|
دوره تعرض ما علیه جمهوری اسلامی و نیروهای سیاه (در مورد پلنوم سوم حزب حکمتیست) مصاحبه با رحمان حسین زاده
اسماعیل ویسی : برگزاری پلنوم سوم حزب تقریبا مصادف است با اولین سالگرد حزب حکمتیست، قبل از طرح سئوالات در رابطه با خود پلنوم فعالیت یکسال گذشته حزب را چگونه ارزیابی میکنید؟
رحمان حسین زاده : برای تشخیص جایگاه و اهمیت برجسته آنچه که در یکسال گذشته انجام دادیم لازمست اشاره کنم که در چه موقعیتی حزب حکمتیست را ایجاد و فعالیت در این چارچوب را شروع کردیم . حزب کمونیست کارگری ایران که تحت رهبری منصور حکمت به نقطه امید جنبش سرنگونی رادیکال و جنبش آزادی و برابری تبدیل شده بود. دوشقه شد. برای صفوف جنبش ما و انسانهای دوستدار کمونیسم کارگری و منصور حکمت این لطمه بزرگی بود. در این شرایط سخت دوباره شروع کردیم. صرفنظر از ماهیت اختلافات شیوه برخورد غیر اجتماعی و سکتی یک جریان هپروتی غیر مسئول همزیستی در حزب را غیر ممکن و انشعاب را تحمیل کرد. اولین ضایعه این واقعه لطمه خوردن امید انسانهای زیادی در داخل و خارج به کمونیسم کارگری و تحزب آن بود. این امید را میبایست احیا کرد. امروز بعد از یکسال فعالیت فشرده رهبری، کادرها و اعضای حزب در این راستا گامهای بزرگی برداشتیم و دوباره امید ایجاد کردیم . به لحاظ اجتماعی این مهمترین بعد کار ما در این مدت بود. اکنون حزب حکمتیست یک موجودیت فکری، سیاسی و سازمانی و اجتماعی متمایز و جدی در صحنه سیاست در خارج و داخل ایران است . در این یکسال تفاوتمان را در فکر و سیاست و پراتیک نسبت به آنچه خط چپ سنتی و فرقه ای با پوشش کمونیسم کارگری انجام میدهد ، نشان دادیم . این را بیش ار پیش بیرون از ما دیده اند و قضاوت کرده اند. احیای این امید و ارائه این تصویر بدون دخالت گری روشن حکمتیستها در 16 آذر و 8 مارس و اول مه و اعتصاب عمومی مردم کردستان و حضور رهبران کمونیست و گارد آزادی در میان مردم و دهها فعالیت و کمپین موفقی همچون کمپین ژیلا و بختیار و آزادی برهان دیوارگر و مقابله با مضحکه انتخابات جمهوری اسلامی و پیشرویهای نظری در انجمن مارکس – حکمت و حضور موثر در کانونهای فکری دانشگاهها و ارائه منشور سرنگونی ممکن نبود. با افتخار میتوانم بگویم خط مشی و پراتیک و حزب حکمتی را دوباره احیا کردیم. تازه این آغازدوره تعرض سیاسی و عملی گسترده ما علیه وضع موجود و جمهوری اسلامی و ارتجاع است. این موقعیت کنونی ما هر انسان خواهان تحول رادیکال و همه دوستداران کمونیسم منصور حکمت را فرا میخواند که بیایند و نقش ایفا کنند.
