|
دانشگاه سنگر دفاع از آزادی و برابری!
جمال کمانگر
هر سال آذرماه در محیطهای آموزشی حال و هوای دیگری به سیاست در ایران
میدهد.16آذر تاکنون دو مهر برجسته اعتراضی بر خود دارد که در هر دو مورد جا پای
محکم کمونیستها و چپها را در دانشگاه نشان میدهد.تجربه اول که عموما علیه
استبداد شاه سابق ایران بود و به سال 1332شمسی بر میگردد با جانباختن سه تن از
دانشجویان دانشگاه تهران این سنگر ضد استبداد سیاسی اعلام موجودیت کرد. نیم قرن
از آن حادثه گذشت تا اینبار دانشجویان چپ و کمونیست بعد از یک دوره سرکوب
سیستماتیک و میدان داری انجمنهای اسلامی و تحکیم وحدت، پرچم آزادی و برابری را
با روشن بینی بر افراشتند.
بعد از سرکوبهای دهه 60، کمونیسم دانشگاه تحت تاثیرو نفوذ کمونیسم دخالتگر دوره
معاصر ایران سر بر آورد. نحله های این درخت تنومند به سرعت در همه دانشگاههای
کشور گسترانده شد.چند سال لازم بود تا این نوع کمونیسم تعیین سازمانی به خود
دهد.طیف وسیعی از دانشجویان چپ و کمونیست فضای اختناق را با ابتکارات و
فدارکاریهای خود شکستند. در مقابل" تحکیم وحدت" قد علم کردند. و دهها نشریه،
انجمن و گروه مطالعاتی مارکسیستی تشکیل دادند.برآمد این تلاش جسورانه،
"دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب" بود." داب" محصول تلاش طیف وسیعی از
دانشجویان کمونیست بود که روشن تر از نیم قرن گذشته مطالبات و خواسته هایی را
طرح و پیگیری کرده اند که با جامعه ، با خواسته های جنبش کارگری، زنان و
دانشجویان مربوط بود.پلاتفرم خود را "حقوق جهانشمول انسان" قرار دادند.
پیشروترین قوانینی که تاکنون مدون شده است.
به جرأت میتوان گفت مهری که دانشجویان "آزادیخواه و برابریطلب" این بار بر
دانشگاه کوبیدند، برای نسلها محمل اتحاد و خودآگاهی خواهد بود.هر چند دستگاه
سرکوب جمهوری اسلامی اجازه نداد این سازمان کمونیستی و جوان به حیات خود ادامه
دهد. هر چند دهها نفر از بهترین کمونیستهای ایران را زندانی ،شکنجه و مجبور به
تبعید کردند. هر چند رهبران "داب" بر خلاف میل خود مجبور به ترک ایران شدند.این
تجربه درخشان خوشایند بخشی از اپوزیسیون نیامد و شروع به افشاگری علیه آنها
کردند. این طیف وسیع را همه به حزب حکمتیست منتسب کردند."نئو توده ایها" آتش
بیار سرکوب جمهوری اسلامی شدند.اما این تجربه نشان داد "داب" فقط مختص به این
تعداد از دانشجویان نبوده و نیست. بلکه طیف وسیعی را در بر میگیرد که در همه
دانشگاههای کشور حضور دارند.داب سنت کار متشکل کمونیستی را در دانشگاه زنده کرد
و الگوی سازمان یابی کمونیستی را اجرایی کرد که قبلا وجود نداشت.
امسال در شرایطی 16 آذر را گرامی میداریم که مسائل سالهای گذشته مانند استبداد
سیاسی ، فضای جنگی و مخاطرات آن ، تحریمهای اقتصادی و غیره کماکان و با شدت
بیشتری روی میز جامعه قرار دارد. "داب" دانشگاه را به سنگر دفاع از مدنیت
جامعه، سنگر دفاع از زندگی و امنیت و آسایش مردم و علیه فضای جنگی تبدیل کرد.
دانشگاه را به سنگر دفاع از آزادی عقیده و بیان، دفاع از رهایی زن تبدیل کرد.
درعمل با پیوند محکم بین فعالین کارگری و دانشجویی شعار "کارگر، دانشجو، اتحاد
اتحاد" را عملی کرد.برای نسل جدید دانشجویان مبارز و کمونیست 16 آذر محملی برای
متحد کردن توده وسیع دانشجویان حول انسانی ترین، مدرنترین و رادیکالترین،
آزادیخواهان ترین خواسته ها، حول آزادی و برابری است. برای دانشجوی کمونیست و
رادیکال آذرماه فرصتی برای معنی کردن کمونیسم و ایده های برابری طلبانه در میان
دانشجویان است. دانشگاه در 16 آذر باید جامعه را در مورد خطرات جدی که همین
امروزامنیت و معیشت مردم را هدف قرار داده است هوشیار کند.
***
|