سرنگوني انقلابي رژيم اسلامي

تنها انتخاب واقعي مردم ايران

با براه افتادن بساط انتخابات شوراهاي اسلامي و مجلس خبرگان، بار ديگر بازارصف بنديها و جناح بندي هاي داخلي جمهوري اسلامي براي "تقسيم کرسي ها" بين خودشان، پررونق شد. کارگزاران، بنياد گرايان، اصول گرايان، اصلاح طلبان، نهضت آزادي، انواع و اقسام گروهها و دار و دسته هاي اسلامي، بخش ها و جناحهاي مختلف حکومتي، دست بکار شدند. خود را به وجد آوردند وبه خودشان مژده دادند که اختلاف و دسته بنديهايي در صفوف رقباي انتخاباتي شان، کشف شده است. شتابان بساط کانديد مشترک و ليست هاي ائتلافي دادن براه انداختند و صحنه هاي ديگري از پريدن به سر و کله هم، براه انداختند.

فارغ از "تبليغات و ضد تبليعات" هاي انتخاباتي شان، اينکه صفوفشان يک دست نيست و بين شان اختلاف وجود دارد، واقعيتي است. واقعيت بزرگ تر اما اشتراکشان در راه اندازي سيرک و مضحکه انتخابات شورا و خبرگان است و قالب کردن آن بنام "دمکراسي و انتخابات"! گفته ميشود که اجراي مراسم تولد اين موجود عجيب الخلقه که شناسنامه "دمکراسي" هم برايش صادر کرده اند، بدون شرکت مردم ممکن نيست. ميگويند " اگر مردم بيايند اصلاحطلبان در شوراها شانس خوبي دارند" و با "شرکت وسيع مردم" در اين نمايش "فرجه اي" پديد خواهد آمد که در آن مردم مي توانند در سرنوشت سياسي خود دخالت مؤثر داشته باشند. و براي اين کار به اميد دميدن روحي در کالبد بي جان سرکردگان دوره به اصطلاح اصلاحات، مهره هاي سوخته دوخردادي را به جلوي صحنه رانده اند.

نفس براه افتادن اين معرکه اسلامي که در آن خودشان شرايط مينويسند و کانديد مي دهند، خودشان صلاحيت تصويب و رد ميکنند تا مرتجعي را به جاي مرتجع ديگري بنشانند و نام آن را "انتخابات" ميگذارند، توهين به شعور مردم ايران است. اگر "انتخابات" دو خرداد و خريدن ٨ سال عمر براي جمهوري اسلامي يک تراژدي بود، بساط امروزشان بي ترديد حتي کمدي هم نيست.

سران رژيم بيش از هرکسي خوب ميدانند که عمق درياي نفرت مردم ايران از همه دارو دسته هايشان، چقدر است! با همه اختلافاتشان، همه جماعتشان خوب مي دانند که مردم هيچ نوع از ارازل و اوباش اسلامي را نمي خواهند و اگر حق انتخابي داشته باشند حتي يک روز و يک ثانيه تحملشان نخواهند کرد. ميدانند که اگر مردم تنها يک روز و يک بار واقعا حق انتخابي داشته باشند، همه شان را از مسند قدرت به زير خواهند کشيد و تک به تک سران رژيم را به خاطر همه جناياتي که طي ٢٦ سال حکومتشان مرتکب شدند به پاي ميز محاکمه خواهند کشاند.

اوباش اسلامي خودشان هم خوب ميدانند که مردم ايران سالها است انتخابشان را نه پاي صندوقهاي مضحکه اسلامي که در دانشگاه و کارخانه، در مدرسه و کوچه و خيابان، در ١٦ آذر ها و ٨ مارس ها در جشن آدمک برفي ها و در اعتراضات هر روزه به قوانين زن ستيز، کرده اند. انتخاب مردم ايران مرخص کردن رژيم و خلاصي از شر حکومت نکبت بار اسلامي است. انتخاب مردم ايران داشتن يک زندگي انساني، مرفه و برابر براي همه است.

مضحکه انتحابات، براي همگي شان دريچه "اميدي" باز کرده است. "اميدي" که شايد در پناه آن بتوانند رويارويي مردم با رژيم و نارضايتي و اعتراضات هر روزه آنها را ساکت و سرکوب کنند. به همين دليل است که دستگاههاي تبليغاتي رژيم بکار افتاده است تا از هر "لبي که اين يا آن آخوند به حاشيه رانده شده " ورچيده" است و "ناخني" که اين يا آن يار سابق و مامور دولتي در انزوا "جويده" است، بساط جناح و گروه بندي سياسي بسازند و مردم را به پاي صندوقها بکشانند. و از مردم بخواهند که با "دخالت" شان و با "انتخابشان" اين روزنه اميد را براي بقا رژيم، باز کنند. شرکت در اين مضحکه کمک به بقاي رژيم است.

اين پروژه و اين مضحکه امتحان شد، شکست خورد و سوخت. دو خرداد مفتضحانه پايان يافت. هيچ امکان بهبودي از درون رژيم ممکن نيست و ديگر مردم را نمي توان با هيچ فريب و تحميقي سياهي لشکر پروژه نجات رژيم و باز کردن دريچه هاي اميدبخش جديدي براي آن کرد. امروز تنها و تنها يک راه در مقابل ما مردم ايران براي انتخاب و دخالت در سرنوشت مان وجود دارد و آن به مصاف کشيدن و رويارويي مستقيم با کل رژيم است. انتخابات مردم بعد از جمهوري اسلامي است. جامعه ايران روزانه ميدان تلاش مردم براي تحقق اين آرزو و نابودي اين رژيم است. اگر مردم امکان پيدا کنند، اگر به نيروي خود باور کنند، صندوقهاي راي را برسر صاحبانش خراب خواهند کرد و اين روز را به روز اعتراض وسيع خود عليه جمهوري اسلامي تبديل خواهند کرد.

بايد در مقابل سازمان دادن جوسرکوب رژيم اسلامي در تمامي سطوحش قاطعانه ايستاد! نتيجه انتخابات شوراها و خبرگان، دعواها و سازش هاي درون خانوادگي رژيم اسلامي، و اينکه کدام ليست از اوباش اسلامي سر از صندوق هاي رأي شان در مي آورد، مسئله ما مردم ايران نيست. مسئله مردم جلوگيري از تعرض رژيم به بهانه اين مضکحه و مقابله با جو سرکوب و ارعاب است. انتخاب مردم ايران خلاصي کامل از شر حاکميت اسلام، به نيروي متحد خودشان و برخورداري از يک زندگي مرفه، برابر و انساني است. و کار عاجل کمونيست ها و آزاديخواهان ايجاد اتحاد و تشکل حول پرچم مطالبات انساني مردم، حول منشور سرنگوني رژيم است. انتخاب واقعي ما مردم ايران سرنگوني انقلابي رژيم اسلامي است.

مرگ بر جمهوري اسلامي

زنده باد آزادي و برابري

حزب کمونيست کارگري – حکمتيست

٧ آذر ١٣٨٥_٢٨ نوامبر ٢٠٠٦