|
رفيق ريبوار عزيز نامه شما در مورد مباحث جارى در حزب را خواندم. نميدانم تا چه حد در جريان بحثها و اختلاف نظرات هستيد. علنى شدن اين مباحث نقطه پايان يک پروسه دوساله بحث و جدل در ميان دفتر سياسى بود. در اين دوساله بحثهاى سمينارى آرام و متمدنانه کم نداشتيم و بجائى نرسيد تا بدان حد که عملا فعاليت ارگانهاى رهبرى حزب متوقف شد. دادن بحثها به کادرهاى حزب آخرين چاره بود. بدون شرکت کادرها اين مباحث به سر انجام نميرسيد. قرار من براى پلنوم نتيجه و سرانجام منطقى اين پروسه است. ما بوچون کسى را به راى نميگذاريم، مواضع و تزهاى سياسى معينى درحزب ما مطرح شده که من و بسيارى از کادرهاى حزب آنها را متعلق به حزب و جنبش منصور حکمت نميدانيم. و ميخواهيم حزب رسما همين را اعلام کند. ريبوار عزيز در اينجا فرصت باز کردن بيشتر مساتل نيست. خواهش من اينست که قبل از هر نوع موضعگيرى در مورد طرفين بحث اين مباحث، بويژه مباحث مربوط به حزب و قدرت سياسى را بدقت بخوانيد و سمينارهاى مربوط به اين مباحث را بشنويد. در رابط با حزب کمونيست کارگرى عراق توصيه من اينست که حزب شما در موضعگيرى در قبال مباحث حزب ما عجله نکند، و منتظر به سرانجام رسيدن نهائى اين جدلها در حزب ما بنشيند. پس از فرونشستن توفان بحث و جدل، ميتوان با اشراف بيشترى مساله را بررسى کرد و در قبال آن موضع گرفت. با درود حميد تقوائى ٨ اوت ٢٠٠٤ |