زندان جای هیچ کودکى نیست

 
سلیمان قاسمیانى 

خودش کودکى بیش نیست، اما از ٩ مهر ماه امسال مادر هم است. دختری خردسال که چند لحظه کوتاه نوزادش را مشاهده میکند قبل از اینکه پاسداران حکومت اسلامى برای همیشه از هم جدایشان کنند. او نه نزدیکان و نه عزیزانش را در کنار خود دارد؛ نه ایمنى؛ نه امنیت و نه آسایشى. دختر نوزادش از او گرفته شد چرا که قوانین اسلامى حاکم او را "فرزند حرام" میخوانند. آنچه اینجا میخوانید بازگویى یک فیلم تراژیک نیست بلکه عین حقیقت است؛ واقعیتى تلخ که هم اکنون در مریوان در جریان است.

 ژیلا و بختیار، برادر ١٥ ساله‌اش، از مدتى پیش به اتهام رابطه نامشروع، زندانى شده‌اند. اولین حکم صادره، سنگسار برای ژیلا و ١٥٠ ضربه شلاق برای بختیار بود. اعتراضات داخلى و بین المللى رژیم را به عقب نشینى واداشت و اعلام شد که ژیلا نه به سنگسار بلکه به زندان محکوم شده است.

اکنون خواهر و برادر، هر دو خردسال، از یک طرف بار زندان قضایى را بدوش میکشند و از طرف دیگر به ایزوله شدنى مادام‌العمر از طرف فرهنگ متحجر و سنتى و دستگاه دولتى اسلامى محکوم شده‌اند. رژیم اسلامى ایران بطور روزمره حقوق کودکان را بدلیل ارزشهای مذهبى، مردسالارانه و ارتجاعى خود در رابطه با روابط انسانى، حقوق زنان و مسائل جنسى پایمال میکند. ارزشهای متحجر حاکم در رابطه با سکس و روابط جنسى موجب میشود که کودکان نتوانند بشیوه‌ای طبیعى و باز، بر جسم و جان و جنسیت خویش و نیاز طبیعیشان به عشق و ارضای این نیازها، شناخت پیدا کنند. دید ارتجاعى حاکم بر روابط جنسى، آنرا به یک تابو تبدیل میکند، تابویى که کودکان اولین قربانیانش هستند و مانع تکامل نرمال و فارغ از اصطکاک و تنش بیمورد آنان در پاگذاشتنشان به دوره بزرگسالى میشود.

کودکان را هرگز نباید به زندان انداخت. هیچگاه نباید بار مسئولیتى را بر دوش کودکان گذاشت که فراتر از رشد عقلانى و بلوغ و ظرفیت طبیعى آنهاست. حتى وقتى که کودکى مرتکب جرم شده باشد، نمى توان و نباید آنرا با جرم یک بزرگسال مقایسه کرد. کودکان نمى توانند عواقب اعمال خویش را بطور همه‌جانبه و لازم تشخیص دهند. به همین خاطر نمیتوان آنها را مسئول اعمالشان به معنى قضایى آن دانست. آنها نیازمند حمایت و راهنماییند تا بر آنچه کرده‌اند آگاه شده و یاد بگیرند چکار کنند تا دیگر بار با همان مشکلات درگیر نشوند.

ژیلا و بختیار باید فوری آزاد شوند. آنها به حمایت و مراقبت تخصصى اجتماعى نیاز دارند تا بتوانند بر فشار ضدانسانى روحى و اجتماعى وارده، فائق آیند. با زندانى و محکوم به مرگ کردن ژیلا و برادرش، جمهوری اسلامى حتى تعهد کاغذیش به کنوانسیون حقوق کودکى را نیز که خود امضا کرده، زیر پا نهاده است.

"اول کودکان"، برخورد جمهوری اسلامى به ژیلا ایزدی، دختر نوزادش و برادرش بختیار را بشدت محکوم میکند. خواستهای فوری ما از رژیم حاکم به قرار زیر است:

- ژیلا و برادرش باید فورا آزاد شوند

- دختر نوزاد ژیلا باید در صورت خواست او، فورا به او بازگردانده شود

- برای ژیلا و بختیار باید امکان زندگى و رشد در محیطى مملو از عشق و امنیت را تضمین و تامین کرد

- ژیلا و برادرش باید تحت مراقبت و حمایت تخصصى روحى - اجتماعى قرار گیرند.

"اول کودکان"، از دولت سوئد میخواهد که برخورد رژیم اسلامى ایران به ژیلا ایزدی را محکوم کند و خواهان آزادی فوری او و برادرش بختیار از زندان گردد. ما "سازمان نجات کودک"، عفو بین‌الملل، کلیه سازمانها و نهادهای مدافع حقوق بشر و تمام انسانهایى که از تضییق و فشار بر کودکان منزجرند را فرا میخوانیم که صدای اعتراضشان را علیه رفتار ضدانسانى و کودک‌ستیز حکومت ایران در رابطه با ژیلا ایزدی و برادرش بلند کنند.

دبیر اول کودکان در سوئد

سلیمان قاسمیانى

٢٢-١٠-٢٠٠٤