به نقل از کمونيست ١٤١

اول ماه مه، روز ابراز وجود طبقه کارگر در همه ابعاد آن

محمود قزويني

ghazvini.m@gmail.com

اول ماه مه نزديک است. در حالي به طرف اول ماه مه ميرويم که محمود صالحي يکي از سازماندهنگان و پيشقراولان برگزاري علني روز اول ماه مه در دوره جديد، توسط رژيم جمهوري اسلامي به دليل برگزاري اين روز به زندان محکوم شده است و هم اکنون پشت ميله هاي زندان به سر ميبرد. آزادي محمود صالحي بايد در سرلوحه هر حرکت و آکسيون و تبليغ و پروپاگاندي بمناسبت اول ماه مه قرار داشته باشد. طبقه کارگر ايران با پشتيباني طبقه کارگر جهان بايد محمود صالحي را از زندان آزاد کند. در هر تجمع کوچک و بزرگ بايد آزادي محمود صالحي مطالبه شود. اگر بتوان روز اول ماه مه در ايران را به روز آزادي محمود صالحي تبديل کرد، طبقه کارگر در ايران به يک پيروزي بزرگ دست يافته است. يکي از مهمترين مطالبات طبقه کارگر در ايران بايد آزادي فوري محمود صالحي از زندان باشد. محمود صالحي بايد فورا آزاد شود. اين بايد پيام کارگران و برگزارکنندگان اول ماه مه سال ١٣٨٦ به همه جامعه باشد.

ميخواستم مطلبي در باره اول ماه بنويسم. اما بدون مقدمه بالا و پرداختن به زنداني شدن محمود صالحي نميتوانستم مطلبم را آغاز کنم. با اين مقدمه به سراغ اهميت روز اول ماه مه براي صف کمونيستهاي طبقه کارگر ميروم. در واقع روز اول مه قبل از هر چيز انعکاس اهداف اين صف در ميان طبقه و جامعه است. روز اول ماه مه، روز ملت و مذهب و قوم خاصي نيست، روز کارگر به عنوان يک صنف نيست، اول ماه مه روز کارگر در قامت طبقاتي آن است. جنبشي که نابودي سرمايه داري و برقراري سوسياليسم را در سرلوحه برنامه خود قرار داه است.

اين روز روز ابراز وجود طبقه ما، طبقه کارگر در همه ابعاد آن است. روز اتحاد طبقاتي طبقه کارگر است. روز اتحاد جهاني طبقه کارگر است. اين روز، روز کارگر، جدا از هرگونه هويت صنفي و ملي و مذهبي و... است. اول ماه مه روز کارگر است، کارگر به عنوان يک طبقه. طبقه اي که بايد دنياي امروز، دنياي استثمار سرمايه داري را وارونه سازد. طبقه اي که آزادي خود را در آزادي کل جامعه جستجو ميکند. طبقه اي که بايد به هرگونه ستمکشي و ظلم پايان دهد. طبقه اي که منافع او در تضاد با منافع ملي، گروهي، قومي و مذهبي است. طبقه اي که منافع حال و آينده او در گرو تقابل با هرگونه هويت کاذب ملي و مذهبي و قومي و گروهي است که جامعه سرمايه داري امروز انسانها را به آن تقسيم کرده است.روز اول ماه مه، روز دادخواست طبقه کارگر بر عليه کل نظام سرمايه داري است. دادخواست بر عليه استثمار، دادخواست بر عليه فقر، دادخواست بر عليه اشاعه جهل و خرافه و مذهب، دادخواست بر عليه جنگ و کشتار و زورگوئي، دادخواست بر عليه ستمکشي زن و هر گونه ظلم و ستمکشي. ارکان جامعه سرمايه داري بر استثمار انسان از انسان استوار است، بر استثمار نيروي کار طبقه کارگر. دولتها، ارگانهايي براي حفظ اين ارکان استثمار هستند. اول ماه مه روز اعلام نابودي کل نظم موجود، با مصائب و بدبختي و با دولت و دستگاههاي سرکوب آن است.

