|
از: کورش مدرسى به: حميد تقوائى شماره: ٢ - ٠٥١٨ تاريخ: ١٨ مه ٢٠٠٤ موضوع : يادداشت شما در مورد برکنارى سردبيرى نشريه آزادى زن رفيق حميد عزيز يادداشت شما متاسفانه نشان دهنده قضاوت از پيشتان در مورد هر سوالى در اين مورد است. شما بجاى يک پاسخ ساده به تقاضاى من ليستى از اولويت هاى دفتر سياسى، مسائل حزب بعد از منصور حکمت و نامه مشترک را پيش کشيده ايد. فرضا اگر مهرنوش حق داشته باشد و اگر روش نادرستى بکار برده شده باشد، بايد منتظر تمام شدن اين ليست و تغيير فضاى حزب بمانيم تا به مساله بپردازيم؟ اين مساله چه ربطى به حزب بعد از منصور حکمت و چه ربطى به نامه مشترک دارد؟ شما لابد بنا به موقعيت تشکيلاتى و وظيفه تان از همه ماجرا خبر داريد و قضاوت خود را داريد. اما کنکاش شما در "انگيزه هاى موهوم" پشت نامه من، نگرانيم در مورد برخورد ابژکتيو و منصفانه تان به اين مساله را تشديد ميکند. در مورد برکنارى سردبير يک نشريه که گفته ايد سابقه داشته است، حتما سابقه داشته است. اولين بار نيست که ما سردبير يک نشريه را تغيير ميدهيم. خود مهرنوش يکى از کسانى بوده که چنين تغييرى را از سر گذرانده است. اما اين تغييرات با تفاهم بيشتر و با نوعى پذيرش و قبول تغيير از هر دو طرف انجام ميشد و نه به شکل اخراج. اما فرضا چنين سابقه اى هم وجود داشته باشد، آيا اين دليل حقانيت تصميم گرفته شده امروز است؟ اگر هست همين را بايد توضيح داد. جواب به سوال من نامه شما نيست. حميد عزيز قرار بود نامه مشترک اتفاقا کنکاش انگيزه اى را خاتمه بدهد و اجازه پيدا کنيم که هر بحث و سوالى را بدون تراشيدن سابقه براى آن مطرح کنيم. نامه شما درست عکس اين جهت را طى ميکند. بهر حال با رسيدن مکاتبات در و بدل شده لااقل ما فرصت ميکنم يک ارزيابى ابژکتيوترى از اين اتفاق را پيدا کنيم. و در صورت لزوم بحث در مورد آن را به ليست کارهاى دس اضافه کنيم. با تشکر کورش مدرسى رونوشت دفتر سياسى |