دود تحريم به چشم مردم مي رود!
به گزارش كميسيون صنعت اتاق ايران توليد آنتي بيوتيك در ماه هاي آتي و تا آبان ماه امسال متوقف مي شود. و اين فاجعه اي براي مردم ايران خواهد بود.
دولت كه تا كنون برتاثير و نتايج تحريم ها سرپوش گذاشته وبه سكوت و انكار آن پرداخته است، اكنون از زبان مسوولين خود ميگويد، به دليل تحريم مواد اوليه دارويي ايران و واردات داروهاي خارجي، در نتيجه بسياري از داروهاي معمول و از جمله قرص آهن كودكان در بازار ناياب شده اند.
از جمله دو كارخانه بزرگ آنتي بيوتيك سازي در حال تعطيل شدن است و تولیدكنندگان دارو از تعطیلی قریب‌الوقوع خطوط تولید كارخانه‌های داروسازی خبر می‌دهند. اكنون جامعه ايران علاوه بر گراني و تورم و بيكاري و گرسنگي، با خطر مرگ و مير كودكان و سالخوردگان و بيماران خود مواجه هستند.
مردم ميگويند، جمهوري مرگ ،زندگي آنها را احاطه كرده است. چگونه بايد از اين چنبره مرگ بر اثر بيماري و بي دارويي و گرسنگي رها شد؟
شكي نيست مردم مستقلا و نه در كنار جمهوري اسلامي يقه دولتهاي سرمايه داري امريكا و اروپا را ميگيرند و خواستار لغو تحريم، به عنوان يك اقدام ضد بشري و نسل كشي هستند.
اما دست طبقه كارگر و مردم ايران به يقه جناينكاران و كساني كه داروي كودكانشان را گرو گرفته و وثيقه سازش با جمهوري اسلامي قرار داده اند، نميرسد. بايد يقه سرمايه داران و دولت اسلاميشان را گرفت. بايد دارو و نان سفره شان را از گلوي اين مجرمين و قاتلان كودكان را گرفت.
توليد و خريد دارو در انحصار دولت و سرمايه داران وابسته به خودشان است. بازار سياه واردات دارو و احتكار و فروش آن بوسعت ا يران است. هم اكنون در داروخانه ها كه اغلب دولتي اند دارو وجود ندارد. اما بدون شك چندين تن دارو و آنتي بيوتيك در بازار سياه تجارت، خريد و فروش و احتكار ميشود.
انبارهاي محتكرين دارو و تغذيه را بايد از چنگ اين جنايتكاران در آورد. نمايندگان مجامع عمومي كارگري، كميته هاي مردمي و فعالان و معتمدان محلات شهرها براي نجات جان مردم بايد يك دخالت گسترده را سازمان دهند.
بايد داروهاي موجود در بازار سياه و انبارهاي محتكرين دولتي و سرمايه داران را به داروخانه ها و بيمارستانها سرازير كرد و به قيمت ارزان در اختيار مردم و بيماران قرار داد.
پرستاران و پزشكان شرافتنمد ميتوانند در اين مبارزه مرگ و زندگي شريك شوند و با مردم همراه گردند. بايد خطر مرگ فوري را بر بالاي سر بيماران و كودكان برداشت.
تنها با سازماندهي يك دخالت فعال و
توده اي ميتوان جلو اين فاجعه انساني را گرفت.