مردم کردستان و حزب کمونیست کارگری کردستان برعکس احزاب کردی ، منافع خود را علیه جمهوری اسلامی ایران میبینیم و از کارگران و مردم ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی  پشتیبانی میکنیم. ما خود را با طبقه کارگر ایران٬ با مردم انقلابی در ایران هم منفعت و همسرنوشت میدانیم. توقع داریم که کارگران و مردم ایران از اعتراضات بر حق مردم کردستان پشتیبانی کنند و از تلاش ما برای بیرون آمدن جامعه کردستان از این وضع و نابسامانی و بی آینده ای از تلاش ما برای خاتمه به این وضع و جدائی کردستان و تشکیل یک دولت سکولار و غیر قومی حمایت کنند. برای ما به عنوان حزبی کمونیستی که منفعت کل طبقه کارگر را نمایندگی میکنیم و خود را بخشی از طبقه کارگر در منطقه و در جهان میدانیم٬ برای ما که برای سوسیالیسم و حکومت کارگری تلاش میکنیم٬ این اولین قدم برای سامان یافتن جامعه و بیرون آوردن آن از وضع فاجعه بار کنونی میدانیم.