نقل از کمونيست ١٣٠

کارگران بايد در تعيين سطح دستمزد دخالت فعال کنند

محمود قزويني ghazvini.m@gmail.com

دولت و کارفرماها دارند سطح دستمزد کارگران را تعيين ميکنند. دولت و کارفرما سعي دارند با حداقل افزايش دستمزد و يا حتي بدون هيچ گونه افزايشي، سطح دستمزد را تعيين کنند.

" نايب رييس سابق اتاق بازرگاني تهران، گفت: شركاي اجتماعي، دستمزدهاي سال ٨٦ را بر مبناي توانايي بنگاههاي اقتصادي تعيين كنند. شرايط بنگاههاي اقتصادي و توليدي در سال ٨٦ به احتمال قوي آنقدر ويژه و حاد خواهد بود كه پرداخت دستمزدهاي جديد ميتواند باعث ورشكستگي و تعطيلي كارخانجات و بيكاري كارگران شاغل شود."

اين حرف هميشگي دولت و کارفرمايان در همه حال در مقابل هر مطالبه کارگري است. دولت هم دارد مزه مزه ميکند تا فقط با يک افزايش ناچيز يقه خود را از دست کارگران آزاد کند. شوراهاي اسلامي دارند پيشنهاد ٢٠٠ هزا تومان را پيش ميکشند. البته خودشان ميگويند با ٤٠٠ هزار تومان هم نميتوان زندگي گذراند و دستگاههاي دولتي جمهوري اسلامي خط فقر را ٥٤٠ هزار تومان اعلام کرده اند. الان ديگر خود وزير کار جهرمي در نشست اتحاديه امکان گفت افزايش دستمزد کارگران به سطح ٤٠٠ هزار تومان را فقط پر کردن يک چاله و چوله ناميد. اما زمزمه هاي اين است که امسال دستمزد کارگران افزايش پيدا نکند. اگر دولت مطمئن باشد که در مقابل چنين تصميمي اعتراض وسيعي صورت نميگيرد، آن را عملي ميسازد و بار بحران اقتصادي را به طور کامل بر خانواده هاي کارگري سرشکن ميکند و فقر و فشار کار باز هم بيشتري را به طبقه کارگر تحميل ميکنند.

اما کارگران بايد به سرعت آماده شوند و بر سر تعيين سطح دستمزد دخالت کنند.

کارگران چگونه ميتوانند در چنين شرائطي، در شرائطي که از تشکل خود محرومند، بر تعيين حداقل دستمز در سطح سراسري و تعيين حداقل دستمزد در هر واحد توليدي تاثير بگذارند.

کارگران نبايد در تعيين حداقل دستمزد پاسيف عمل کنند، نبايد منتظر بمانند ببينند دولت و کارفرماها چه ميکنند و نبايد مساله را کاملا در اختيار دولت و کارفرماها و احتمالا کشمکش آنها با شوراهاي اسلامي واگذارند. کارگران بايد در هر دو سطح فعالانه دخالت کنند. سطح سراسري و محلي

- در سطح سراسري و تاثير بر تعيين حداقل دستمزد توسط شوراي عالي کار، کارگران بايد از هم اکنون در مراکز کاري خود مجمع عمومي تشکيل دهند و خواهان افزايش دستمزد خود به سطحي شوند که يک خانواده بتواند از هر نظر تامين شود.

- نماينده و يا نمايندگاني براي مذاکره با کارفرما و دولت در مجمع عموميها انتخاب شوند. نمايندگان بايد مبلغي را به عنوان سطح دستمزد تعيين کنند.

براي مذاکره با دولت حتما بايد قبلا نمايندگان چندين مرکز بزرگ کارگري يا نمايندگان يک بخش صنعتي و صنف با هم به توافق رسيده باشند و به عنوان نمايندگان بخش وسيعي از کارگران به دولت براي مداکره رجوع کنند. کارگران بايد در مجمع عمومي ها مطلع شده باشند که بايد در صورت لزوم براي حمايت از خواست طرح شده نمايندگانشان دست به اعتصاب و اعتراض بزنند.

در سطح محلي و در مراکز کاري دست نمايندگان منتخب مجمع عمومي کارگران باز تر است. اگر در سطح سراسري و مذاکره و طرف شدن با دولت کارگران به هماهنگي و سطح تشکل بالاتري نياز دارند، در سطح محلي با همين انتخاب نماينده در يک مجمع عمومي ميتوان کار را به خوبي پيش برد. نمايندگان منتخب کارگران در يک مرکز کارگري و يا در يک بخش و صنف مستقيما با کارفرماي خود طرفند. کارفرما مجبور به پذيرش نمايندگان منتخب کارگران است. سنت انتخاب نماينده در مجمع عمومي ها و مذاکره با کارفرما در محل در باره مسائل متنوع روزانه کارگران امري نسبتا جا افتاده است. اين امر با سدي مانند مورد مذاکره با دولت روبرو نيست. تا زماني که مسئله در محدوده مذاکره با کارفرماست، دولت بهانه اي براي فشار به کارگران ندارد.

اين مداکرات و يا اقدام به مذاکره، کارگران را حول خواست تعيين دستمزد متحد ميکند. به نمايندگان آنها قدرت و اعتبار ميبخشد. کارگران متحدتر و متشکل تر ميگردند و آمادگي براي مبارزه بر سر تعيين دستمزد حاصل ميشود.

بدون توافق فعالين کارگري بر روي مبلغي در محافل کارگري، بدون تشکيل مجمع عمومي و انتخاب نمايندگان براي مذاکره و بدون رفتن نمايندگان کارگران براي مذاکره با کارفرما و دولت براي توافق بر سر ميزان حداقل دستمزد، دولت و کارفرماها و احتمالا با تباني شوراهاي اسلامي کار هر چه ميخواهند تصميم ميگيرند و انتظار اينکه کارگران بدون مقدمه چيني و آمادگي قبلي دست به اعتراض و اعتصاب بزنند، بعيد است.

انتخاب نمايندگان در مجمع عمومي براي مذاکره بر سر دستمزد و اعزام نمايندگان براي مذاکره، کارگران را براي مبارزه بر سر دستمزد متحد ميکند و به تشکل يابي کارگران نيز ياري ميرساند. اين راهي است که فعالين کارگري بايد آگاهانه در پيش گيرند.

در اولين قدم براي مبارزه بر سر دستمزد کارگران بايد در مجمع عمومي هايشان، نمايندگان خود را براي مذاکره بر سر دستمزد انتخاب کنند.