اسماعیل ویسی : در مبحث اوضاع سیاسی ایران بر تامین رهبری جنبش سرنگونی و همزمان بر مقابله با خطر وقوع سناریوی سیاه تاکید شد . در مورد هر کدام ار اینها توضیحات بیشتری بدهید؟
رحمان حسین زاده : جنبش سرنگونی وسیع و گستره علیه جمهوری اسلامی خیز برداشته است. این جنبش هنوز پرچم سیاسی و رهبری خود را کاملا انتخاب نکرده است. نیروهای راست و چپ در صدد تامین این پرچم و رهبری هستند. آلترناتیو راست در یک کلام تکرار سناریوی دخالت آمریکا در ایران و "عراقیزه کردن" جامعه ایران است . این چیزی جز تباهی و سیاهی برای جامعه و مردم و آینده ایران نیست. رفاه و سعادت مردم ایران در گرو پس زدن این آلترناتیو ارتجاعی و سیاه و سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی است. حزب حکمتیست با ارائه منشور سرنگونی و پاپیش گذاشتن رهبران کمونیست وتاکید بر تامین رهبری اعتراض مردم وعروج رهبران توده ای و نه صرفا رهبری سازمانی و سوق دادن حزب در مسیر نقش ایفا کردن در تحولات اجتماعی تلاش جدی را برای تامین رهبری چپ در جنبش سرنگونی بکار گرفته است. ما میخواهیم جنبش اعتراض توده ای منشور سرنگونی را به عنوان پلاتفرم و مطالبات خود به دست گیرد و با چشمان باز حزب حکمتیست را انتخاب کند. چنین اتفاقی تحولات سیاسی کنونی و جنبش سرنگونی را صاحب موتور محرکه و نیروی هدایت کننده روشن بین میکند . خطر وقوع سناریوی سیاه در پروسه سرنگونی جمهوری اسلامی متاسفانه تشدید شده است. خطر دخالت آمریکا و وصل شدن اپوزیسیون راست به دخالت آمریکا در اوضاع ایران ، باد زدن قومی گری و باب شدن بیشتر طرح فدرالیسم در میان اپوزیسیون این نگرانی را افزایش داده است . پلنوم سوم ما بر ضرورت ایجاد صف بندی قدرتمند سیاسی، اجتماعی و نظامی در مقابل این اتفاق سیاه علیه مردم تاکید کرد . تشخیص این وضعیت و آمادگی برای خنثی کردن آن مسئولیت پذیری هر نیروی سیاسی جدی در قبال سرنوشت مردم ایران را نشان میدهد. ما میکوشیم توده مردم و نیروهای سیاسی را متوجه خطیر بودن این اوضاع و لزوم به میدان آمدن حول منشور سرنگونی و ضرورت مقابله با سناریوی سیاه بکنیم .
اسماعیل ویسی : موقعیت حزب در جامعه کردستان به عنوان اهرم تعیین کننده قدرت گیری حزب نه تنها در کردستان بلکه در سراسر ایران تاکید شد. دلایل چنین تاکیدی کدام است؟
رحمان حسین زاده : دلیل سر راست آن این نکته است که کمونیسم و قطب چپ و رادیکال جامعه کردستان قوی و یک نیروی اجتماعی است. یک حاصل مهم سیر مبارزات 26 سال گذشته ار مقطع انقلاب 57 به بعد عروج کمونیسم قوی و اجتماعی جابجا کننده نیرو در صحنه سیاست بوده که خوشبختانه اکثریت قاطع رهبران، شخصیتها ، کادرها و ماتریال آن در حزب حکمتیست گرد آمده اند. در بطن جامعه رادیکالیسم قدرتمند شکل گرفته است. بارها و بارها شاهد تحرک اجتماعی رادیکال وتوده ای با پلاتفرم چپ در جامعه کردستان بوده و هستیم. 