|
اعلامیه تشکیلات بریتانیای حزب حکمتیست
اعتصاب میلیونی و تظاهرات صدها هزار نفری پاسخ طبقه کارگر بریتانیا به دولت
این کشور!
روز چهار شنبه 30 نوامبر (نهم آذر) بالغ بر دو میلیون کارگر بخشهای خدماتی
شهرداریها، آتش نشانیها، پرستاران، مامورین مرزی در فرودگا‌هها و بنادر،
معلمین، پرستاران و کارگران قطارهای در اعتراض به تغییرات پیشنهادی دولت در
مورد حقوق و سن بازنشستگی، دست به اعتصاب زدند. در این طرح قرار است سن
بازنشستگی از 60 سال به 67 سال و همچنین پرداخت 3 درصد بیشتر از قبل برای
بیمه بازنشستگی و در عوض کمتر از یک درصد به حقوق آنان در شرایطی که تورم
افسارگسیخته عمل میکند، به دستمزدها اضافه خواهد شد. در عین حال اتحادیه های
کارکنان بخش دولتی میگویند براساس تغییرات پیشنهادی دولت در زمینه شرایط
بازنشستگی، سهم کارکنان در حق بیمه بازنشتستگی افزایش می یابد در حالیکه مستمری
کمتری به هنگام بازنشستگی به آنها پرداخت خواهد شد.
دو سوم مدارس تعطیل شدند، قطارها از حرکت باز ایستادند و هزاران نوبت
بیمارستانها به تعویق افتادند و آشغالهای شهرها دست نخورده باقی ماندند. برای
کنترل مرزها از پلیس اعتصاب شکن استفاده نمودند. این روز روز قدرت نمایی طبقه
کارگر بریتانیا بود. دولت در یک هفته اخیر رهبران اتحادیه‌ها را به برخور غیر
مسئولانه متهم کرده است، اما این اتهامات خللی در اراده رهبران اتحادیه‌ها
وارد نکرده است. درصد بالایی از مردم وسیعا علیرغم زهر افشانی دستگاه حاکم از
اعتصاب حمایت کردند.
در اکثر شهرهای بریتانیا تظاهرات برگزار شد که بزرگترین آن در لندن بود که از
ساعات اولیه صبح با برگزاری پیکت در مقابل محل کار کارگران و اتحادیه‌هایشان
آغاز و به گردهمایی و راهپیمایی سراسری در مرکز لندن ختم شد. پلاکاردهایی حمل
میشد که بیانگر خشم مردم نسبت به نظام سرمایه‌داری و حمله به سطح معیشت شان
و بویژه حمله به حقوق بازنشستگان بود.
طبقه کارگر بریتانیا وارد جدالی هر چند تدافعی اما جدالی جدی و سرنوشت ساز
برای این طبقه و اقشار کم درآمد تلقی میشود و گامیست در جهت تثبیت خود و به
عقب راندن جریان تاچریسم در این کشور. طبقه کارگر بریتانیا در این جدال توده
وسیعی از مردم را همراه خود دارد. مرد سالمندی که بالغ بر 70 سال داشت به بی
بی سی چنین گفت، دلیل حضورم در این تظاهرات نگرانی از این است که فرزندانم
شغلی گیرشان نمیآید و نگران این هستم که نوه‌هایم در شرایط بدتری زندگی کنند.
مادرانی در این تظاهرات مشاهد میشدند که بچه‌های کوچک خود را در هوای نسبتا
سرد و بارانی بیرون آورده بودند تا نگرانی از سرنوشتی که در انتظارشان است،
را اعلام کنند. مبارزه‌ای که طبقه کارگر بریتانیا آغاز نموده نه صرفا به
خاطر زندگی در حال حاضر بلکه دفاع از زندگی ده‌ها سال آینده است در مقابل
بورژوازی هار این کشور.
و اما در این میان اد میلیبند لیدر حزب "کارگر" بریتانیا ، در اقدامی فرصت
طلبانه "ضمن ابراز همدردی با کسانی که این اعتصاب زندگی شان را تحت تاثیر قرار
داده است، گفته است که کسانی را که تصمیم گرفته اند در این اعتصاب شرکت
کنند، محکوم نمی کند. زیرا این افراد احساس می کنند که دولت راه دیگری برای
آنان باقی نگذاشته است" این ابن الوقت در سخنرانی خود در آخرین کنفرانس "کنگره
اتحادیه‌های کارگری بریتانیا" تی یو سی مخالفت خود را با تصمیم رهبران
اتحادیه‌های کارگری به اعتصاب اعلام نمود که منجر به هو کردنش از جانب
نمایندگان حاضر در کنفرانس شد.
رهبران اتحادیه‌های کارگری در این راهپیمایی به دولت هشدار دادند که اعتراضات
آنان تا منصرف کردن دولت از تصمیم خود ادامه خواهد داشت و در صورت تن ندادن
دولت در ماه ژانویه سال آینده مجددا وارد اعتصاب خواهند شد. در عوض نخست
وزیر انگلیس، کامرون گفت "این اعتراضات خللی در اراده آنان وارد نمیکند" اما
در اوج بیان "قاطعانه‌اش" ترسی بر او مستولی بود، ترس از جنبش خودآگاهی که به
جریان افتاده و وارد عمل شده است. بریتانیای امروز بریتانیای قبل از تحرکات
میدان تحریر مصر و جنبش موسوم به اشغال وال استریت، نیست. طبقه کارگر
بریتانیا نیز از رویدادهای تاریخی یکسال گذشته درس گرفته است و نه میخواهد
و نه میتواند در مقابل این درجه از افسارگسیختگی و تحمیل فقر و بیکاری
نظاره‌گر خاموش بماند و تاوان بحرانی را بدهد که نقشی در ایجاد آن ندارد.
حزب حکمتیست در بریتانیا وظیفه انترناسیونالیستی خود میداند که در این
جدالهای تاریخی و تعیین کننده در کنار طبقه کارگر این کشور سهمی ایفا کند و
به همین منظور از اطلاع رسانی تا حضور فعال در اعتراضات موجود همدوش با طبقه
کارگر بریتانیا خواهیم ایستاد.
تشکیلات بریتانیای حزب کمونیست کارگری ایران – حکمتیست
نهم آذر 1390 - اول دسامبر 2001
|