|
افغانستان، پایان جنگ تروریستها؟ آذر مدرسی
پس از گذشت نه سال از حمله نیروهای امریکا و ناتو به افغانستان، نیروهای ناتو اعلام کرده اند که مسئولیت امنیت افعانستان را تا سال ٢۰١٤ به نیروهای داخلی این کشور منتفل میکنند. البته همزمان اعلام کرده اند این به معنی تخلیه کامل افغانستان نیست. سخنگوی ناتو اعلام کرده تا زمانی که نیاز باشد و افغانستان سر پای خود بیایستد و تروریستان در این کشور پناه گاهی نداشته باشند.نیروهای ناتو در افغانستان باقی خواهند ماند.
به گفته سران دول غربی این تصمیم تحت عنوان "مهمترین تصمیم ١٥ سال گذشته ناتو" است. راسموسن، دبیرکل ناتو از این تصمیم بعنوان دستیابی به یک طرح استراتژیک جدید برای ده سال آینده ناتو و دول غربی نام برده که قرار است نقش ناتو را با توجه به تغییرات جهان و چالشهای جدید باز تعریف کند. محصول این توافق، برخلاف ادعاهای پراکنده سران دول غربی و میدیا، نه ربطی به صلح، امنیت و رفاه و آسایش مردم افعانستان دارد و نه ربطی به پروسه بازسازی و سپردن سرنوشت مردم افعانستان به دست خودشان! این توافق بر سر خروج نیروهای نظامی ناتو از افعانستان هم نیست. این توافق ادامه کنفرانسهائی است که برای برون رفت امریکا و غرب از بن بست افعانستان، برای تقسیم قدرت میان نیروهای ارتجاع اسلامی در افغانستان، برگزار کرده اند. کاهش نیروهای نظامی ناتو در افعانستان، عقب نشینی آنها به مراکز نظامی خود، پیش شرط گلبدین حکمیتار برای هر نوع مذاکره و توافق و آتش بسی با دولت حاکم و نیروهای امریکا بود. شروع پایان جنگی است که نیروهای ناتو به سرگردگی امریکا و بریتانیا در یک طرف آن قرار دارند و طالبان و القاعده در سوی دیگر آن. این توافق قرار است تلاش دولت امریکا و دول متحد آن برای نجات خود از باطلاق مرگی است که در افغانستان بوجود آورده اند، را به سرانجام برساند. می خواهند شکستی که خورده اند را با "حداقل لطمات" تمام کنند. در عین حال این توافق بخشی از "بی دردسر" کردن دشمنان "خطرناک، تروریست، خبیث" غرب و امریکا و تقویت موقعیت آن بخش از جریانات اسلامی و قومی ارتجاعی در منطقه است که برای غرب و امریکا کم خطر تر هستند. پشت این توافق، تلاش چند ساله دول غربی برای پذیرفتن طالبان و داوردسته های ارتجاعی اسلامی بر سر سفره قدرت در افعانستان برای پایان دادن به جنگ تروریستها، خوابیده است. سهیم کردن دشمنان کم دردسرتر در قدرت و سپردن وظیفه به تباهی کشیدن زندگی مردم در منطقه، به شرط "حفظ آرامش" در مقابل غرب، هسته اصلی استراتژی جدید ناتو و امریکا در منطقه است.پس از نه سال جنگ و ادعای پوچ مبارزه با تروریسم، نه سال قلدری نظامی و دامن زدن به تفرقه و دشمنی قومی و مدهبی در افعانستان، امروز سران امریکا و بریتانیا به این نتیجه رسیده اند که بحران افعانستان راه حل نظامی ندارد و باید به ابن بحران بعنوان یک مشکل "سیاسی" برخورد کرد و راه حل چند جانبه "سیاسی" برای آن پیدا کرد. و راه حل چند جانبه سیاسی، اسم رمز مذاکره با طالبان و سهیم کردن آنها در قدرت ، حقنه کردن جریانات ارتجاعی به مردم افعانستان، و واگذار کردن سرنوشت آنان به تعادل های منظقه ای میان دول ارتجاعی ایران، پاکستان و نیروهایی مانند طالبان و القاعده است.حمله ای که نه سال پیش، پس از فاجعه تروریستی ١١ سپتامبر، به بهانه مبارزه با تروریسم اسلامی، دستگيرى بن لادن و سرنگونى طالبان شروع شد، نتیجه ای جز به تباهی کشاندن زندگى مردم افغانستان و باز کردن هرچه بیشتر دست جريانات ارتجاعى قومی، اسلامى، جنايتکار، گانگستر و قاچاقچى مواد مخدر، در تعرض به زندگی مردم، و میدان دادن بیشتر به ارتجاع اسلامی در منطقه، نداشت. صدها هزار کشته، هزاران نفر معلول، ميليونها نفر آواره حاصل اين جنگ خونين تروریستها در افغانستان است. آشتی امروز اینها هم نتیجه ای جز تباهی بیشتر مردم افغانستان ندارد. سعادت و آسایش مردم ایران و افغانستان در گرو نابودى همه این جریانات ارتجاعی است. پیش شرط دستیابی مردم افعانستان به یک جامعه آزاد و انسانی در این کشور رهايى مردم افغانستان از بختک اسلامى- مافيايى، و قطع حمایت غرب از دارو دسته های ارتجاعی در منطقه است. ٢٤ نوامبر ٢۰١۰
|
