اول مه امسال:
کیفر خواست جهانی کارگری
رحمان حسین زاده
یک خصلت پایه ای اول مه، همسرنوشتی و همبستگی جهانی کارگری است. اول مه امسال مقطع تعیین کننده ای از این خصلت هویتی طبقه کارگر را به نمایش میگذارد. سرمایه داری جهانی در نظر دارد عواقب بحران گریبانگیر خودرا بر طبقه کارگرتحمیل کند.بیکارسازیهای گسترده از قلب آمریکا و اروپا تا کشورهای آسیایی و آفریقایی دامنه گرفته است. کاهش سطح دستمزد و تعرض به سفره خالی کارگران و شدت استثمار مزد بگیران جامعه در ابعاد جهانی در جریان است. آحاد طبقه کارگر بیش از هر زمانی در ابعاد جهانی درد مشترک و خطر مشترکی را احساس میکند. اما فقط احساس خطر کردن دردی را دوا نمیکند. به سنگربندی موثر و هم پیمانی جهانی کارگری نیاز هست. سئوال اینست آیا اول مه امسال میتواند به صحنه نبرد موثر جهانی علیه تعرض افسارگسیخته طبقه سرمایه دارد تبدیل شود؟ آیا میتواند مسیر مبارزه ای موثر را ترسیم کند؟
تحرک مبارزاتی کارگری همین چند ماهه اخیر بویژه در فرانسه و یونان پتانسیل بالقوه نبردهای تعیین کننده و سرنوشت سازرا نشان میدهد. این نیروی بالقوه میتواند به قدرت بالفعل و موثرسد کننده تعرض سرمایه تبدیل شود، به شرطی که کیفر خواست جهانی و مشترک کارگری، کیفر خواست سوسیالیستی کارگری بر مبارزه جاری و روزمره کارگری ناظر شود. چنین کیفر خواستی به محور اتحاد و همبستگی رهبران رادیکال و موثر کارگری تبدیل شود. همبستگی و همسرنوشتی کارگری را در زمین سفت مبارزه بالفعل و جاری طبقه ما علیه طبقه سرمایه دار و دولتها و نمایندگان آن معنی کند. در اول مه امسال بیش از هر زمانی به چنین کیفرخواستی و به چنین اتحاد جهانی و طبقاتی نیازهست.طبقه کارگر ایران و جریان سوسیالیستی آن در راستای این رسالت طبقاتی و جهانی میتواند نقش مهمی ایفا کند. در اول مه امسال میتوانیم و باید کیفر خواست سوسیالیستی طبقه کارگر جهانی را علیه نظم انگل سرمایه برافرازیم.
***