جمهوری اسلامی خود مخل امنیت روانی جامعه است
به گزارش منابع خبری ایران، پیش نویس طرحی در مجلس شورای اسلامی تنظیم شده است که مجازات اعدام را برای جرایمی که "مخل امنیت روانی جامعه" تشخیص می دهد در نظر می گیرد. براساس این طرح، مجازات اعدام علاوه بر جرايمي كه قبلا در قوانين جمهوري اسلامي وجود داشته، اكنون شامل حال دایر کنندگان وبلاگ ها و وبسایت ها و همچنین آنهايي كه "مروج الحاد" تشخيص داده شوند ، خواهد شد.
چرا جمهوري اسلامي جديدا براي تشديد و تداوم سركوب به طرح و به اصطلاح قانون نياز پيدا كرده است؟ مگر تا كنون اوباش اسلامي و دارو دسته هاي سركوبگر از مجلس تا وزارت اطلاعات و سپاه و بسيج براي سركوب مردم قانون كم آورده اند، يا اصلا به قانون نيازي داشته اند؟
سر تا پاي جمهوري اسلامي بي قانوني، عدم مشروعیت، استبداد مذهبي و استثمار بي افسار سرمايه داري است. مگر قتل عام هاي سالهاي ٦٠ طبق كدام طرح و قانون بود؟ حمله به كوي دانشگاه، قتل هاي زنجيره اي، شكنجه ها و اعدامهاي روزمره...، مگر به قانون نياز داشته اند؟
مگر همه مخالفين جمهوري اسلامي علي الحساب مخالف اسلام و محارب با خدا محسوب نميشوند؟ مگر به اسلام و شريعت عقيده نداشتن معناي عمليش براي جمهوري اسلامي الحاد نيست؟ علاوه بر اين ها مگر مخالفت با سرمايه و سود و استثمار و حقخواهي طبقه كارگر و آزاديخواهي و برابري طلبي در جمهوري اسلامي، گناه كبيره و جرم نيست؟
طبقه كارگر و مردم ايران كل جمهوري اسلامي را با بي قانون هايش و يا قوانين كثيفش نميخواهند. قانوني كردن كشتار مردم چهره اين رژيم را عوض نميكند و يا مشروعيتي برايش نميخرد. كل هويت و ماهيت جمهوري اسلامي كشتار و اعدام و ضديت با انسان است. ضديت با كارگر، با زن، با جوان ، با شادي و رفاه و ضديت با هر چه مظاهر انساني و اميد و خوشبختي است.
جمهوري اسلامي خود عامل و باني و مخل امنيت اقتصادي، سياسي و اجتماعي و رواني جامعه ايران است.
این تلاشها پیش برد جنگ رسمی جمهوری اسلامی علیه طبقه کارگر و مردم است که زیر سایه خطر جنگ با آمریکا و اسرائیل دارد به آن شدت می بخشد. این دیگر بر طبقه کارگر و کل مردم آزادیخواه است که در مقابل این ترفندها بایستد و این تلاشهای جنایتکارانه را سد کند و جمهوری اسلامی را یک قدم به گور نزدیک کند و جامعه را از خطر جمهوری اسلامی و خطر جنگی که بر جامعه سایه افکنده است نجات دهند.
جمهوري اسلامي در مقابل تعرضات توده اي كه انتظار ش را ميكشد، راه گريزي ندارد. فقر و گرسنگي و بيكاري و گراني را با قوانين و طرحهاي سركوبگرانه امنيت اجتماعي و يا مجازات اعدام نميتوان جواب داد. جمهوري اسلامي با اين تمهيدات ضد انساني، ترس بيشترش از مردم را به نمايش ميگذارد.
جمهوري اسلامي با طرح هاي امنيت و مجازات اعدام براي مخالفين، ظاهرا سنگرهاي دفاع از موجوديت كثيفش را عميق تر ميكند. اما در مقابل كمونيست ها، طبقه كارگر و شوريدن مردم گرسنه و در آوردن حقوقشان از حلقوم اين رژيم مدافع سرمايه و محتكران نان سفره مردم، در واقع گور خود را مي كند.
حزب کمونیست کارگری حکمتیست
١٥ تير ٨٧ ـ ٥ ژوئيه ٢٠٠٨