|
سلاخی روز جهانی زن ممنوع
باز هم جنبش ارتجاعی سبز امکان و مفری برای ابراز وجود و مصادره اعتراض جامعه به بیحقوقی، نابرابری و تبعیض پیدا کرد. جنبش ارتجاعی سبز که انقلابات تونس و مصر را فرصتی برای عروج مجدد خود یافت، تلاش کرد تا جنبش ارتجاعی خود برای سهم بری از قدرت را با این انقلابات تداعی کند و خود را همسنگر انقلابات کارگران و مردم آزادیخواه تونس و مصر و کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا نشان دهد. امروز تلاش میکند روز جهانی زن را نیز مستمسکی برای دمیدن جان بر پیکره بیروح جنبش خود کند. شورای هماهنگی راه سبز امید "بزرگواری" فرموده از ٨ مارس روز جهانی زن حمایت کرده است. شرط این حمایت ساده است یک اینکه ٨ مارس امسال به فرصتی برای پیوند روز جهانی زن با جنبش سبز تبدیل شود و دو اینکه تجمعات ٨ مارس امسال باید به تجمع های اعتراضی نسبت به زندانی بودن رهبران جنبش سبز و دو بانوی سبز ( زهرا رهنورد و فاطمه کروبی) تبدیل شود. نام این حمایت را هم تلاش در" پیگیری مطالبات جامعه زنان" می نامند. امسال هم صفی از احزاب و سازمانهای سیاسی، دگراندیشان و فعالین نان به نرخ روز خور یا بنام طرفداری از "صلح" و مخالفت با "خشونت"، یا در مدح "حاج خانوم کروبی" و زهرا رهنورد نوشتند و از فراخوان سبز رسما حمایت کردند و زنان و مردان آزایخواه و مخالف آپارتاید جنسی را به شرکت در مراسم جنبش سبز دعوت کردند یا با سکوت خود این فراخوان و تلاش جنبش ارتجاعی سبز برای سلاخی روز جهانی زن را تائید کردند. این صف از سران جنبش سبز گرفته تا حامیان شرمگین و غیر شرمگین امروزشان صف متحد ارتجاع در مقابل جنبش آزادی و رهائی زن است. جنبشی که کوتاه شدن کامل دست مذهب از زندگی زنان و از زندگی مردم، جدایی دین از دولت، حذف مذهب از آموزش و پرورش، لغو حجاب اجباری بزرگسالان، لغو کامل حجاب کودکان، برابری کامل زن و مرد در تمام شئول زندگی خانوادگی، اجتماعی، و اقتصادی، بیمه بیکاری مکفی برای همه زنان و مردان بالای ۱۶ سال مستقل از وضعیت خانوادگی و تاهل، ممنوعیت هر گونه خشونت علیه زنان، آزادی بی قید و شرط عقیده و بیان و و آزادی همه اجتماعات و تشکل های صنفی، سیاسی و اجتماعی، ابتدائی ترین مطالباتش است. نباید اجازه داد هشت مارس امسال به مراسم "بیعت" با رهبران اسلام سبز و "بانوان" آنها تبدیل شود. موسوی، رهنورد و کروبی و رفسنجانی دست در دست خامنه ای و احمدی نژاد، مبشر، بنیانگذار و سازندگان آپارتاید جنسی در ایران اند. موسوی و کروبی و زهرا رهنورد در رکاب رهبرشان خمینی، رهبران سنت روز فاطمه زهرا و تاسوعا و عاشورا و جهاد با کفار و حجاب اند! روز زن این مرتجعین روز تحمیل حجاب، جشن تکلیف کودکان خردسال، سنگسار و شلاق و صیغه و تعزیر و روز فاطمه زهرا است. نباید اجازه داد هشت مارس را مصادره و از آن علیه جنبش آزادی و رهایی زن استفاده کنند. باید در حفاظت از سنگر جنبش علیه آپارتاید جنسی، این دوستان دروغین مردم را افشا کرد و اجازه نداد صف دفاع از حق زن را به زائده امثال موسوی و رهنورد تبدیل کنند. مصادره هشت مارس توسط زهرا رهنورد و موسوی عین پیروزی خامنه ای و احمدی نژاد است! جنبش آزادی و رهایی زن در ایران، غیراسلامی، سکولار و ماکزیمالیست است. هیچ زن آزاده و هیچ آزادیخواه و برابری طلبی نباید تحت هیچ شرایطی در مراسم های سبز در داخل و خارج ایران شرکت کند. صف سبز صف اعلام تعهد و تعلق به نظام جمهوری اسلامی است. نباید اجازه داد زنان مرتجعی چون زهرا رهنورد و فاطمه کروبی را به قهرمانان آزادی و برابری زن تبدیل کنند. باید به صف مستقل خود علیه هر دو ارتجاع اسلامی شکل داد. کیفرخواست جنبش برابری زن و مرد کیفرخواستی علیه هردو بخش حکومت و کل نظام است. یکبار دیگر باید گفت: "هشت مارس امسال جنبش رهایی زن، که از قوی ترین جنبشهای اجتماعی سراسری ایران و از ارکان انقلاب آتی ایران است، میتواند و باید بنام خود و با خواستهای ماگزیمال خود، به میدان بیآید. همانگونه که جنبش دمکراتیک در مصر و تونس به نام خود به میدان آمد. جنبش احقاق حق زن در ایران، یکی از انقلابی ترین، پرطپش ترین و قدرتمند ترین جنبشهای اجتماعی در ایران است که، اگر با خواستهای خود به میدان بیآید، میتواند مبشر تغییرات و بهبودهایی به مراتب عظیم تر از مصر و تونس باشد. انقلاب ایران میتواند تداوم انقلاب مصر و تونس و سایر کشورهای غرب زبان باشد، اگر جنبشهای اجتماعی آن، و از جمله جنبش برابری طلبانه زنان، مستقلا با خواستهای خود، به میدان بیآید. خواستهایی که دونسل از کودکان و جوانان در ایران هر روز و هر لحظه در زندگی خصوصی و اجتماعی آن را فریاد زده اند." باید با زدن دست رد به سینه همه مبشرین زن ستیزی از احمدی نژاد و خامنه ای تا زهرا رهنورد و موسوی و کروبی دست ارتجاع اسلامی، از هر رنگ را از روز جهانی زن کوتاه کرد! باید پرچم مرگ بر آپارتاید جنسی، زنده باد برابری زن و مرد، و آزادی و برابری را در اعتراضات و مبارزات مستقلانه خود برافراشت. و این امر امروز بیش از هر زمانی کار جنبش کمونیستی طبقه کارگر است.
زنده باد آزادی و برابری زنده باد رهایی زن حزب کمونیست کارگری حکمتیست ١٥ اسفند ١٣٨٩- ٦ مارس ٢٠١١
|