8 مارسها ، ماه مه ها، همایشهای کودکان و زنان ومطالبات انسانی آنها ، اعتراضات توده ای گسترده، اعتصاب عمومی اخیر و به میدان آمدن نسل جدید و جوان رهبران و فعالین کمونیست ، انعکاس جنبش رادیکال و قدرتمند تعیین کننده در صحنه سیاست جامعه است. ما خود عنصر مهم شکل دادن به این کمونیسم قوی ورادیکال بوده ایم. رهبران و شخصیتهای نوده ای در حرب ما حضور دارند که نام و تجربه آنها با تحولات مهمی چون اعتصاب عمومی بزرگ مردم سنندج، کوچ تاریخی مردیم مریوان، سازماندادن مقاومت نظامی علیه جمهوری اسلامی ، متحد و متشکل کردن مردم در ابعاد توده ای و ایجاد سازمانها توده ای و شکل دادن به تحرک کارگری و توده ای عجین است. امروز این ماتریال به همراه نسل جدید فعالین کمونیست و حکمتیست در شهرها دست در دست هم میخواهند منشا اثری به نفع کارگر و مردم و آزادیخواهی و رهایی انسان باشند. ما این نیرو و این موقعیت را داریم. به همین دلیل بسیار واقع بینانه توقعات و انتظارات دیگری در کردستان در مقابل ما قرار میگیرد. هر جریان جدی در هر جایی که قدرتمندتر باشد ، قاعدتا کار دیگری را در دستور میگذارد. ما در کردستان جابجا کننده نیرو و تغییردهنده تناسب قوا به نفع کارگر و مردم بوده ایم و امروز دوباره همبن رسالت را داریم. بر خلاف تصورات سطحی تاثیرات چنین اتفاقی ابدا محلی نیست. همچنانکه موقعیت قوی چپ در کردستان همیشه نقطه اتکای مهم رادیکالیسم در سراسر ایران بوده است . کمونیسم و حکمتیسم درقدرت در شهرهایی مثل سنندج و سقز و مریوان ، تخته پرش مهمی در قدرت گیری کمونیستها در تهران و سراسر ایران است. قدرت ما در کردستان میتواند اهرم تعیین تکلیف قدرت در سراسر ایران باشد . از این زوایه بر رسالت و وظایف ویژه حزب در کردستان تاکید داشتیم.
اسماعیل ویسی : ایجاد گارد آزادی اتفاق مهم دوره اخیر فعالیت حزب است. تشکیل این نیرو به چه نیازی میخواهد جواب دهد؟
رحمان حسین زاده : در جواب یکی از سئوالات بالا در مورد خطرسناریوی سیاه و از هم پاشیدن شیرازه مدنی جامعه ایران در پروسه سرنگونی جمهوری اسلامی توضیح دادم . از لزوم صف بندی قدرتمند سیاسی واجتماعی و نظامی در مقابله با این وضعیت صحبت شد . گارد آزادی اهرم قدرت نظامی کمونیستی در تقابل با این وضعبت است. هر حزب جدی سیاسی و مشخصا حزب حکمتیست اگر بخواهد حزب تصرف قدرت سیاسی در شرایط و اوضاع کنونی ایران باشد ، نمیتواند پتانسیل قوی ابراز وجود نظامی را نداشته باشد. در تقابل با دارو دسته های مسلح اسلامی و قومی نمیتواند قدرت نظامی نداشته باشد . در غیر اینصورت در نطفه خفه اش میکنند. سرکوب و ایزوله اش میکنند . ما خام نیستیم و این اوضاع را تشخیص داده ایم و گارد آزادی و قدرت نظامیمان را سازمان میدهیم . تجارب متعدد تاریخی این حقیقت را گوشزد میکند . مهمتر دو تجربه متفاوت خود ما این ضرورت را تاکید میکند. ما کمونیستها در کردستان ایران نیروی نظامی را سازمان دادیم . نه تنها در مقابل تعرضات جمهوری اسلامی ایستادیم . بلکه پشت حزب دمکرات مسلح را که میخواست ما و مردم را سرکوب کند ، به دیوار کوبیدیم. بر عکس در کردستان عراق حزب ما نیروی نظامی قوی ایجاد نکرد و به آسانی توسط ناسیونالیستها سرکوب شد. در سهای متفاوت این دو تجربه هم ما را به ضرورت سازماندهی گارد آزادی میرساند.
***
|