|
سعید آرمان تعرض افسارگسیخته جمهوری اسلامی بعنوان نماینده تمام عیار بورژوازی ایران به طبقه کارگر و دستگیری و زندانی کردن فعالین و رهبران تشکلهای کارگری ادامه دارد. رضا شهابی عضو هیئت مدیره و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت اتوبوس رانی تهران و حومه، در زندان در حال اعتصاب غذا است. رضا شهابی از دوازدهم ژوئن تاکنون در زندانِ اوینِ بسر می برد. با اینکه خانواده او در ١١ اکتبر مبلغ ٦٠ میلیون تومان وثیقه درخواستی برای آزادی وی را تودیع کردند، دادگاه ایران برای ممانعت از آزادی او میزان وثیقه را به ١٠٠ میلیون افزایش داد. رضا شهابی در اعتراض به این حکم دست به اعتصاب خشک زد و بعد از ٨ روز به دلیل وخامت جسمی به بیمارستان منتقل شد. خوشبختانه و با درخواستها خانواده رضا شهابی و طیف وسیعی از همکاران و فعالین کارگری و جریانات مختلف٬ رضا شهابی به اعتصاب غذای خشک پایان داد. رضا رخشان رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگران هفت تپه نیز٬ بعد از اینکه دادگاه بدوی او را تبرئه و با وثیقه ٣٠ میلیون تومانی آزاد نمود. شعبه ١٣ دادگاه تجدید نظر اهواز این فعال کارگری را به اتهام نشر اکاذیب به ٦ ماه زندان محکوم کرد. متعاقب حکم ناروا و ضد انسانی دادگاه علیه رضا شهابی و اقدام وی به اعتصاب غذا و به وخامت گرویدن وضعیت جسمی وی توجه و حمایت مدافعین طبقه کارگر و نهادهای بین المللی را بخود جلب نمود. در همین رابطه و بمنظور اعتراض به جمهوری اسلامی نسبت به دستگیری رضا شهابی و سایر فعالین و رهبران کارگری٬ کارزاری بین المللی و وسیع ابتدا از سوی اتحادیه کارگران کشتیرانی، قطار و ترانسپورت بریتانیا سازمان داده شد و سازمان عفو بین الملل نیز از آن حمایت نمود و در دستور کار خود قرار داد. این کارزار به سرعت مورد حمایت اکثریت سازمانهای کارگری بزرگ در سطح جهان و احزاب و سازمانهای چپ اپوزیسیون ایرانی قرار گرفت. سازمانهای بزرگ کارگری دنیا و شخصیتهای مختلف از کارگران زندانی حمایت و خواهان آزادی آنان شده‌اند. از جمله: کنگره‌اتحادیه‌های کارگری بریتانیا TUC ، بزرگترین اتحاده کارگری فرانسه ث ژ ت ، باب کرو رهبر اتحادیه سراسری کارگران راه آهن، دریانوردی و حمل و نقل بریتانیا RMT، پیتر بانتینگ معاون دبیر کل کنگره اتحادیه‌های کارگری ایرلند، کمیته‌ایرلند شمالی، لن مک کلوسکی دبیر کل وحدت اتحادیه‌ها در لندن، ژان فرانسوا کورب از طرف ث ژ ت در فرانسه، مایکل آیزنشر هماهنگ کنند کشوری کارگران آمریکا علیه جنگ، گرگ مکلین، معاون دبیر کشوری اتحادیه کارگران خدمات استرالیا، مایک بالارد، کارگران صنعتی جهان، کمیته سازمانده منطقه ای استرالیا، حمد اسلام مالک ، رئیس بخش کارگران سیاه پوست، آسیایی و اقلیتها در ناحیه جنوب غربی انگلستان، اتحادیه یونایت دی یونیون (وحدت اتحادیه). ساندرا ترنر، از اتحادیه خدمات عمومی بریتانیا (یونیسون)، جمع وسیعی از شخصیتهای علمی و دانشگاهی در داخل و خارج کشور. انتشار نامه محکم چند تن از رهبران اتحادیه‌های کارگری بریتانیا خطاب به رهبران جمهوری اسلامی که در روزنامه تایمز لندن بچاپ رسیده نیز گویای تلاشی همه جانبه در دفاع از کارگران و فعالین کارگری در ایران است. آنان در بخشی از نامه خود به موضوع دستگیری و زندانی کردن کارگران در ایران پرداخته‌اند و خواهان آزادی فوری رضا شهابی و همکاران وی غلامرضا غلام‌حسینی، مرتضی کمساری و علی‌اکبر نظری که همه آنان از اوایل نوامبر سال جاری دستگیر شده‌اند و آزادی فوری و بدون قید و شرط منصور اسالو و ابراهیم مددی رئیس و معاون سندیکای شرکت واحد شدند. همزمان با این نوع از فشارهای بین المللی اعتراضات خیابانی در تعدادی از شهرهای بزرگ کشورهای اروپایی از جمله لندن، پاریس، فرانکفورت و تورنتو و غیره برگزار و در اواخر هفته جاری در استکهلم، لندن و سایر شهرها اروپا به دستگیری و زندانی کردن فعالین کارگری ادامه می یابد. این تحرکات در دفاع از فعالین کارگری در ایران و در اعتراض و کار گر ستیزی جمهوری اسلامی٬ شور انگیز و قابل تحسین است. بی شک این همبستگی جهانی مایه امیدواری طبقه کارگرایران و خصوصا فعالین و رهبران کارگری است. امروز که بورژوازی از ایران تا فرانسه و بریتانیا٬ از یونان٬ پرتغال و اسپانیا تا بنگلادش و... شیپور جنگ و تعرض وسیع به سطح معیشت طبقه کارگر را زده است٬ بیش از هر زمان نیاز به همبستگی و بستن سدی در همه کشورها در مقابل این توحش لازم است. دفاع از کارگران زندانی در ایران٬ دفاع از اعتراضات کارگران فرانسه٬ و همبستگی با تحرکات نسل جوان در دانشگاههای بریتانیا٬ قدمهای اولیه و مهم در این راه است. بورژوازی ایران و دولت حاکمش بر انشقاق و پراکندگی صفوف طبقه کارگر سرمایه گزاری کرده است. دستگیری هر روزه فعالین کارگری و تمرکز فشار بر سندیکا های هفت تپه و شرکت واحد٬ پرونده سازی و تهدیدی و ارعاب آنها٬ تلاشی برای ادامه انشقاق در این صف است. اگر روزی طبقه کارگر ایران بتواند بر این ضعف خود فایق آید٬ اگر بتواند انشقاق در صفوف خود را خصوصا در مهمترین و حساسترین مراکز تولیدی بکاهد و به اتحادی جدی و سراسری شکل دهد٬ نه تنها هیچ کارگر و رهبر کارگری در زندان نخواهد ماند٬ بلکه بساط استثمار و استثمارگران نیز بر چیده خواهد شد. تفوق طبقه کارگر ایران بر این نقص جدی و مهلک امر مبرم و حیاتی همه فعالین کارگری ایران است. دیر یا زود این مهم باید به وقوع بپیوند تا دیگر شاهد زندانی شدن شریف ترین انسانهای این جامعه به "جرم" دفاع از حقوق ابتدایی خود نباشیم. سعید آرمان ١٥ دسامبر ٢٠١٠
|
