نقل از کمونيست ١٢٣

امسال چپ و آزاديخواهي صحنه گردان اصلي بود

كمونيست: ۱۶ آذر امسال رنگ ديگري داشت. تفاوت آن با سال هاي قبل چه بود؟

بهرام مدرسي: البته امروز كه اين مصاحبه صورت ميگيرد٬ سه شنبه ۱۵ آذر است. فردا قرار است در دانشگاه هاي ديگر هم در سطح كل كشور مراسم هاي ديگري هم برگزار شوند. تفاوت ۱۶ آذر امسال تا اينجا٬ همانطور كه گفتم٬ در راه و پرچمي بود كه اين روز به جامعه و دانشجويان و كلا به همه نشان داده شد. سال هاي قبل انجمن اسلامي ها٬ تحكيم وحدت و غيره اساسا صحنه گردان مراسم هاي اين روز بودند٬ چپ و آزاديخواهي و برابري طلبي اساسا بعنوان "اپوزيسيون" اين جريانات ظاهر ميشد. امسال اين چپ و آزاديخواهي بود كه صحنه گردان اصلي بود. شعارها٬ مطالبات و اساسا كل اتفاقي كه افتاد سنگيني و اهميت اين چپ را نشان داد. سال هاي قبل اگر "اقمار" دوم خرداد اساسا بستري براي سازماندهي يك ۱۶ آذر يكدست٬ البته از نظر خودشان٬ بود٬ امسال اين چپ و بقولي "چپ راديكال" بود كه كل ۱۶ آذر را يكدست كرد٬ شعارهايش را هماهنگ كرد و يكجا آن را مقابل همه قرار داد. اين اتفاق بسيار بزرگي در سياست امروز ايران است. آن را فراموش نكنيد. بخصوص اگر ببينيم كه با شكست دوم خرداد و انحلال عملي آن پرچم "رسمي" و "قانوني" و "مجاز"٬ عملا خلائي در متشكل كردن مبارزات مردم و به ميدان آوردن آن بوجود آمد٬ با اين شكل و سنگيني كه چپ ها امروز ۱۶ آذر را سازمان دادند٬ درواقع آن خلا را پر كردند٬ هرچند فعلا در صحنه دانشگاه٬ اما مهم اين است كه اين چپ به خودش و به جامعه نشان داد كه "اين كاره است" كه ميتواند و عملا اين كار را هم كرد. ديدن عكس هاي اين روز بخصوص از تهران جدا شعف آور است و قابل افتخار.

كمونيست: اما يكي از فراخوان دهندگان تظاهرات اين روز٬ دفتر تحكيم وحدت هم بود٬ ظاهرا آنقدر ها هم از صحنه خارج نشده اند.

بهرام مدرسي: براي اعلام اينكه هنوز هستند و نفسي ميكشند٬ خودشان را كنار اين چپ قرار دادند٬ داستان برعكس است. اين آنها بودند كه خود را كنار چپ ها قرار دادند به برعكس. در تظاهرات هم يك نفرشان صحبت كوتاهي كرد و رفت.

كمونيست: رژيم اسلامي چه عكس العملي نشان داد؟

بهرام مدرسي: رژيم بسيج بسيار زيادي كرد كه نگذارد "كار به جاهاي باريك " بكشد. اما دانشجوياني كه در جلوي در ورودي دانشگاه بودند٬ به كمك آن ها كه در داخل دانشگاه بودند در را شكستند و به بقيه پيوستند. در طول كل مراسم به نظر ميرسد تلاش كردند كه زياد خود را داخل نكنند. بعد از تظاهرات هم عليرغم تلاشي كه كردند تا دانشجويان را در زمان خروج از دانشگاه دستگير كنند٬ ظاهرا موفق نشدند. من هنوز خبر موثقي از دستگيري هاي احتمالي را دريافت نكرده ام. اما مستقل از اين جنبه ها٬ براي رژيم اسلامي اين به ميدان آمدن قطعي يك چپ راديكال براي پر كردن خلا رهبري در مبارزات مردم و در اين جا دانشجويان بود٬ چيزي كه قبلا ولي فقيه شان در اين باره "هشدار" داده بود. شعارهاي اين روز هم به نوبه خود بخوبي رابطه اين آكسيون و رژيم اسلامي را بيان ميكند.

كمونيست: ادامه كار به نظر شما چه خواهد بود؟

بهرام مدرسي: تا آنجا كه به اين روز مربوط ميشود٬ ادامه كاري وجود ندارد! اين يك آكسيون بود و تمام شد. اتفاقا بايد متوجه باشيم كه اين واقعا يك آكسيون بود! خصوصيت چپ راديكالي كه در اين روز خود را نشان داد٬ اين است كه كاليبري بينهايت عميق را از خود نشان داد٬ كاليبري كه نشان ميدهد٬ امكان كار بزرگ و اجتماعي را دارد٬ كاليبري كه راستش در نقطه مقابل آن چپ سنتي قرار ميگيرد٬ كه آكسيون برايش همه چيز است! انقلاب و سوسياليسم و همه٬ بجز آكسيون! اين چپ متوجه است كه اين فقط يك آكسيون است٬ با تمام شدن آن بايد كاري را كه تا بحال انجام داده است٬ ادامه دهد. خود را گسترش دهد و هزار كار ديگر. اين آكسيون خوب نتيجه آن هزار كار ديگري است كه به آن اشاره كرد. خوب بعد از تمام شدن آن بايد برويم سر ادامه كار اصلي مان!

كمونيست: پيامتان به برگزار كنندگان اين روز چيست؟

بهرام مدرسي: دستتان درد نكند٬ خسته نباشيد و زنده باشيد! اين جنبشي است كه صداي پايش را بايد در همين مناسبت ها٬ حداقل فعلا٬ شنيد. بايد به استقبال اين جنبش رفت.