مرگ دیکتاتور, رقص دیکتاتورها

خالد حاج محمدی
٢٢ دسامبر ٢٠١١

"کیم جونگ ایل" رهبر کره شمالی روز شنبه ١٩ دسامبر در ٦٩ سالگی بر اثر سکته قلبی در گذشت و به جای او پسرش "کیم جونگ اون" رهبری این کشور شده است.
مرگ رهبر کره شمالی، با موجی از تبلیغات و ریاکاری مطلق مدیای هالودی غرب، مواجه شد. به ناگاه کل مدیای دست راستی، به یاد فقر و محرومیت و اختناقی افتادند که بر مردم ستمدیده کره شمالی در چندین دهه حاکمیت خاندان "کیم جونگ" رفته است. به ناگاه همگی به یاد محرومیت این مردم٬ حقوق بر باد رفته آنها٬ و عدم توان و امکان دخالت آنها در سرنوشت خود و حاکمیت موروثی مشتی دیکتاتور در کره شمالی افتادند. آنها یک بار دیگر فقر و اختناق و محرومیت مردم ستمدیده کره شمالی را دستمایه تبلیغات جنگ سردی و آشنای ضد کمونیستی از جانب مدیای نوکر کردند. مدل اقتصاد "بازار آزاد" در کره جنوبی و روبنای سیاسی آن را در مقابل مدل اقتصاد "سرمایه داری دولتی کره شمالی قرار دادند، و تلاش کردند که از آن خوراک تبلیغات جنگ سردی بسازند و بر علیه کمونیسم و سوسیالیسم تعرض ایدئولوژیکی سازمان دهند. بن بست اقتصادی غرب، گندیدگی دمکراسی میلیتاریستی غرب، که جهانی را به وحشت جنگ و مرگ انداخته است، این تلاش را در نفطه خفه کرد. جهانی که از دیوار برلین و استالین و جنگ سرد عبور کرده است، جهانی که از یونان تا آمریکا، از مصر تا ایران، و از چین تا برزیل، به حقانیت مارکس در تناقضات نظام سرمایه اعتراف میکند، جهانی که گورکن آن، طبقه کارگر را هر روز از کشوری و منطقه ای به میدان آورده است، گوشش از شنیدن اراجیف جنگ سردی مدیای غرب، تماما کر است.


اینکه در کرده شمالی، هرچه حاکم بود سوسیالیسم نبود، لازم به اثبات ندارد. خود میدیای دست راستی در غرب هم چنین ادعایی ندارد. در کره شمالی هم همچون بخش اعظم جهان زیر سلطه سرمایه، این واقعیت که اکثریت مردم با تحمل فقر و محرومیت، دنیای مرفه و پر از امکانات را برای اقلیتی مفت خور مهیا کرده اند، بر کسی پوشیده نیست. اما اعلام این واقعیت زمخت، سند حقانیت سایر دیکتاتورها و قطبهای امپریالیستی دیگر٬ حقانیت مخالفان هزار بار جنایتکارتر از خاندان "کیم جونگ" در غرب، مطلقا نیست.

صاحبان و مدافعان دمکراسی غربی، با بیان جنایاتی که خاندان "کیم جنگ" علیه مردم کره شمالی اعمال کرده اند٬ تلاش میکنند که چشم بشریت متمدن در دنیا و خصوصا در غرب را بر دهها سال جنایت و کشتار جمعی خود٬ به اسم "دفاع از حقوق مردم" و به ارمغان آوردن "دمکراسی" های نوع عراق و لیبی، و بر ماهیت جنایتکارانه خود ببندند. "دمکراتهایی" را در مقابل "دیکتاتورها" در مقابل چشمان همگان میگذارند، که در تاریخ بشر اولین بمبهای اتم را بر سر مردم هیروشیما و ناکازاکی آزمایش کردند. و کشتار مردم ویتنام٬ کشتار صدها هزار نفر در عراق٬ جنگهای قومی٬ دیکتاتوریهای مهندسی شده آمریکا٬ قتل و کشتار فلسطینیها توسط اسرائیل٬ اشغالگری و نژاد پرستی و سرکوب اتحادیه های کارگر و تحرکات انقلابی، پرونده باز آنها است! دمکراسی تاچر و نیکسون و ریگان و بی بی سی و سی ان ان٬ اگر چشم طیفی از روشنفکران بورژوا و متوهمی که از کیسه آنها میخورد را کور میکند٬ اما نمیتواند دهها میلیون کارگر و انسان ستمدیده در سرار جهان را که قربانی این سیاستها شده اند را کور و کر کند.
امروز و بعد از گذشت دو دهه از اتمام جنگ سرد، و اعلام موفقیت بازار بر سرمایه داری دولتی نوع شرق٬ دنیا در خود غرب شاهد فضای مسموم و سیاه حاکمیت این دمکراسی غربی٬ شاهد وسیعترین یورش به دستاوردهای بشریت٬ شاهد بی رحمانه ترین تعرض به سطح معیشت طبقه کارگر است. امروز در خود کشورهای غربی اعتراض هر روزه نسل جوان و طبقه کارگر و انسان متمدن٬ در کشورهای مهد "دمکراسی" از آمریکا و انگلستان و فرانسه٬ تا اسپانیا و یونان و ... علیه مشقات سرمایه، در جریان است. استفاده از کیس کره شمالی، در ادامه پروژه محور شر خواندن آن، قرار است طبقه کارگر را از کمونیسم و سوسیالیسم، دور کند.

دول غربی و مدیای هالودی که کارش تنها و تنها جعل حقایق و مهندسی افکار با نقشه و قصد فریب است٬ فراموش کرده اند که صدها دیکتاتور و جانی و قاتل همکار و متحدشان، از عربستان سعودی٬ کویت و بحرین که هنوز حق رانندگی زنان در کریدورهای مجالس شیوخ آن در گذر است، جایی که هنوز شیخ مرتجع حق دارد کارگر نا فرمان را با شمشیر سر ببرد٬ متحدینشان در مصر و عراق و پاکستان و ... ابتدائی ترین حقوق مردم و کارکنان جامعه را لگد مال میکنند و روزنامه نگار و خبرگزار "دمکرات غربی" حتی اخبار آنرا منتشر نمیکنند.

دوره تبلیغات ضد کمونیستی و جنگ سردی به بهانه حاکمیت دیکتاتوری در کره تمام شده است. سران دول غربی در این دو دهه به اندازه ای جنایت و کثافت به مردم تحمیل کرده اند که روی همه دیکتاتورهای جهان را سفید کرده اند. اینها همگی امتحان خود را پس داده اند! دمکرات ترین رهبران دول غربی در نزد مردم متمدن جهان٬ نه تنها دست کمی از دیکتاتور کره شمالی ندارند، که کیفرخواست قربانیانش میلیونی تر است. امروز نیاز بشریت متمدن٬ نیاز انسان آزاده٬ و نیاز طبقه کارگر جهانی، به کنار زدن کل سیستم و نظام متکی به بهر کشی انسان از انسان٬ بسیار عیان است. طبقه کارگر و مردم محروم راهی جز سوسیالیسم و انقلاب کارگری برای نجات از همه اینها در مقابل خود ندارد. تبلیغات جنگ سردی دول غربی به بهانه کره جنوبی، تنها ابعاد استیصال و خلا ایدئولوژیک بورژوازی جهانی در مقابل خطر کمونیسم را نشان میدهد.