حمله رژيم وحشيانه اما بيهوده است!

جمهورى اسلامى بى پروا و بى مهابا مردم ايران را مورد حمله قرار داده است. اخبار و رسانه ها همگى گوياى طرفيت بى پايان يك حكومت، از سردمداران تا ماموران دون پايه و تا دستگاه تبليغى آن، در خلق جنايات آشكار در مقابل چشمان مردم و عليه همه ناظرين اين صحنه هاي هولناك است. در زير دست اين حاكمان هر آنچه كه نشانى از انسان و انسانيت دارد، هر آنچه كه ربطى به تمدن و خلق و خوى و احترام انسانى دارد، سلاخي ميشود. اين صحنه هاي هولناك، بغايت وحشيانه است. اين صحنه ها عامدانه، آگاهانه و با نقشه قبلى خلق ميگردند. اين جمهورى اسلامى در ايران است.

سبعيت و توحش و ترور يك مشخصه رژيم اسلامى حاكم بر ايران است. بالاترين مقامات اين رژيم همواره مفتخر به اشتغال مستقيم در شكنجه و ترور داشته اند، دست همگى شان در صدور احكام اعدام و سركوب مخالفان در ابعاد وسيع آلوده بوده است. آنچه كه امروز ميگذرد، همان صحنه هاى پشت ديوارهاى اوين و گوهردشت است كه در خيابانهاى مشهد و تهران و زاهدان و كرج تكرار ميشود. هر وقت دلشان خواسته است، هر وقت به صرفشان بوده است، هر گاه براى ماندن حكومت منحوسشان ضرورى ديده اند، شكنجه كرده اند، كشته اند و وحشت خلق كرده اند. اين رژيم جمهورى اسلامى در ايران، رژيم مدبران با درايت روشهاى جديد سركوب و شكنجه و توبه و اعدامهاى دست جمعى در زندانها، و اينبار در ملاء عام است.

حمله رژيم براى ترساندن مردم است. حمله رژيم از سر قدرت نيست. از دست مردم به تنگ آمده اند. دارند دست پيش ميگيرند. به قيافه قربانيان حملات وحشيانه رژيم نگاه كنيد. به قيافه مخاطبين اين نمايش رعب و وحشت نگاه كنيد. در محلاتى كه شبانه گله دستجات سياه پوش شمشير بدست را گسيل ميدارند، در محلاتى كه براى درس عبرت رهگذران بساط اعدام پهن ميكنند قيامى در جريان نبوده است. اعتصابات گسترده رخ نداده است. مردم كنترل محلات را بدست نگرفته اند. جوانان مقر بسيج و كميته محل را به آتش نكشيده اند. هنوز اين اتفاقات روى نداده است. اما اين صحنه هائي است که رژيم از هراس آن دست به حمله زده است. اعلام جنگ امروز رژيم اسلامى عليه جوانانى است كه رنگ شادترى را براى لباسهاى خود انتخاب كرده اند، عليه كارگر و مردم زحمتكشى است كه از شدت فقر و ندارى صداى حق خواهى اش را بلند ميكنند، عليه مردمى است كه در هر فرصتى سراپاى مقدسات رژيم را به سخره ميگيرند. اين جنگ تمام عيار پيش گيرانه رژيم عليه مردمى است كه هنوز دل به زندگى بهترى دارند و در اين راه دائما مترصد چاره هستند. حمله رژيم وحشيانه اما بيهوده است. اين حمله موفق نخواهد شد. سازمان دادن انواع دستجات سركوب، چند ميليون بسيجى، هشت سال ترور در سايه جنگ، موج اعدامهاى هم ره بجايى نبرده است. اين رژيم در دل مردم تنها نفرت، نفرت بيشتر و باز هم نفرت ميكارد. با پيدا شدن اولين شكافها، هر كوى و برزن و كارخانه در ايران به محل تجلى اراده كوفته مردم بيقرارى تبديل خواهد شد كه بنيادهاى زمينى و آسمانى رژيم اسلامى را براى هميشه در هم ميكوبد.

مردم در ايران نيازى به تسلى و نيازى به تشجيع ندارند. نياز اين مردم به گلوهاى هر چه بيشترى است كه خشم و انزجار آنها را فرياد بزند. نياز مردم در ايران به تحركى است كه يقه جنايتكاران رژيم اسلامى را همين امروز و در هر فرصت ممكن و در همه جاى دنيا بگيرد. نياز مردم در ايران اين است كه سازمان يافتگى و اتحاد و چاره جويى عملى و كارساز را برايشان تسهيل نمود. رژيم جمهورى اسلامي را بايد رسوا و محكوم ساخت. اما مهمتر از هر چيز بايد ابزارهايى را فراهم آوريم كه رژيم اسلامى نتواند و جرات نكند كه تعداد هر چه بيشترى از ما مردم را به قربانى بگيرد. جنايت و توحش رژيم ديگر بس است. سنگرهاى عملى ما در محل، موج حمله و پاسخ دندان شكن در خارج كشور تنها سد موثر ما در مقابل گله گوركنان اسلامى در ايران است.

حزب کمونيست کارگري – حكمتيست

١٢مرداد١٣٨٦- ٣ اوت ٢٠٠٧