نقل از کمونيست ١٣٤

امسال بايد روز زن٬ رنگ آزادي را به کل جامعه بدهد.

مصاحبه با بهرام مدرسي

کمونيست: هشت مارس نزديک است و تا جائيکه به ايران بر ميگردد به نظر ميرسد که فعالين دفاع از حقوق زن خود را براي اينروز آماده ميکنند. از نظر شما هدف از بزرگداشت روز جهاني زن چيست؟

بهرام مدرسي: هر بزرگداشتي از روز زن قبل از هرچيز عليه جمهوري اسلامي خواهد بود. و نه تنها بزرگداشت٬ بلکه هر تحرکي از جانب زنان و يا حمايت از هر خواست آنان در مقابل رژيم اسلامي قرار خواهد گرفت. نه امروز بلکه از همان روز اولي که رژيم اسلامي سرکار آمد اين طور است. امسال اما ظاهرا اين روز دارد تبديل به مبنايي براي نزديکي بيشتر و شکستن قالب هايي ميشود که متاسفانه تاکنون مانع گسترش بيشتر و بزرگتر شدن گراميداشت اين روز شده بودند. بنابراين هدف گراميداشت اين روز٬ امسال بخصوص بايد متحد کردن هرچه بيشتر مردم٬ کل مردم ٬حول دفاع از خواست هاي مبارزات زنان در جامعه باشد. امسال به نظر من بايد اين روز به اين اعتبار رنگ ديگري داشته باشد.

کمونيست: به اين که رنگ ديگري بايد داشته باشد٬ برخواهيم گشت٬ بگذاريد قبل از آن اما سوال کنيم که منظورتان از شکسته شدن قالب هاي گذشته چيست؟ چه چيزي امسال دارد شکسته ميشود؟

بهرام مدرسي: مسله زن در ايران تنها مربوط به زنان نيست! اين را بارها هم ما و هم خيلي از فعالين زن گفته اند٬ واقعيت اما تا کنون اين را نشان نميدهد. مبارزه زنان "مورد حمايت مردان قرار گرفته است"٬ اين يکي از مشکلات اصلي ما تا کنون بوده است. مرد خود را زياد مربوط به مبارزه زنان نميداند٬ حداکثرش ميرود و در اعتراض زنان شرکت ميکند٬ آنجا هم اما نه در رديف اول که در رديف پنجم و ششم مينشيند. همانطور که گفتم "مدافع" مبارزه زنان است٬ خودش را مبارزه حقوق زنان نميداند. از طرف ديگر جرياناتي هم در مبارزه زنان وجود داشته اند که مبارزه زنان را فقط امر زنان ميدانند. کل اين را در کنار گرايشات بشدت مردسالاري بگذاريد که از صدقه سر جمهوري اسلامي٬ بخشا تبديل به اخلاق عمومي شده اند. وبعد همه اين تصوير را يکجا مقابل فشار و سرکوب رژيم اسلامي بگذاريد. آنوقت ميتوان فهميد که چرا پنجاه هزار نفر مرد ميروند در فلان استاديوم مسبقه فوتبال نگاه کنند و ککشان هم نميگزد که زنان بيرون استاديوم تظاهرات ميکنند و نميگذارند که به داخل استاديم بيايند٬ ککشان هم نميگزد که زنان را در مقابل رژيم اسلامي تنها گذاشته اند٬ اين مشکلي است که من فکر ميکنم امسال دارد شکسته ميشود. مسله زن در آن جامعه تنها مسله زنان نيست! مسله کل جامعه است. اين به نظر من در تدارکي که شما در سوال اولتان به آن اشاره کرديد٬ به نظر ميرسد دارد شکسته ميشود.

