چرا کنگره ٥؟ چگونگى فراخواندن کنگره ٥! على جوادى حزب کمونيست کارگرى ايران در يکى از خطيرترين دوران تاريخ حيات خود بسر ميبرد. گرايشى راست موجوديت اين حزب را به گرو گرفته است. تهديد ميکنند. توهين ميکنند. اتهامات جنگ سردى پرتاب ميکنند. از چهره هاى اصلى منتقد نظراتشان شيطان سازى ميکنند. رويدادهاى حزب را جعل و وارونه ميکنند. سمينارهاى هيستريک و عصبى برگزار ميکنند. در مقابل آرامش و متانت ما، داد و فرياد ميزنند. و بالاخره شمشير تهديد خود را بر بالاى سر پلنوم کميته مرکزى قرار داده اند. رسما ميگويند "يا راه ما يا خداحافظ" .(Either my way or highway!) ظاهرا ميخواهند اين تهديد را در پلنوم ٢١ به کرسى بنشانند و تازه اين روش خود را مصداق سنت منصور حکمت قلمداد ميکنند. واقعا تلخ و تاسف آور است. حزب تسليم اين گروکشى و تهديد نخواهد شد! همه اين شرايط اما حزب را در موقعيتى بسيار خطير قرار داده است. وضعيت کنونى قابل دوام نيست. عملکرد اين جريان راست حزب را از کار و فعاليت اصليش باز داشته است. بايد به سرعت اين وضعيت خاتمه داد. و اين وظيفه همه و تک تک اعضاى اين حزب است. تنها ظرفى که اعضاى حزب ميتوانند در تعيين سرنوشت حزب شريک شوند و سهم و نقش تاريخى خود را ايفا کنند، کنگره حزبى است. کنگره ٥ در اين شرايط راه حل پايه اى براى تعيين تکليف با اين وضعيت ويژه در حزب است. چرا کنگره و نه پلنوم؟ پلنوم را بايد برگزار کرد. اما پلنوم قادر به حل معضل کنونى حزب نيست. فلجى که گرايش راست به بالاترين ارگانهاى رهبرى و هدايت حزب تحميل کرده است در پلنوم کميته مرکزى قابل حل نيست. اما در کنگره ميتوان به اين وضعيت خاتمه داد! کنگره ارگان مافوق پلنوم کميته مرکزى است و تنها ظرفى است که ميتواند در شرايطى باز و آگاه از قضايا به تعيين تکليف با اين وضعيت بيانجامد و انسجام حزب را به آن برگرداند. کنگره عاليترين مرجع حزبى است. کنگره ظرفى است که تمامى اعضا و کادرهاى حزب ميتوانند در تعيين سرنوشت حزبشان شريک و سهيم شوند. رويگردانى از کنگره، تبليغ عليه کنگره، عدم تبعيت از بالاترين ارگان حزب کمونيست کارگرى است. براى عبور از اين شرايط بايد کنگره ٥ را در اسرع وقت برگزار کرد. چگونگى فراخواندن کنگره اما چگونه ميتوان کنگره حزب را فراخوان داد؟ در تاريخ سنت و جنبش ما کنگره به چند شکل فراخوان داده ميشود. ١- در شرايط عادى معمولا بالاترين ارگان رهبرى حزب حداقل هر دو سال يکبار فراخوان کنگره حزب را ميدهد. ٢- در شرايط فوق العاده <<کميته مرکزى ميتواند دعوت به تشکيل کنگره فوق العاده بنمايد. - از اساسنامه حزب کمونيست ايران)>> ٣- و يا <<چنانچه ٢\١ اعضاى حزب خواستار تشکيل کنگره فوق العاده باشند، کميته مرکزى موظف به فراخواندن آن ميباشد. - از اساسنامه حزب کمونيست ايران)>> اما در شرايطى که بخشى از اعضاى کميته مرکزى کنگره ٥ را "مراسم کفن و دفن" حزب مينامند، عملا روشن است که ارگان کميته به اتفاق آراء نميتواند کنگره را فرابخواند. اکنون کنگره خود به يک موضوع مورد جدل و مشاجره تبديل شده است. در اين شرايط اعضاى حزب ميتوانند دخالت کنند. ميتوانند با جمع کردن طومار نظر خود را مبنى بر تشکيل کنگره ابراز کنند و ارگانهاى رهبرى حزب موظفند که اين خواست اکثريت اعضاى تشکيلات را، حتى در صورتيکه خود مخالف آن باشند، عملى کنند. اين بازتاب دمکراسى مستقيم و شورايى در ساختار حزب است. "هر زمان که اکثريت انتخاب کنندگان اراده کنند." سنت حزبى ما کنگره اضطرارى را دقيقا براى چنين شرايط تاريخى پيش بينى کرده است. پپش بسوى کنگره ٥ ! زنده باد حزب کمونيست کارگرى ! ١٦ اوت ٢٠٠٤ |