|
در دفاع از برگزارى فورى کنگره فوق العاده محمد آسنگران با انتشار بيانيه ٢١ نفر از اعضاى کميته مرکزى، و تقابل آشکار آنها با حزب کمونيست کارگرى ايران، تعرض اين گرايش به حزب و سياستهاى حزب، راه ديگرى در مقابل بقيه کميته مرکزى و اعضا وکادرهاى حزب نمانده است. تنها راه برگزارى کنگره پنج و تعيين تکليف با اين گرايش است. يا خط و سياست آنها بر حزب مسلط ميشود يا خط و سياست حزب در کنگره رسميت پيدا ميکند و اين رفقا را موظف ميکند که از اکثريت حزب تبعيت کنند. اينکه کورش مدرسى مينويسد ما اساسنامه نداريم، قرار نيست که روابط محفلى آنها براى حزب سياست تعيين کند. هنگامى که اکثريت اعضا و کادرهاى حزب و نيمى از کميته مرکزى با سياست آنها مخالفت ميکند کافى است که راه قانونى آن هم عملى شود. در کنگره چهارم ٤٦ نفر به عضويت کميته مرکزى انتخاب شدند. ٢١ نفر آنها عملاً در مقابل سياستهاى حزب و مصوبات آن ايستاده اند. هيچ مرجع ديگرى به جز کنگره نميتواند سياست مصوب حزب را تغيير دهد. من قبلاً هم نوشتم اگر همه کميته مرکزى هم با سياستهاى حزب مخالفت ميکرد باز هم راهى به جز کنگره در مقابک اعضا و کادرهاى حزب نبود. کنگره بالاترين مرجع تصميم گيرى براى تعيين سياستهاى حزب است. کسى حق ندارد به بهانه هاى واهى اين مرجع را دور بزند. کسى حق ندارد که حق دخالت اعضا و کادرهاى حزب را پايمال کند. اين ٢١ نفر تصميم گرفته اند که از حزب بروند. اما براى رفتن شان قبلاً ميخواهند سياستهاى حزب را با سياستهاى کوروش مدرسى منطبق کنند. ما اکثريت اعضا و کادرهاى حزب اين اجازه را نميدهيم. کسانى که تا حال اعلام کرده اند که کادرها و اعضا حزب کاره اى نيستند و نميتوانند تصميم بگيرند نشان ميدهند که روش و منششان از بالا و بر خلاف سنتهاى تا کنونى اين حزب است. اين حزب بى صاحب نيست که اقليتى بتوانند همه سنتها و سياستهاى حزب را دور بزنند و نقش اعضا و کادرهاى حزب را قلم بگيرند. اين حزب حزب کادرهاى کمونيست است. حزب منصور حکمت و حزب همه کسانى است که خود را به سياستها و مصوبات آن متعهد ميدانند. اين ٢١ نفر اعلام کرده اند که از حزب کمونيست کارگرى فاصله ميگيرند. حزب براى آنها کيسه بکسى شده است که ميخواهند با مشت کوبيدن به آن قدرت خود را به نمايش بگذارند. ما اعلام ميکنيم که اين حزب تعرض راست را تحمل نميکند. جواب لازم را داده و ميدهد. هر کسى که خود را متعهد به مصوبات و سياستهاى حزب نميداند ميتواند شخصاً تصميم بگيرد ما کسى را به زور به اين حزب نياورده ايم که حالا بخواهيم به زور کسى را نگهداريم. همچنانکه اين ٢١ نفر نوشته اند ما دو راه متفاوت را در پيش گرفته ايم. يکى راه و سياست حزب است که بر مبناى سياستهاى مصوب کنگره ها و و نشستهاى حزبى رسميت يافته است، و يکى هم فراکسيون رسميت نيافته و اعلام نشده اين ٢١ نفر است. حزب خود را ملزم و متعهد به سياستهاى منصور حکمت ميداند. ٢١ نفر از اعضاى کميته مرکزى هم خود را در کنار سياستهاى کوروش مدرسى قرار داده است. اينها دو راه دو سياست دو افق و دو استراتژى دو برنامه متفاوت را نمايندگى ميکنند. اينها با تعهدشان به اين دو خط متفاوت نميتوانند در کنار هم و با هم در يک حزب مجرى دو سياست متناقض باشند. حزب کمونيست کارگرى بايد يک سياست و يک استراتژى را رسماً به عنوان سياست و استراتژى خود اعلام کند. جاى تعيين تکليف اين سياستها فقط کنگره است. هيچ مرجع ديگرى صلاحيت اينرا ندارد که خط حزب را تغيير دهد. حزب با اين دو سياست فيلحال کارى نميتواند از پيش ببرد. آنها با دفع الوقت کردن ميخواهند حزب را حاشيه اى و منزوى کنند. بعد راهشان را بروند. ما ميخواهيم که اين قفل را از دست و پاى حزب باز کنيم. ما ميخواهيم که کنگره پنج که هم از لحاظ قانونى و هم از لحاظ سياسى قدرت و حق اين را دارد که سياستهاى حزب را تعيين کند فورى برگزار شود. ٢٠ اوت ٢٠٠٤ |