جنبش طبقه کارگر، گام هایی به پیش
مظفر محمدی

نامه اعتراضی کارگران گروه صنعتی ایران خودرو به وزارت کار و علیه اصلاحیه قانون کار، در حقیقت ادعانامه طبقه کارگر علیه بورژوازی و استثمار و بردگی کار مزدی است. کارگران ایران خودرو ضمن نقد جدی و جز به جزء اصلاحیه قانون کار در همان حال خواستار تغییر قانون کار جمهوری اسلامی درجهت تامین منافع طبقه کارگر شده اند. نقد اصلاحیه قانون کار از طرف کارگران نقدی فعال و مستدل کل قانون کار، بهمراه ارائه آلترناتیو مطلوب کارگران است.
کارگران ایران خودرو می گویند:
"ﻣﺎ نمی خواهیم ﺑﺮده ﺑﺎﺷﻴﻢ، ﻣﺎ ﺣﻖ زﻧﺪﮔﻲ اﻧﺴﺎﻧﻲ داریم. ﻣﺎ ﻣﻴﺨﻮاﻫﻴﻢ ﻛـﻪ زﻧـﺪﮔﻲ ﺷﺎﻳـﺴﺘﻪ داشته باشیم. در ﺷﺮاﻳﻄﻲ دم از مشارکت کارگران در نظرخواهی پیش نویس اصلاح قانون کار می زنید که ﻛﻮﭼﻜﺘﺮﻳﻦ ﺗﺸﻜﻞ ﻛﺎرﮔﺮی را از ﺳﻮی ﻛﺎرﮔﺮان تحمل نمی کنید. بزرگترین شرکت خودرو سازی خاورمیانه با بیش از صدهزار کارگر شاغل از داشتن هر گونه تشکل کارگری محروم است. اصلاحیه پیشنهادی، دشمنی آشکار با کارگران و حمایت از دولت و سرمایه داران است."

کارگران ایران خودرو درنامه اعتراضی خود خواهان تغییر قانون کاراند. تغییراتی که در آن قراردادهای موقت لغو شده باشد، شرکتهای پیمانکاری حذف شوند،اخراج کارگران متوقف گردد، اضافه کاری اجباری لغو گردد، یک ماه مرخصی بدون احتساب روزهای تعطیل تثبیت شود، دستمزدها بر اساس تورم و نیاز خانوده کارگری تعیین گردد، ساعت کار کاهش یافته و دوروز تعطیل قانونی شود، امنیت محل کار، بیمه های اجتماعی و بیمه بیکاری به کارگران بیکار تضمین گردد...
کارگران می گویند:
"ما هم خواهان تغییر قانون کار هستیم، ما می خواهیم حق اعتصاب، حق اعتراض، و حق ایجاد تشکل های آزاد کارگری در قانون کار قانونی شود. ما می خواهیم کارگران در تشکل هایی که دوست دارند آزادانه شرکت کنند. ما می خواهیم هیچ کارگری را به جرم شرکت در فعالیتهای اجتماعی و صنفی دستگیر و زندانی نکنند، کارگران ایران خودرو تغییرات اساسی در قانون کار را فقط با حضور نمایندگان واقعی کارگران به رسمیت می شناسند."
و نهایتا کارگران ایران خودرو اعلام کرده اند که:
"بدون آزادی بیان، بدون آزادی تشکل های کارگری، حرف زدن از مشارکت و نقش کارگران در اصلاح قانون کار بی معنی است"

نامه کارگران ایران خودرو یک تعرض کارگری وطبقاتی به تصمیم سرمایه داران و کارفرماها و دولتشان است. این تحرکی قدرتمند و دخالت و ابراز وجودی بسیار با اهمیت کارگری در دل تحولات جامعه ایران است. کارگران نه تنها لایحه اصلاح قانون کار را رد می کنند، بلکه خواستار تغییر قانون کار جمهوری اسلامی با شرکت نمایندگان واقعی خود هستند و مفاد این تغییر را اعلام نموده اند. اعتراض بیش از یک صدهزار کارگر صنعتی ایران خودرو در واقع و عملا، اعتراض کل طبقه کارگر به تعرض اخیر سرمایه داران و یک گام مهم به جلو است.
از اینجا به بعد، هم کارگران ایران خودرو و هم کل طبقه کارگر با این سئوال روبرو است که، ضامن اجرای مفاد نامه اعتراضی کارگران به اصلاحیه قانون کار چیست؟ "بزرگترین شرکت خودرو سازی خاورمیانه با بیش از صدهزار کارگر شاغل از داشتن هر گونه تشکل کارگری محروم است". این آن کمبودی است که پاسخ سئوال فوق را باید در رفع آن جستجو کرد.
کارگران ایران خودرو در نامه اعتراضی شان خواستار ایجاد فضای آزاد و دمکراتیک و مقدمات برگزاری انتخابات برای انتخاب نمایندگان واقعی کارگران برای شرکت در تغییر قانون کارهستند...
سئوال این است، چه کسی باید این فضای آزاد را فراهم کند؟ آیا از دولت و کارفرماها و حراست و بسیج کارخانه انتظار می رود، این فضای آزاد را تامین کنند؟ آیا باید منتظر وزارت کار بود تا اجازه و مقدمات برگزاری انتخاب نمایندگان کارگران را فراهم کند؟ تجربه 30 سال اخیر نشان داده است این انتظار و توقع بیهوده ای است. تجربه نشان داده است که هر کجا خود کارگران مستقلا وارد میدان شده اند و آستین بالا زده و به ایجاد سندیکا و یا برگزاری مجامع عمومی دست زده اند، کارفرما ودولت را ناچار به توجه به مطالباتشان کرده و در مواقعی هم به عقب نشینی واداشته و خواستهایی را تحمیل کرده اند. جنبش سندیکایی کنونی در ایران، ایجاد سندیکاهای شرکت واحد، هفت تپه، پتروشیمی های خوزستان و دیگر تحرکات کارگری در این زمینه، گامهایی جنبش مطالباتی کارگران را به جلو برده است.
کارگران ایران خودرو و دیگر کارگران مراکز بزرگ صنعتی اگر به جنبش مجامع عمومی به مثابه شکل پایه ای و ممکن اتحاد و همبستگی خود نگاه کنند، اگر جنبش مجامع عمومى را بعنوان ظرف سازماندهى اعتراضات کارگرى خود نگاه کنند...، اين شکل عمل مستقیم و سازماندهى توده‌اى اعتراض کارگرى، ميتواند توده همبسته کارگران را در برابر رژيمى که حذف رهبران کارگرى از صحنه مبارزه را همیشه در دستور داشته است، قرار دهد.
کارگران ایران خودرو در نامه شان گفته اند که، "بیشتر فعالین و رهبرانشان دستگیر و زندانی و یا اخراج شده اند".
با اطمینان می توان گفت که جنبش مجامع عمومی کارگری شکل مناسب عمل مستقيم توده کارگران هم برای حفظ فعالین و رهبران کارگران و هم تضمین به ثمر رسیدن مفاد نامه اعتراضی کارگران ایران خودرو به اصلاحیه قانون کار جمهوری اسلامی است. جنبش مجامع عمومی کارگری راه حل عملی و جدی و فوری رفع پراکندگی صفوف جنبش طبقه کارگر است.
mozafar.mohamadi@gmail.com
www.mozafar-m.com