کمونيست: چگونه؟ و بزرگداست اين روز بايد چه رنگ ديگري داشته باشد؟

بهرام مدرسي: رنگ اتحاد٬ رنگ اينکه مسله زن در آن جامعه مسله کل جامعه است و نه تنها زنان٬ اينکه مسله زن برخلاف هر مسله اجتماعي ديگري در آن جامعه به همه و واقعا به همه مربوط است. اينکه همه چه زن و چه مرد ميتوانند و بايد در صف اول و رديف اول مبارزه براي حقوق زنان در آن جامعه باشند٬ اينکه به نظر من کسي نميتواند در آن جامعه مدافع آزادي و برابري باشد ولي خواهان لغو کامل قوانين ارتجاعي اسلامي و مرد سالارانه عليه زنان نباشد. فکر ميکنم امسال ما شاهد صفي محکمتر٬ رنگين تر٬ متنوع تر و متحدتر به مناسبت اين روز عليه رژيم اسلامي باشيم.

کمونيست: مهمترين شعارها در اين روز چه بايد باشد؟

بهرام مدرسي: به دليل همان بحث بالا به نظر من بايد شعارهايي باشند که اين حال و هوا را داشته باشند: عليه حجاب ٬عليه آپارتايد جنسي٬ آزادي و برابري٬ روز زن- روز آزادي و برابري٬ براي نمونه شعارهاي خوبي هستند. شعارهاي ما در اين روز در کنار کل تحرکي که بالا به آن ها اشاره کردم بايد فصل جديدي را در مباره عليه قوانين ضد زن در جمهوري اسلامي بگشايد.

کمونيست: روز جهاني زن و کل جامعه، دفاع از حقوق زن کجاي دفاع از حقوق و حرمت و آزادي در کل جامعه قراردارد؟

بهرام مدرسي: در مرکز آن! روز زن بايد روز آزادي و برابري باشد٬ من فکر ميکنم که روز جهاني زن بايد روزي باشد که در آن بوي برابري و آزادي به مشام همه ميخورد. فضا بايد اين باشد٬ فضايي شاد٬ خندان٬ رنگين و فضايي که به همه مربوط بايد باشد. به اين شکل بايد صفي بزرگ و آزادي خواه را در مقابل رژيم اسلامي قرار داد. مسئله برابري زن٬ آزادي و برابري حق انسان٬ تنها مسئله زنان نيست. معلماني که خواهان حق خود هستند٬ کارگراني که خواهان حق خود هستند٬ دانشجويان٬ کارمندان٬ همه اعضاي جامعه بايد در اين روز مسئله زن را مسئله خود بدانند. اين مستقل از زن يا مرد بودن٬ شاغل يا بيکار بودن و مستقل از همه چيز است! امسال بايد روز زن٬ رنگ آزادي را به کل جامعه بپاشاند. اين تلاش ما است. و بايد برايمان هم روشن باشد که اين به معني جدل و مبارزه با کل جرياناتي بايد قرار گيرد که عليه اين هسنتد. چه آنها که آزادي زن را تنها مسله زن ميدانند٬ چه آنها که غرق در مردسالاري هستند و چه آنها که آزادي زن را در چهارچوب قوانين اسلامي توضيح ميدهند.

کمونيست: در ايران چه ميتوان و چه بايد کرد؟

بهرام مدرسي: تلاش براي ايجاد صف واحدي که به آن اشاره شد٬ به هر طريق ممکن٬ به نظر من بايد تلاش کنيم که جشن روز زن را به همه جا ببريم. از مراسم هاي سالن هاي سر پوشيده تا محيط هاي باز. ما تجارب بسيار خوبي در اين بابت داريم.

کمونيست: در خارج کشور چه ميتوان کرد و انتظار شما چيست؟

بهرام مدرسي: در خارج کشور ميشود خيلي مطالبات و شعار ها را که شايد نشود با توجه به توازن قواي سياسي موجود در ايران گفت را بيان کرد. خارج کشور به نظر من بايد تابلوي تمام عيار اين خواسته ها باشد. ضمن اينکه بايد سعي کنيم در خارج کشور هم همان صف وسيع و متحد را بوجود آوريم.