|
قاتلین در صف سوگواران در حاشیه دو واقعه دردناک در کرمان
خالد حاج محمدی ٢٣ دسامبر ٢٠١٠ ریزش معدن زغال سنگ کرمان: روز سه شنبه ٢٣ آذر بر اثر ریزش معدن زغال سنگ هجدك در شهرستان راور کرمان ٤ کارگر جان خود را از دست دادند. تا کنون جسد یکی از آنها از زیر آوار بیرون آمده و بقیه در عمق ٦٠٠ متری زمین دفن شده اند. یک هفته امید و انتظار خانواده و همکاران آنان برای نجات جان عزیزانشان با آخرین اظهار نظر مسئولین مبنی بر اینکه آنها حتما مرده اند٬ در میان اندوه فراوان به نومیدی منجر شد. در سال گذشته ٣٠ کارگر در این معادن جان باخته اند. میگویند دلیل اصلی بالا بودن مرگ کارگران در سوانح معدن عدم استفاده از "تکنولوژی های مدرن به جای روشهای سنتی" برای استخراج ذغال است.
اما کسی صاحبان معدن را به جرم این جنایت٬ به جرم سودجوئی که جان ٤ کارگر را باعث شد٬ حتی سرزنش نمیکند. کسی به جرم گرفتن جان آنها در اعماق معدن٬ بازخواست نمیشود٬ دادگاه و بازجوئی در کار نیست٬ کسی به نسبت زندگی کودکان آنها و سرنوشت خانواده آنها جوابگو و مسئول نیست. دادگاه و عدالتخانه های ایران برای این امور گذاشته نشده اند. نام به قتل رساندن کارگر در محل کار را سانحه میگذارند تا آنرا امری خارج از کنترل انسان نشان دهند، تا بقبولانند که اینجا قتلی در کار نیست. کشتن این چهار نفر از نگاه قانون و سیستم حاکم جرم نیست. این سهم کارگر از زندگی است. در عوض و در جواب به اعتصاب و اعتراض کارگر به این جنایت٬ همه دستگاه سرکوب و پلیس را به محل خواهند کشاند٬ رهبر و نماینده کارگر را با پرونده سازی و پاپوش دوزی به زندان و آدم کشان خود میسپارند.این نیاز بربریت حاکم برای حفظ این قتلگاهها و خفه کردن هر صدای حق طلبانه ای در خدمت تامین سود برای صاحبان سرمایه است.
در مقابل این جنایات قاتلین و دولتشان به عنوان بخشی از خانواده قربانی معرفی میشوند و در کمال وقاحت کارگران را به رعایت ایمنی کار دعوت میکنند. گوئی این وظیفه کارگران است تا از تکنولوژی مدرن استفاده کنند، گوئی تامین امنیت محیط کار وظیفه کارگر است نه صاحب کار! این درجه از وقاحت و بیشرمی را فقط ازنظامی میتوان توقع داشت که قانون و وجدان و شرافت و عدالت در آن٬ تابع تامین سود برای مشتی سرمایه دار به قیمت تباهی و گرفتن جان طبقه کارگر است. میگویند٬ "معادن ذغال کرمان منابع بزرگ تولید ثروت اند"٬ اما هزینه ای که برای تولید این ثروت کارگران معدن نه تنها با کار و استثمار خود٬ بلکه با از دست دادن جان خود٬ پرداخت میکند٬ مسکوت گذاشته میشود.
زمین لرزه در کرمان: دوشنبه ٢٩ آذر بر اثر زمین لرزه در این استان ١١ نفر کشته و دهها نفر زخمی شدند. این زمین لرزه به چهل روستا از شهرستانهای "فهرج" و "ریگان"٬ خسارات جدی وارد کرده و سه روستا را یکسر ویران کرده است. بخشی زیادی از احشام مردم محروم این منطقه کشته شده اند. هزاران نفر آواره و بی خانمان شده اند. تنها در شهر "فهرج" بیش از ١٥٠٠ خانه آسیب دیده است. پس لرزه های این اتفاق تا امروز هم ادامه داشته است. ترس و نگرای آسایش را از همه گرفته است. زلزله اخیر ٦ و نیم درجه رشتر گزارش شده است. چنین زلزله ای امروز در بسیاری از کشورها خساراتی به بار نخواهد آورد و جان کسی را نخواهد گرفت. امکانات و رشد تکنولوژی آنقدر بالا است که راحت میتوان هم زلزله را از قبل تشخیص داد و هم مانع چنین خساراتی شد. اما اینجا هم کسی مسئول نیست٬ دولت به عنوان "امدادگر" و "کمک" کننده در کنار مردم قرار میگیرد. این ذهنیت وارونه به کمک میدیای نوکر٬ به یارى مذهب و خدا و نمایندگانش به خورد جامعه داده میشود.
عامل کشتار و آوارگی این مردم که اساسا از اقشار زحمتکش و تهیدست جامعه اند٬ همین دولت و نظام حاکم است. همین دولتی که بعد از دهها مورد زلزله در این منطقه کوچکترین اقدامی در بهبود و خانه سازی٬ در اختصاص امکانات کافی برای ممانعت از این اتفاقات انجام نداده است. در هیمن منطقه در پنجم دی ماه ١٣٨٢ ٬ در شهر ٩٠ هزار نفری بم٬ زمین لرزه ای بوقوع پیوست که جان ٣٠ هزار نفر را گرفت و ٩٠ درصد کل شهر بم را ویران کرد.
این اتفاق هم قابل پیش بینی و هم این تلفات قابل پیشگیری بود. اما بعد از ماجرای بم که زندگی دهها هزار انسان را تباه و نابود کرد٬ هنوز صاحبان قدرت و عاملین کشتار آنها٬ به جای کاستن دامنه مخاطرات زمین لرزه٬ به جای پرداخت هزینه برای ممانعت از این اتفاقات٬ مردم باید در انتظار مرگ و تباهی زندگی خود باشند. و هنوزاین اتفاقات را "سانحه" و "بلاى آسمانى" نام خواهند گذاشت٬ تا چشم مردم محروم و متوهم به مذهب و خدا را بر حقایق و نشان دادن عاملین کشتار آنها ببندند.
دو واقعه دردناک در کرمان٬ بار دیگر چهره سیاه دنیای امروز را برای کارگران، برای بخش اعظم مردم در این کره خاکی نشان میدهد. نشستن در سوگ عزیزان از دست رفته عکس العمل طبیعی هر انسانی در مقابل این اتفاقات است. اما پایان دادن به این وضع کار ما مردمی است که قربانیان ریزش معدن و زلزله و سیل و جنگ و هر اتفاق ناگواری هستیم.
|
