|
شماره: ٣ - ٠٥١٨ تاريخ: ١٨ مه ٢٠٠٤ از: کورش مدرسى به آذر ماجدى موضوع: نامه شما در مورد برکنارى سردبير آزادى زن رفيق آذر عزيز اجازه بدهيد چند نکته را اول روش کنم تا بعد به مضمون نامه تان بپردازم: ١ - اينکه رئيس سازمان آزادى زن حق دارد سردبير نشريه اين سازمان را برکنار کند يا نه از پيش معلوم نيست. آئين نامه و اساسنامه سازمان آزادى زن اين را تعيين ميکند. اين آئين نامه امروز از هرطرف باشد مساله ما نيست. اگر ايرادى در کار باشد لابد سازمان آزادى زن پروسه رسيدگى خود را به اين نوع مسائل را دارد. ٢ - اما آئين نامه سازمان آزادى زن هر طور که باشد و رِئيس آن هر حقى که داشته باشد تا وقتى اين سازمان مورد حمايت حزب کمونيست کارگرى است و تا وقتى که هر فعل و انفعالى در آن دامن اين حزب و رهبرى آن را ميگيرد و تا وقتى که حزب ما در موقعيت حساسى هست که ميدانيم، همه ما نه تنها مجازيم بلکه موظفيم نسبت به اتفاقات آن حساس باشيم. اين در مورد فدراسيون، اول کودکان و سازمانهاى جانبى ديگر هم صادق است. در نتيجه دخالت و سوال من در اين چارچوب است و توضيح حدود اختيارات "طبيعى" مسئول هر سازمان جواب ادارى به يک پرسش سياسى است. اما در مورد بقيه مطالب لحن برخورد شما و مسائلى که پيش کشيده ايد نه تنها اطمينان خاطرى به من نميدهد که نگرانيم را نسبت به تشخيص حساسيت مساله از جانب شما، درجه منصف بودنتان و بکارگيرى درايت لازم را زياد تر ميکند. در همين نامه شما مهرنوش را متهم و محکوم به کمپين غير اصولى و ضد حزبى ميکند. مهرنوش ممکن است اين کار را کرده يا نکرده باشد. اما شما پروسه اتهام زدن و محکوم کردن را ميدانيد و قاعدتا ميدانيد که اگر شکايتى هست قبل از صدور حکم محکوميت کسى بايد اين شکايت را به ارگان ذى ربط داده شود و مهرنوش و هرکس ديگرى که پايش در ميان است حق دفاع پيدا کند. من و شما نميتوانيم شاکى، دادستان، قاضى و مجرى حکم باشيم. حتى برخورتان به نامه من هم همين بار را دارد. ليست سردبيران سابق نشريات را به من يادآورى ميکنيد، پاى حافظه يا "دلايل ديگر" را به ميان ميکشيد. اجازه بدهيد به اين ليست شما نام خودم را هم اضافه کنم که سردبيرى چندين نشريه را داشته ام و "تعويض" شده ام. اما همه اين تغييرات در زمان خود با نوعى تفاهم، رضايت، درايت و ضمن حفظ حرمت کادرهاى اين حزب انجام ميشد. کسى را ما از سربيرى نشريه اى معذول نکرده ايم. اين کار جديدى است که شما ميکنيد. اما گيرم چنين باشد و ما چندين سردبير را معذول کرده باشيم. لحن شما در برخود به اين مساله و در برخورد به کسى که موفقيت نشريه سازمان آزادى زن به درجه زيادى محصول تلاش اوست، بازهم نشانه عدم حساسيت شما به اين مساله و عدم توجه تان به ضررى که اين رفتار ميتواند به حزب و سازمان آزادى زن بزند است. و متاسفانه اين اصلا اطمينان خاطرى نميدهد. بهر صورت با رسيدن اطلاعات کافى و باشنيدن روايت از هردو طرف قاعدتا هرکس قضاوت آئين نامه اى و قضاوت سياسى خود را خواهد کرد. و در صورت لزوم اين مساله در دفتر سياسى به بحث گذاشته خواهد شد. با تشکر کورش مدرسى رونوشت - دفتر سياسى |