فقر و بيکاري، جنگهاي خانمان برانداز منطقه اي و جهاني، ميليتاريسم و تجاوزگري نظامي، برقراري حکومتهاي پليسي و استبدادي، سلب حقوق مدني و سياسي مردم، بالا گرفتن تروريسم و تروريسم دولتي، اوجگيري تبليغات و فشارهاي واپسگرايانه مذهبي، ناسيوناليستي، نژادپرستانه و ضد زن، همه از خصوصيات سرمايه داري معاصر است. اول ماه مه روز اعلام نابودي تمام اين وضعيت است.

در روز اول ماه مه معمولا سنديکاها و اتحاديه ها و جريانات رفرميست در جنبش کارگري، در بهترين حالت اين و يا آن مطالبه محلي و صنفي کارگر را طرح ميکنند. کمونيسم کارگري که هدف خود را نابودي نظام سرمايه داري قرار داده است، ضمن طرح مطالبات صنفي و محلي، کل افق طبقه کارگر را جلوي طبقه و جامعه ميگيرد، افق انقلاب کارگري و برقراري جامعه کمونيستي برابر و آزاد.

کمونيستهاي کارگري، در صف مقدم جنبشي در طبقه کارگر قرار دارند که نابودي وضعيت کنوني و برقراري جامعه اي آزاد و برابر، جامعه اي فارغ از ستم و استثمار و فقر و جنگ بيکاري و حکومتهاي سرکوبگر و پليسي و جهالت مذهبي و دسته بنديهاي قومي را هدف خود قرار داده است. جنبشي که ضمن مبارزه براي اصلاح و بهبود وضع اقتصادي و اجتماعي و سياسي زندگي طبقه کارگر و مردم زحمتکش در حال حاضر، افق خود را زير و رو کردن کامل وضعيت کنوني و برقراري جامعه آزاد و برابر کمونيستي قرار داده است.

فعالين و رهبران جنبش کمونيستي طبقه کارگر بايد در سخنرانيهاي خود در مجامع کوچک و بزرگ اول ماه مه، در تبليغات و ترويجات خود، ضمن افشاي نظام سرمايه داري و نشان دادن ريشه مصائب و بدبختي طبقه کارگر و مردم زحمتکش، افق انقلاب کارگري را طرح و تبليغ کنند. اين وظيفه دائمي فعالين کمونيست در اين روز و بخصوص در شرائط کنوني جهان از اهميت بسزائي برخوردار است. فعالين کمونيست جنبش طبقه کارگر بايد به کارگران و مردم توضيح دهند که مصائب اين طبقه و مردم در جامعه امروز بدون انقلاب کمونيستي، اين انقلاب زير و رو کننده، تغيير چنداني نميکند.

روز اول ماه مه و به بهانه اين روز يکبار ديگر بايد اين ايده را به ميان کارگران پمپ کرد که به جاي جمهوري اسلامي بايد جامعه اي سوسياليستي، جامعه اي آزاد و برابر برقرار شود. براي اين عمل بايد جمهوري اسلامي را سرنگون کرد، قدرت سياسي را تصرف نمود و براي تصرف قدرت سياسي احتياج به يک حزب کمونيستي قدرتمند است. پس کارگران بايد در سطح وسيع در حزب کمونيستي خود متحد و متشکل شوند. بدون چنين مقدماتي، صحبت از تغيير و دگرگوني پايه اي و تغيير واقعي زندگي مردم و پايان دادن به مصائب بشريت امروز پوچ است.

اتحاد جهاني طبقه کارگر هم بطور واقعي فقط از طريق احزابي ميتواند ايجاد شود که منافع حال و آينده و محلي و بين المللي طبقه کارگر در برنامه و عمل آن حزب به هم گره خورده است. فقط چنين احزابي ميتوانند اتحاد جهاني طبقه کارگر و انقلاب جهاني کمونيستي طبقه کارگر را ممکن سازند.

روز اول ماه مه فرصت خوبي براي بيان تمام حقيقت کمونيستي است.

زنده باد اول ماه مه،

زنده باد انترناسيوناليسم کارگري،

زنده باد کمونيسم!