|
کورش جان لطفا براى د.س. بفرست متشکرم فاتح شيخ وقتيکه "يادآورى" ها ضرورى ميشود! رفقاى عزيز دفتر سياسىاز مکاتبات دو روز گذشته در ارتباط با نشست دفتر سياسى، من هم مثل تعداد ديگرى از رفقا تعجب کردم. تعجب از اينکه چرا ديگر حافظه هايمان هم در مورد "توافق"ها، "قرار بود"ها و "قرار نبود"ها، "تاريخ اين بحث"، تصوير "کل پروسه مباحث اخير" و کلا رفت و برگشت هاى مباحث و مسائل طرح شده در جلسه قبلى و جلسات پيشين دفتر سياسى با هم نمى خواند! چرا يادآورى "توافق"ها و "قرار بود"ها و غيره اينقدر ضرورى ميشود! به مکاتبات و به يادداشت هاى خودم دقيق تر نگاه کردم: ١- اصغر نوشته است: "در نشست دال سين "توافق" بر اين بود که بحث در دال سين تعيين تکليف شود." و بعد از يک فصل حکم دادن بر مبناى يک "توافق" درگيومه مى گويد: "درمورد "توافق". اگر گفته شود که اين توافق هم شبيه توافقى بود که در نشست دال سين قبل از پلنوم درمورد در دستور نگذاشتن بحث رهبرى شده بود، يعنى در واقع توافقى در کار نبوده و مصوبه اى نداشته ايم و صرفا يک توافق کلى و غيرمصوب بوده من اين بند بحثم را پس ميگيرم." اين چه کارى است!- بر اساس حافظه و يادداشت هاى من، يک توافق اين بود که کليت بحث را در جلسه بعدى ادامه بدهيم. توافق ديگر اين بود که حميد متنى براى قطعنامه و بيانيه تهيه کند، اينترنتى ببينيم و نظر بدهيم و راى بگيريم، مگر اينکه کسى بخواهد به نشست دالسين ارجاع داده شود. توافق اولى مستقل از سرنوشت قطعنامه و بيانيه بود. در مورد دومى اتفاقى که افتاد اين بود که به ورژن اول قطعنامه و بيانيه حميد رغبتى نشان داده نشد، قطعنامه هاى آلترناتيو و اصلاحات مفصل تر از متن پيش کشيده شد، ورژن دوم هم وضعيت را بهتر نکرد. حتى تلاش براى قاطى هم کردن دو متن حميد و کورش نتيجه اى نبخشيد. واضح است اين يعنى بر سر مبنا بودن قطعنامه و بيانيه حميد و هيچيک از آلترناتيوهاى آن توافق حاصل نشده است. بنابراين قطع نظر از نوشته کورش و مطرح کردن (به اشتباه) سمينار بصورت آلترناتيو بحث در جلسه دفتر سياسى، و با وجود اينکه تهيه متن به حميد سپرده شده بود، باز روشن است که نشست دفتر سياسى در مورد مبنا قرار گرفتن و نگرفتن و در دستور قرار گرفتن و نگرفتن هر متنى تصميم ميگيرد. از پيش چيزى مفروض نيست. در عمل، پروسه آنطور که "قرار بود" پيش نرفت. ٢- حميد در يادداشت ١٥ اکتبرش نوشته: "در هر صورت من لازم ميبينم در اينجا يکبار ديگر بر اهميت و مبرميت به نتيجه رساندن بحث حول قطعنامه و بيانيه تاکيد کنم. اميدوارم بحث هاى اخير حول نامه کورش اذهان را از بحث اصلى دستور جلسه د.س منحرف نکرده باشد."- تاکيد حميد "بر اهميت و مبرميت به نتيجه رساندن بحث حول قطعنامه و بيانيه"، بجا و عزيز است ولى آيا "بحث اصلى دستور جلسه د.س." اينست، يا کليت بحث؟ اين سوالى جدى است. قرار بود قطعنامه و بيانيه را اينترنتى راى بگيريم، نشد، لابد چون "بحث اصلى" جاهاى ديگرش مى لنگد. قطعنامه و بيانيه يک جنبه آن است و تجربه نشان داد بدون واکندن سنگ بحث اصلى به نتيجه نميرسد. ٣- على جوادى نوشته است: "قرار نبود که قطعنامه به صورت مساله کورش پاسخ دهد. قرار بود به آنچه که مورد توافق دفتر سياسى بود جواب دهد. صورت مساله مورد نظر کورش اساسا مورد توافق اکثريت نبود که مبناى بحث و قطعنامه قرار گيرد. اگر تاريخ اين بحث را بياد داشته باشيم، قطعنامه پيشنهادى کورش که ابتدا به هيات دائم و سپس به دفتر سياسى ارائه شد مورد توافق اکثريت دفتر سياسى نبود. از اينرو هم مبنا قرار نگرفت." - "اگر تاريخ اين بحث را بياد داشته باشيم"، راجع به "صورت مساله مورد نظر کورش" و "قطعنامه پيشنهادى کورش که ابتدا به هيات دائم و سپس به دفتر سياسى ارائه شد" رايى گرفته نشد تا بشود گفت "مورد توافق اکثريت دفتر سياسى نبود" يا بود. و البته على عزيز بهتر ميداند که "اکثريت" عدد است، در هيات دائم و دالسين و هر جاى ديگر تعداد راى تعيين ميکند چيزى مورد توافق اکثريت هست يا نيست. جالب اينکه همين ماه پيش على در مورد "توافق" جلسه دالسين قبل از پلنوم سر مساله رهبرى، خيلى صميمانه پذيرفت که مبناى توافق راى است، نه صحبت شفاهى و يا برداشت هاى کلى. رفقا! تعجب مساله اى را حل نمى کند. تا اختلاف نظرهاى جدى مان را روى ميز نگذاريم و وقت کافى به آن ندهيم به نتيجه نمى رسيم. حتى بر "توافق" ها توافق نداريم، بر "تاريخ بحث" ها و دادن تصوير از "کل پروسه مباحث اخير" توافق نداريم. مينا که خود از "تصوير نادقيق، وارونه و غيرمنصفانه از کل پروسه مباحث اخير" شکوه دارد، حساس نيست که خودش دارد نادقيق و غيرمنصفانه و يکجانبه براى طرف بحثش پوان منفى مى شمارد و آن بخش از تصوير را که بسود بحثش نيست به سايه مى سپارد. در چشم اين واقعيت بايد صميمانه نگاه کرد تا بتوان به راه حل هاى جدى براى پيشروى آينده حزب در سياست ايران و براى اتحاد سياسى بالاى حزب و کل حزب، که شرط بيچون و چراى پيشروى حزب است، رسيد. بقول مصطفى calm down کنيم، شک نکنيم که لااقل بر سر به نتيجه رساندن نشست مان و حوصله بخرج دادن براى روشن کردن اختلافات و توافقاتمان، توافق داريم. فاتح شيخ ١٦ اکتبر ٢٠٠٢ |