جلوه ای از حضور نیروی سوم

آیا غول انسانیت در ایران، کنترل اوضاع را بدست خواهد گرفت؟

در حاشیه حضور گاردآزادی در میان مردم

ثریا شهابی

جهان در التهاب سرانجام "مناقشه اتمی" بین دول غربی با جمهوری اسلامی و امکان حمله آمریکا به ایران به بهانه این مناقشه، بسر میبرد. آیا این حمله صورت خواهد گرفت؟ آیا بار دیگر یک جامعه ای چند میلیونی در مقابل چشمان حیرت زده جهانیان، میدان تمرین نظم نوین خونین هئیت حاکمه آمریکا خواهد شد؟ آیا مردم ایران با سرنگون کردن جمهوری اسلامی، روند اوضاع را تغییر خواهند داد و کنترل زندگی و آینده خود و فرزندانشان را بدست خواهند گرفت؟ آیا سناریو سیاه عراقی به مراتب مخوف تر و خونین تر، اینبار در ایران نه تنها خاورمیانه که کل جهان را برای دوره ای در خون، منجلاب و عفونتی مضمن فروخواهد برد؟

همه چیز ممکن است. برای کسی که کاری نکند، همه چیز به یک اندازه ممکن است. برای نظارگران "صلح طلب"، برای نظارگران خجول چشم امید به آمریکا دوخته، و برای کسانی که تصور میکنند در دل این مناقشه با "هل" دادن آمریکا برای تغییر ریل از این سیاست به آن راه حل، و یا تحمیل این یا آن "عقب نشینی" به جمهوری اسلامی "فرجی" حاصل میشود، همه چیز به یک اندازه ممکن است. برای کسانی که در سرانجام "مناقشه اتمی" بدنبال منفعتی، هرچند حقیر، میگردند، همه چیز به یک اندازه ممکن است. برای نیروهایی که در دل این شکاف زندگی سیاسی میکنند و سرمایه و هست و نیست خود را به عملکرد و چند و چون سیاست آمریکا "دخیل" بسته اند، همه چیز به یک اندازه ممکن است. اینها جز قدرت ارتجاع، نفطه امید و تکیه گاهی ندارند.

مردم ایران اما استطاعت شرکت در قرعه کشی برد و باخت تمام و کمال مدنیت در ایران را ندارند. مردمی که از خفقان و فقر و تباهی حکومت اسلامی به تنگ آمده اند، و هرروزه در جدال مرگ و زندگی با حکومت قرون وسطایی اسلامی ایرن اند، در این شکاف و مناقشه منفعتی ندارند. برای مردم ایران همه چیز به یک اندازه ممکن نیست. مردمی که به قدرت و آگاهی خود متکی باشند حتی در دل این مناقشه میدان عمل خود را بازخواهند کرد، کنترل اوضاع را بدست خواهند گرفت و چرخ را بر پایه دیگری خواهند چرخاند.

در ایران غول انسانیتی وجود دارد که یکی از مخوف ترین حکومت های فاشیستی قرن را سالها است به مصاف طلبیده است. مردمی که حق خود را از حق هیچ فرانسوی و سوئدی و آمریکایی کمتر نمی دانند. مردمی که نه اسلامی اند، نه مذهبی و نه قومی و نه طرفدار هئیت حاکمه آمریکا! مردمی که علیه اعدام و برای حق کودک و علیه حجاب و حاکمیت اسلام هرروز به جنگ رژیم ایران میروند، استطاعت شرکت در قرعه کشی حمله آمریکا و خطر از هم پاشیدن شیرازه جامعه شان را ندارند. این غول میتواند قد علم کند. بپاخیزد، جمهوری اسلامی را به زیر بکشد و به مردم جهان نشان دهد که چرا و چگونه باید جانیان و مرتجعین حاکم بر جامعه شان را از آمریکا تا فرانسه و انگلیس به زیر بکشند. این غول میتواند مبشر آزادی و برابری برای نه تنها مردم ایران، که برای مردمی باشد که در کشورهای غربی در چنگال سیاست نظم نوین جهانی و میلیتاریسم و قدرقدرتی آمریکا احساس استیصال میکنند. گارد آزادی نیروی مسلح این مردم است. نیروی حافط امنیت و آزادی این مردم است که توسط خودشان سازمان مییابد. گارد آزادی تکیه گاه و ستونی است که به اتکا آن غول انسانیت در ایران میتواند بپاخیزد و چرخ اوضاع را بدست بگیرد.

در آستانه سال نو، و در گرماگرم بحران و "مناقشه اتمی" و خطر حمله آمریکا، حضور گارد آزادی در میان مردم جلوه ای از وجود و حضور غول مردم آگاه، مصمم و مجهزی است که میتواند سرنوشت زندگی و آینده خود و فرزندانشان را بدست بگیرند. این اعلام حضور نیرویی است که "مناقشه اتمی" میدان عمل او نیست. نیرویی که میدان عمل اش قدرت گیری مردم، تجهیز آنها برای دفاع از آزادی و امینت شان، و بدست گرفتن کنترل تمام و کمال جامعه، است.

حضور و قد علم کردن قدرتمند مردم، تنها شرط تضمین آزادی و امنیت و خلاصی از طاعون اسلامی در ایران است. گارد آزادی ضامن این قدرتمندی است. باید به گارد آزادی پیوست باید واحد های گارد آزادی را تشکیل داد باید همه جا در سراسر ایران به قدرت گارد آزادی و اعمال اراده مردم در حمایت نیروی مسلح خود، "مناقشه اتمی" را به بایگانی بسپارد. دشمنان مردم، آمریکا و جمهوری اسلامی روزی که قدرت متشکل و متحد و مجهز مردم را ببینند، همچون سابق باز هم دوستان قدیمی یکدیگر خواهند شد.