اعتراضات دانشجویان

 گامی به سوی جدالی گسترده تر در بریتانیا

آذر مدرسی

بریتانیا شاهد یکماه جدال نسل جوان در اعتراض به حمله وسیع دولت دست راستی انگلیس به سطح معیشت و زندگی میلیونها کارگر و بخش کم درآمد جامعه و در دفاع از حق تحصیل بود. در این یکماه  دانشگاهها و خیابانهای شهرهای انگلیس در تصرف دانشجویان و دانش آموزان معترض بود. در اکثر شهرهای بزرگ  دانشجویان و دانش آموزان در اعتراض به سه برابرشدن شهریه دانشگاهها و قطع کمک هزینه تحصیلی دانش آموزان خانواده های کم درآمد، قانونی که عملا تحصیلات دانشگاهی را برای بخش کم درآمد جامعه غیر ممکن میکند، دست به تظاهرات زدند. تظاهراتهائی که به جنگهای خیابانی و کوچه به کوچه با پلیس منجر شد. یکماه جنگ نسل جوان معترض با کل دستگاه حاکمه از پارلمان و وزیر و وکیل و پلیس و کل دستگاه سرکوب آن گرفته تا دستگاه تبلیغاتی آن به نام "میدیای مستقل" که وظیفه ای جر تطهیر چهره کریه بورژوازی ندارند. دانشجویان به حق صدای اعتراض میلیتانت کارگر و اکثریت عظیم مردم، علیه تعرض افسار گسیخته ارتجاع حاکم به سطح معیشت شان بودند. اعتراضاتی که در سی سال گذشته  بی نظیر بود.

تظاهرات روز ١٠ نوامبر و اشغال دفتر مرکزی حزب محافظه کار در لندن توسط دانشجویان و دانش آموزان، سرآغاز این جدال بود. در این روز، صف ۵۰ هزاره محصلین،  دانشجویان و حتی دانش آموزان ١٣- ١٤ ساله با خشونتی غیرقابل توصیف مورد ضرب و شتم پلیس قرار گرفت. جوانان خشمگین و تا دیروز  متوهم به احزاب حاکم، برای اولین بارچهره واقعی و ریاکار دولت و احزاب حاکم، خشونت بیرحمانه پلیس و نوکری میدیائی که بعنوان ابزار سازمان دادن افکار عمومی علیه آنها وارد این جدال شده بود، را دیدند.  صحنه هائی که روزانه بعنوان نقض حقوق بشر و سرکوب در جوامعی مانند ایران و اندونزی و چین روی صحنه تلویزیون نشان داده میشد، در این روز در لندن به نمایش گذاشته شد و به واقعیت زندگی محصلین معترض تبدیل شد.  

بدنبال این تظاهرات، اکثر دانشگاهها در لندن، منچستر، کاردیف، گلاسگو، کمبریج، برایتن، لیدز، برمینگهام و ٢٥ شهر دیگر توسط دانشجویان معترض اشغال شد. بیش از سه هفته تحصن در دانشگاهها و درسهای گرانبهای این اعتراض، تجریه ای فراموش نشدنی برای دانشجویان بود. دانشجویان شاهد همبستگی عظیم و شورانگیز مردم، اتحادیه های کارگری، سازمانها، نویسندگان و هنرمندان منتقد، چپ و رادیکال بودند. جوانان معترض صدها پیام همبستگی از دانشجویان در سراسر جهان، از فلسطین، ایتالیا، فرانسه، یونان، آلمان، مکزیک، اسپانیا، استرالیا، آرژانتین، لبنان، و امریکا دریافت کردند. تظاهراتهای دانشجوئی در حمایت از دانشجویان بریتانیا در کشورهای مختلف، برگزار شد که گوشه ای از یک همبستگی و تحرک بین المللی علیه تعرض کل بورژوازی به زندگی مردم را به نمایش گذاشت.  

حمایت شورانگیز مردم، پیر و جوان در محل، ارسال هدایا به دانشجویان و شرکت در تحصن آنان، حضور فعالین کارگری و چپ در تحصن ها، سکوت میدیا و حملات وحشیانه پلیس و تبلیغات کثیف رسانه های دسته راستی، رجزخوانی های نمایندگان احزاب حاکم علیه دانشجویان معترض، همه با هم نقشی جدی در شکل دادن به خودآگاهی این نسل نسبت به واقعیات دنیای امروز و باورهای موجود دمکراسی پارلمانی ایفا کردند. جوانانی که چند ماه قبل با امید به درجه ای از رفرم و بهبود در زندگی به حزب لیبرال دمکرات رای داده بودند در کمال ناباوری چهره ریاکار این حزب و دولت حاکم، انتخابات را دیدند و توهم خود به ایجاد کوچکترین بهبودی در زندگی خود از راه پارلمان و نمایندگان دروغین خود را از دست دادند.

٩ دسامبر انگلستان شاهد یکی از بزرگترین اعتراضات جوانان در سی سال گذشته بود. بیش از پنجاه هزار دانش آموز و دانشجو در لندن در مقابل پارلمان دست به اعتراض زدند. جنگ و گریز خیابانی جوانان و پلیس در مرکز شهر لندن تا پاسی از شب و به شعاع چند کیلومتری پارلمان ادامه داشت. اگر چه پارلمان در تصرف نمایندگان بورژوازی بود، خیابانها در تصرف بیش از پنجاه هزار دانش آموز و دانشجوی خمشگینی بود که از ١١ نوامبر درس گرفته بودند و خود را برای جدالی جدی با دولت و نیروی سرکوب آن اماده کرده بودند. دانشجویان با خشم به نیروی پلیسی که با خشونت و توحش بیسابقه ای به آنان حمله میکرد با سنگ و چوب و هرچه در دسترس بود جواب میدادند، با شعارهای "شرمتان باد"، "ما برای فرزندان شما میجنگیم"، "ما برای حفظ شغل شما میجنگیم"، "فردا نوبت شما است"، "فردای تعرض به معیشتتان چه میکنید"،  درایت خود را نسبت به کل فاجعه ای که در جامعه  در شرف وقوع است را نشان میدادند. ٩ دسامبر و تصویب قانون سه برابر کردن شهریه ها علیرغم تظاهرات دهها هزار نفره خارج پارلمان توهم باقیمانده نسل جوان به دولت و پارلمان آن را شکست. پس از یکماه جدال فضای دانشگاهها و نسل جوان به چپ چرخید، توجه ها به نقد رادیکال و سوسیالیستی کل سیستم جلب شد. نسلی که امروز با هر تفسیر و تصویری خود را چپ، سوسیالیست و یا آنارشیست میخواند، در انگلیس به میدان آمده است.

در دل اعتراضات یکماه گذشته دانشجویان و دانش آموزان علیه افزایش شهریه دانشگاهها و قطع کمک هزینه تحصیلی دانش آموزان تغییری بنیادی در نسل جوان، در رابطه آنها با حکومت، در شکستن توهمشان به پارلمان و دمکراسی پوچ بورژوائی با دستگاه سرکوب، آن بوجود آورد. دولت دست راستی کامرن- کلگ مصمم است به تعرض خود علیه طبقه کارگر و بخش کم درآمد جامعه ادامه دهد.  اما قطعا راه سختی را در پیش دارد. اعتراض دانشجویان با حمایت اتحادیه های کارگری هشداری جدی به ارتجاع حاکم است. اعتراضات دانشجویان گامی به سوی جدالی گسترده تر در بریتانیا است.