|
رفقاى عزيز دفتر سياسى در مورد مباحثات اخير که از نامه على جوادى و مصطفى شروع شد و با نامه ايرج و جوابيه ها به آن ادامه يافت ميخواستم نظرم را به اطلاع شما برسانم. اين نوشته و اظهار نظرات در ادامه مباحثاتى است که از جلسه ٧ فوريه دفتر سياسى شروع شد. تصميمى که اين جلسه گرفت به نظر من يک اقدام و يک تصميم مهم و درست از طرف رهبرى حزب و تعيين مسير ى پيشبرنده براى کار حزب و رهبرى آن بود. اظهار نظر ها و بويژه تصميمات اکثريت رفقاى دفتر سياسى حاضر در جلسه اصلا براى رفقاى مخالف اين تصميم و بحثها نه خوشايند و نه خوب براى حال حزب ارزيابى شده است.بنظر من هم بحثهايى که وجود داشته را بايد ادامه داد و آنها را هم در فرصت مناسب و بدور از "مبارزات انتخاباتى" در هر سطحى که ميخواهيم پخش کنيم. هر بحثى هم سر جاى خود قرار گيرد در عين حال که نبايد حزب و رهبرى و سطح بزرگى از کادرها و کميته هاى حزب تحت تاثير رفتار و برخوردى قرار گيرد که ناشى از مخالفين و موافقين اين بحثها و تصميمات باشند و نبايد حزب زمين گير شود. اين خطرى است که همه ما را تهديد ميکند و اين راهى است که نبايد در آن پا گذاشت. به هر حال در مورد اين مباحثات رحمان حسين زاده در مطلب -"به اصل موضوع برگرديم" نظر خود را نوشته است و من راستش اين مطلب رحمان را خيلى حرفهاى دل خودم ميدانم و با آن موافقم. ميخواستم اينطور حداقل نظرم را به اطلاع شما رسانده باشم. راستش نه فرصت کردم و نه اين روز ها توانستم چيز مجزايى بنويسم. و شايد بهتر که اين کار را نکردم! مخلص همگى اسد گلچينى ٢٨ فوريه ٢٠٠٣ |